Muzeum Architektury we Wrocławiu zaprasza na wystawę poświęconą twórczości jednej z najważniejszych przedstawicielek środowiska wrocławskiej awangardy. „Maria Michałowska. Na końcu tej drogi być może znajdę lustro” to ekspozycja przygotowana z okazji 100. rocznicy urodzin artystki i jednocześnie pierwsza monograficzna prezentacja jej dorobku.
Maria Michałowska – artystka związana z Wrocławiem
Artystka była związana z Wrocławiem przez ponad pięć dekad, współtworząc jego progresywne środowisko. Pracowała w różnych mediach – pozostawiła po sobie kilkadziesiąt obrazów, rysunki, fotografie.
Maria Michałowska w pracowni, lata 60. / 70. XX w. – foto Zdzisław Jurkiewicz, archiwum rodzinneJednak, pomimo tej różnorodności, jej twórczość jest spójna z jej osobowością i postawą życiową. Michałowska z jednej strony miała bowiem skłonność do zacierania po sobie śladów; z drugiej – do budowania poprzez sztukę siebie samej. Nie tylko poprzez sam fakt częstego tworzenia autoportretów, ale także zaznaczanie swojej obecności na różne sposoby.
Maria Michałowska (31 maja 1925 – 1 września 2018) urodziła się w Brzeżanach (obecnie Ukraina). Od 1948 mieszkała we Wrocławiu. Tu ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w pracowni Eugeniusza Gepperta – była jedną z pierwszych absolwentek uczelni. Od połowy lat 60. XX w. artystka należała do Grupy Wrocławskiej i zajmowała się wówczas przede wszystkim malarstwem. Z czasem podjęła kwestie czasu i przestrzeni, które niedługo staną się kluczowym zagadnieniem jej sztuki, realizowanej od początku lat 70. głównie w medium fotografii. Kolejne etapy jej twórczości nadawały ton zmianom w polu wrocławskiej sztuki i rezonowały z nimi.
Maria Michałowska – Sekwencje bieli”, 1974, zbiory: Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej GórzeGaleria pod Moną Lizą
Michałowska była istotną postacią w kręgu artystów związanych z Galerią pod Moną Lizą. Bliska była jej koncepcja „sztuki niemożliwej” Jerzego Ludwińskiego. Artystka uczestniczyła w najważniejszych, przełomowych dla polskiej sztuki wydarzeniach, takich jak Sympozjum Plastyczne „Wrocław ’70”, wystawa „SP. Sztuka Pojęciowa” (1970), Międzynarodowe Spotkania Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach (1967) czy „Atelier 72” w Edynburgu (1972). Choć trudno jednoznacznie stwierdzić, iż jej dorobek wymaga w tej chwili „odkrycia”, to trzeba też zauważyć, iż za życia artystki odbyło się tylko jedenaście indywidualnych wystaw jej prac. Dziś są one raczej rzadko prezentowane – w ciągu ostatniej dekady nie zorganizowano żadnej indywidualnej ekspozycji tej twórczyni.
Maria Michałowska – „Obraz błękitny”, 1970, zbiory: Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej GórzeNa wystawie w Muzeum Architektury we Wrocławiu pokazane zostaną, w układzie chronologicznym, najważniejsze prace ze wszystkich okresów twórczości artystki: poczynając od malarstwa, wyróżniając cykl „Formy znikające”, który otwierał kilkuletni okres kontemplowania przez Michałowską koloru jako zjawiska, po najliczniejsze fotografie. Dodatkowym motywem działalności Marii Michałowskiej, który wzbogaci wystawę, będzie jej działalność pedagogiczna na Politechnice Wrocławskiej oraz bardzo interesujące wątki biografii artystki. Ważnym aspektem jej życia i twórczości był wieloletni związek z wybitnym artystą Zdzisławem Jurkiewiczem – artyści wzajemnie dedykowali sobie prace, zachował się także zbiór ich niezwykłej korespondencji oraz dokumentacja z ich pobytu w Nowym Jorku, która również zostanie włączona w wystawę.
Wystawa „Maria Michałowska. Na końcu tej drogi być może znajdę lustro”
Obecnie prace Marii Michałowskiej znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Ziemi Chełmskiej oraz w archiwum prywatnym przechowywanym przez rodzinę artystki.
Maria Michałowska – „Interferencje III”, 1978, zbiory: Muzeum Narodowe we WrocławiuWystawie towarzyszyć będzie bogaty program edukacyjny skierowany do dzieci, młodzieży i osób starszych. Zorganizowane zostaną panel dyskusyjny z udziałem ekspertów i oprowadzania kuratorskie po wystawie. Przygotowana została również monograficzna publikacja pod redakcją dr Mariki Kuźmicz z tekstami Małgorzaty Devosges-Cuber, Małgorzaty Miśniakiewicz, Luizy Nader i Mariki Kuźmicz.
Wystawa „Maria Michałowska. Na końcu tej drogi być może znajdę lustro”
Otwarcie: 25 października 2024
Zakończenie: 19 stycznia 2025
Gdzie: Muzeum Architektury we Wrocławiu, ul. Bernardyńska 7
Zobacz również:
Polish Job 2.0: Czy polski design podbije świat? Zobacz, co nas wyróżnia!
Festiwal pełen kreatywności! Bydgoskie Dni Projektowe już za tydzień!
Maria Michałowska w pracowni, lata 60. / 70. XX w. – foto Zdzisław Jurkiewicz, archiwum rodzinne
Maria Michałowska – „Bez tytułu” z cyklu „Kompozycja muzyczna”
Maria Michałowska – „Bez tytułu” z cyklu „Pejzaże”, olej, płótno, 108 x 88 cm, kolekcja prywatna
