ADHD tax — ukryty koszt funkcjonowania z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej

dominikhaak.pl 6 godzin temu

Pojęcie „ADHD tax” (dosł. podatek ADHD) zyskało popularność w społecznościach osób neuroatypowych jako sposób opisu ukrytych kosztów życia z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Choć termin ma charakter potoczny, odzwierciedla realne zjawisko — specyficzne obciążenia finansowe, emocjonalne i społeczne, wynikające z trudności wykonawczych charakterystycznych dla ADHD.

Czym jest ADHD tax?

ADHD tax to suma drobnych i większych strat wynikających z opóźnień, zapominalstwa, impulsywności lub trudności z organizacją. Może przyjmować postać realnych kosztów finansowych — takich jak opłaty karne za niezapłacone rachunki, dublujące się zakupy (np. zgubionych przedmiotów), nieużywane subskrypcje, czy droższe usługi wybierane w ostatniej chwili. Ale bywa też kosztem emocjonalnym: frustracją, obniżonym poczuciem własnej skuteczności, chronicznym zmęczeniem.

Nie chodzi wyłącznie o „nieuważność”. ADHD wiąże się z trudnościami w zakresie funkcji wykonawczych, takich jak planowanie, przewidywanie konsekwencji, utrzymywanie porządku i zarządzanie czasem. W efekcie choćby najprostsze zadania mogą wymagać dużego nakładu energii psychicznej — co skutkuje spóźnieniami, niedotrzymanymi zobowiązaniami czy impulsywnymi decyzjami zakupowymi.

Przykładowe formy ADHD tax:

  • Koszty poniesione w wyniku utraty lub zapomnienia (np. kupno kolejnego biletu, bo poprzedni wygasł).

  • Kary umowne za spóźnienia (np. nieopłacone mandaty, odsetki od faktur).

  • Wydatki wynikające z konieczności działania pod presją czasu.

  • Przewlekły stres, obniżona samoocena, poczucie winy lub wstydu.

  • Napięcia w relacjach społecznych spowodowane trudnościami z organizacją lub niedotrzymywaniem ustaleń.

ADHD tax to nie lenistwo ani brak dobrej woli. To rzeczywisty koszt funkcjonowania w systemie, który nie został zaprojektowany z myślą o wszystkich. Zrozumienie tego zjawiska może prowadzić do większej empatii — zarówno wobec siebie, jak i wobec innych osób mierzących się z podobnymi wyzwaniami.

Idź do oryginalnego materiału