„Nie wierzyłam w to, co widzę. Ta smarkula stała przed moim synem w samej bieliźnie! A adekwatnie stała tylko przez chwilę, bo kiedy mnie zobaczyła, zaczęła gwałtownie wciągać ubranie. To tak wyglądała ta ich nauka! Taka świetna była z tej matematyki! A biedny Krzyś nie wiedział, gdzie oczy podziać”.
