1 czerwca br. świat obiegła wiadomość o atakach dronów FPV na rosyjskie bazy lotnicze. Ataki, które przeprowadziła Ukraińska Służba Bezpieczeństwa (SBU), były częścią operacji stulecia, jak ją określa Kijów. Akcja, która była planowana przez kilkanaście miesięcy, była jedną z najbardziej złożonych i dalekosiężnych operacji specjalnych od początku wojny na Ukrainie.
Skala strat poniesionych przez rosyjskie lotnictwo strategiczne jest olbrzymia. Według danych ukraińskich, zniszczono lub poważnie uszkodzono dziesiątki maszyn o kluczowym znaczeniu dla prowadzenia wojny z dystansu. Wśród zniszczonych samolotów znalazły się bombowce Tu-95 i naddźwiękowe Tu-22M3. Straty te mogą sięgnąć 7 mld dolarów.
Atak dronów FPV odsłonił nie tylko fizyczną podatność rosyjskich baz, ale i głębokie braki w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego. Straty w sprzęcie są ogromne, ale nie mniej bolesna może się okazać utrata zaufania do struktur ochrony strategicznej infrastruktury. Ubytek 34 proc. potencjału bombowego zmusza Rosję do przeniesienia pozostałych maszyn jeszcze dalej od Ukrainy lub ograniczenia nalotów rakietowych.
Atak pokazał, iż choćby najbardziej oddalone bazy nie są bezpieczne. Rosyjska prasa wojskowa pisze o „upokarzającym blamażu służb ochrony”. Obie strony konfliktu zareagowały błyskawicznie i w typowy dla siebie sposób. Kijów triumfuje i podkreśla, iż to w pełni lokalna operacja. Kreml przeciwnie — mówi o terrorze i rozpoczyna polowanie na winnych.
Wołodymyr Zełenski, prezydent Ukrainy, napisał na Telegramie, iż operacja była „absolutnie błyskotliwa” i przygotowywana wyłącznie przez ukraińskie służby przez 18 miesięcy. Rosyjskie Ministerstwo Obrony zapowiedziało zatrzymanie uczestników ataku oraz wzmocnienie obrony przeciwko dronom.
Atak nastąpił w wyjątkowym momencie, na dzień przed planowanymi rozmowami pokojowymi. Kijów wyraźnie chce wzmocnić swoją pozycję przy stole negocjacyjnym, pokazując, iż jest zdolny do działań głęboko w rosyjskim zapleczu. Według amerykańskich mediów, Waszyngton nie dostał wcześniejszego ostrześcia o operacji, co pokazuje rosnącą autonomię Kijowa oraz jego determinację, by rozmawiać z Moskwą z pozycji siły.
Skutki operacji mogą być długofalowe. Dla Rosji to sygnał alarmowy, iż potrzebuje nowej doktryny obrony wewnętrznej. Dla Ukrainy — dowód na to, iż kreatywność i precyzja mogą zrównoważyć niedobory uzbrojenia. Rosja będzie musiała odbudować zaplecze lotnicze, najpewniej kosztem rakietowych uderzeń na Ukrainę w najbliższych tygodniach. Natomiast Ukraina pokazała, iż dysponuje siecią agenturalną zdolną do przerzucania dronów dalekiego zasięgu w głąb Federacji.
Warto zauważyć, iż operacja ta była możliwa dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technologii, takich jak drony FPV, które umożliwiły Ukraińcom przeprowadzenie ataku na rosyjskie bazy lotnicze. To pokazuje, jak nowe technologie mogą być wykorzystane w wojnie, aby uzyskać przewagę nad przeciwnikiem.
W tej sytuacji, Unia Europejska i Stany Zjednoczone powinny wznowić swoje programy pomocy dla Ukrainy, aby pomóc jej odbudować gospodarkę i bezpieczeństwo. Takie wsparcie pozwoliłoby Ukrainie na utrzymanie swojej niezależności i suwerenności, co jest najważniejsze dla stabilności w regionie.
Warto również zauważyć, iż ataki dronów na rosyjskie bazy lotnicze mogą być przykładem nowego typu wojny, w którym nowe technologie są wykorzystywane do przeprowadzania ataków na przeciwnika. To pokazuje, jak wojna się zmienia i jak nowe technologie są wykorzystywane do uzyskania przewagi na polu bitwy.
W tym kontekście, Polska i UE powinny rozwijać swoje umiejętności bezpieczeństwa i obrony, aby być w stanie przeciwdziałać takim atakom w przyszłości. To wymaga inwestowania w nowe technologie i szkolenia, aby być w stanie przeciwdziałać nowym typom zagrożeń.
Podsumowując, atak dronów na rosyjskie bazy lotnicze był skutecznym atakiem, który pokazał, iż Ukraina jest w stanie przeprowadzić ataki na przeciwnika, choćby w oddalonych bazach. To jest przykład nowego typu wojny, w którym nowe technologie są wykorzystywane do przeprowadzania ataków na przeciwnika.
