Do końca roku w Muzeum Mazowieckim można oglądać kostiumy ze spektakli Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Płocku. Wystawa została przygotowana z okazji jubileuszu 50-lecia istnienia sceny.
Na wystawie zaprezentowano ponad 20 kostiumów, w tym najstarsze z premierowych przedstawień „Krakowiaków i górali”, którymi Teatr Dramatyczny w Płocku oficjalnie inaugurował swoją działalność w 1975 r. Są też stroje z kolejnych inscenizacji klasyki, jak np. „Balladyna”, „Miarka za miarkę” i „Hamlet”, a także te bajkowe z „Pchły szachrajki” czy z „Konika garbuska”.
Tożsamość teatru
Na ekspozycji nie zabrakło również kostiumów ze spektakli opartych na tekstach patrona sceny – Jerzego Szaniawskiego (1886–1970), dramatopisarza, autora słuchowisk radiowych i felietonisty.
„To nie tylko piękne materiały, kroje i barwy, ale przede wszystkim fragment tożsamości naszego teatru, zapisany w tkaninach, szwach i scenicznych historiach” – podkreślono w anonsie wystawy.
Jak zaznaczył płocki teatr dramatyczny, ekspozycja powstała z inicjatywy scenografa Krzysztofa Małachowskiego, a każdy z kostiumów, który można na niej zobaczyć „jest świadectwem kunsztu artystycznego, teatralnego rzemiosła i wyobraźni twórców”.
„Wystawa kostiumów teatralnych” została przygotowana w ramach jubileuszu 50-lecia Teatru Dramatycznego w Płocku, który patronatem honorowym objął marszałek województwa mazowieckiego Adam Struzik. Ekspozycja dostępna jest w płockim Muzeum Mazowieckim do końca roku, bezpłatnie.
Historia Teatru Dramatycznego w Płocku
Pierwszą, jeszcze nieoficjalną premierą Teatru Dramatycznego w Płocku w grudniu 1974 r. był spektakl „Romeo i Julia” Williama Shakespeare'a w reżyserii Grzegorza Mrówczyńskiego. Rodzicami chrzestnymi teatru, który z początkiem 1975 r. rozpoczął już oficjalną działalność, zostało dwoje wybitnych aktorów: Ryszarda Hanin i Tadeusz Łomnicki.
Początkowo nazwa teatru brzmiała Teatr Płocki – Ośrodek Kultury i Sztuki. W 1980 r. placówka otrzymała obecną nazwę – Teatr Dramatyczny oraz imię Jerzego Szaniawskiego.
Od 1999 r. organem założycielskim płockiej sceny jest samorząd województwa mazowieckiego, który m.in. sfinansował przebudowę i modernizację obiektu w latach 2006–2008.
Obecnie płocki Teatr Dramatyczny posiada trzy sceny: dużą, mieszczącą 402 widzów, kameralną dla 92 widzów i salę „Piekiełko” dla 60 widzów. Są tam także sala baletowa i garderoby, a także pracownie: krawieckie i modelatorsko-plastyczna oraz studio nagrań, pralnia, magazyny kostiumów i rekwizytów. Budynek jest w pełni dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Pierwszą płocką sceną był Teatr Miejski, utworzony w 1812 r. w dawnym kościele św. Trójcy, który działał w tej siedzibie do 1940 r. Zabytkowy budynek teatru zburzyli Niemcy podczas II wojny światowej. Jego makietę odsłonięto w 2016 r. w pobliżu miejsca, gdzie działała scena, będąca w czasach swego istnienia jedną z najstarszych tego typu stałych placówek kulturalnych w Polsce.
