Starorobociański Wierch to potężny swoim kształtem przypominający piramidę szczyt w głównej grani, najwyższy w Polskich Tatrach Zachodnich. Zdobycie tego wspaniałego szczytu przyniesie wiele satysfakcji i niezapomnianych wrażeń.
Informacje o Starorobociańskim Wierchu
Ten wielki masyw w większości trawiasty, zbudowany jest z granitów i skał metamorficznych. Wznosi się nad Doliną Starorobociańską od polskiej strony oraz górnymi piętrami słowackiej Doliny Raczkowej — Doliną Zadnią Raczkową i Doliną Gaborową.
Na północ do Doliny Starorobociańskiej szczyt opada trawiasto — skalistą ścianą 500 m wysokości. Na południe wrasta, wielkim, szerokim klinem w Dolinę Raczkową, rozdzielając ją na dwie gałęzie. Właśnie od tego klina pochodzi słowacka nazwa szczytu. Polska Nazwa Starorobociański Wierch wywodzi się od hali Stara Robota.
Dawniej stoki szczytu był wykorzystywany przez juhasów z hali Stara Robota oraz liptowskich pasterzy z Raczkowej Doliny.
Wyjście na Starorobociański Wierch od Doliny Kościeliskiej, przez Iwaniacką Przełęcz, masyw Ornaku i Gaborową Przełęcz. Zejście przez Kończysty i Trzydniowiański Wierch do Doliny Chochołowskiej.
Na Iwaniacką Przełęcz
Od polskiej strony wierzchołek można zdobyć, od Doliny Chochołowskiej lub Doliny Kościeliskiej. Poniżej została opisana wycieczka zaczynająca się u wylotu doliny Kościeliskiej. Początek wycieczki w Kirach i wygodną drogą dnem doliny do schroniska Oranak leżącego na skraju Małej Polany Ornaczańskiej. Z tego miejsca na wprost widać Błyszcz 2155 m wyższy wierzchołek Bystrej 2248 m najwyższego szczytu całych Tatr Zachodnich.
Od schroniska ścieżka prowadzi na południe, do Pyszniańskiego Potoku. Po przejściu mostku szlak biegnie brzegiem Wielkiej Polany Ornaczańskiej do starego świerkowego lasu porastającego Iwanowska Dolinę.
Z początku trawersuje północno-wschodnie podnóża Ornaku i następnie wzdłuż Iwanowskiego Potoku wznosi się w górę dnem doliny. Po drodze mijamy wielki Żleb pod Banie (Czarny Żleb) opadający ze wschodnich zboczy Ornaku. W tym rejonie znajdowały się niegdyś kopalnie, gdzie prawdopodobnie już XV w. eksploatowano kruszce miedzi i srebra. Ścieżka po pewnym czasie wyprowadza na szeroką Przełęcz Iwaniacką, o czym świadczą rzednące drzewa oraz niezwykły widok na pobliski masyw Kominiarskiego Wierchu. Iwaniacka Przełęcz jest głęboko wciętym, szerokim siodłem leżącym pomiędzy Kominiarskim Wierchem a masywem Ornaku. Żółto znakowany szlak sprowadza z przełęczy do Doliny Chochołowskiej, nasza droga natomiast prowadzi w lewo trasą koloru zielonego.
Granią Ornaku na Siwy Zwornik
Ścieżka wznosi się stromo pod górę z początku przez las świerkowy z czasem ustępujący kosodrzewinie, by po ok. 40 minutach podejścia wyprowadzić na Suchy Ornaczański Wierch. Po wyjściu dalej grzbietem masywu Ornaku, który wznosi się nad dolinami Pyszniańską i Starorobociańską. Od tego miejsca stosunkowo łatwym terenem wśród panoramy Tatr Zachodnich i widocznym w niej charakterystycznym szczycie Starorobociańskim.
Idąc kolejno, przechodzimy: Suchy Ornaczański Wierch, Wyżnią Ornaczańską Przełęcz, Ornak, Ornaczańską Przełęcz oraz najwyższy punkt na tym grzbiecie, którym jest Zadni Ornak. Za wierzchołkiem obniżamy się na Siwą Przełęcz, od której odchodzi czarno znakowany szlak do Doliny Starorobociańskiej.
Z przełęczy dalej ścieżka wspina się stromiej, wyprowadza do głównej grani i leżący w niej Siwy Zwornik. Na wschód z tego miejsca można wyjść znakowaną ścieżką na leżącą już po słowackiej stronie Bystrą będącą najwyższy szczytem całych Tatr Zachodnich. Natomiast nasza trasa prowadzi czerwonym szlakiem graniowym, wzdłuż granicy państwa na zachód. Czerwonym szlakiem lekko w dół na Gaborową Przełęcz (Raczkowa Przełęcz) a stąd mozolne podejście aż na sam wierzchołek Starobociańskiego Wierchu. Z podłużnego szczytu rozpościera się niezwykle rozległy widok na pobliskie szczyty Tatr Zachodnich oraz Tatry Wysokie.
Na Kończysty Wierch i Trzydnowiański Wierch
Zejście z wierzchołka Sarorobaciańskiego Wierchu długim grzbietem, z lewej strony towarzyszy fantastyczny widok na Jarząbczy Wierch i Raczkową Czubę, a u ich stóp Raczkowe Stawy. Na Starorobociańskiej Przełęczy krótkie podejście na Kończysty Wierch, natomiast w lewo z przełęczy odchodzi szlak prowadzący przez Raczkową Dolinę.
Kończysty Wierch nad Jarząbczą lub inaczej Kończysta nad Jarząbczą to szczyt w głównej grani Tatr wznoszący się nad Jarząbczą Doliną, Starorobociańską Doliną i Raczkową Doliną. Z Kończystego Wierchu główna grań zakręca ku południowemu- zachodowi w stronę Jarząbczego Wierchu. My natomiast skręcamy na północ i szlakiem koloru zielonego schodzimy grzbietem przez Czubik do Trzydnowiańskiego Wierchu.
Szczyt wznosi się w środku grzbietu, oddzielającego Starorobociańską Dolinę od Jarząbczej Doliny i głównej gałęzi Chochołowskiej Doliny. Trzydniowiański Wierch ma dwa położone nieopodal siebie granitowe wierzchołki, połączone krótką grańką. Z wierzchołka rozpościera się piękny widok na otoczenie Chochołowskiej Doliny. Można z niego zejść do Doliny Chochołowskiej przez Dolinę Jarząbczą lub grzbietem Kulawca i Krowim Żlebem.
Zejście Doliną Jarząbczą
Droga z początku prowadzi wśród kosówki, by po chwili przekroczyć żleb ze spływająca wodą. Niżej zaczynają pojawiać się świerki, niegdyś górnicza droga doprowadza na skraj polany Jarząbcze Szałasiska. Po przekroczeniu potoku szeroka droga prowadzi dnem Doliny Jarząbczej, która to swoją nazwę wywodzi od dawnych góralskich właścicieli, Jarząbków z Bańskiej.
Po drodze w prawo nieopodal potoku krzyż i tablice upamiętniają miejsce, do którego doszedł Jan Paweł II w trakcie wycieczki 23 czerwca 1983 r. Po dojściu na skraj Polany Chochołowskiej w lewo 5 minut do schroniska lub w prawo jeszcze ok.1,5 h do wylotu Doliny Chochołowskiej.
Grzbietem Kulawca
Schodząc z Trzydniowiańskiego Wierchu, początkowo idziemy grzbietem Kulawca, z prawej strony widzimy ciekawie wyglądający masyw Kominiarskiego Wierchu. Dalej w prawo stromą leśną ubocz i niżej uciążliwym żlebem zwanym Krowińcem (Krowi Żleb) przez Trzydniówkę do głównej drogi biegnącej dnem Doliny Chochołowskiej.
W lewo droga do schroniska leżącego na skraju Polany Chochołowskiej w prawo do wyjścia z doliny na skraj Siwej Polany. Po drodze na Huciskach można skorzystać z kursującej w okresie wakacyjnym ciufci „Rakoń”.
Uwaga: nie ma określonych godzin kursowania.
Na Starorobociański Wierch można także wyjść przez Dolinę Starorobociańską lub szlakiem biegnącym główną granią Tatr Zachodnich od Wołowca, przez Łopatę i Jarząbczy Wierch. Planując zdobycie szczytu, należy pamiętać, iż jest to wycieczka całodzienna, trzeba posiadać dobrą kondycję i zabrać ze sobą odpowiednią ilość jedzenia i picia.
