Jagoda siedziała przy kuchennym stole, kręciła w dłoni srebrną łyżeczkę. Łzy wsiąkały w wystygłą herbatę. Nie płakała świadomie, po prostu płynęły, jak deszcz za oknem w bloku na warszawskiej Woli. „Mamo, już przestań!” – Wojciech odszedł gwałtownie od parapetu. – „Ile razy tu wracać? Sto razy przecież tłumaczyłem!” „Tłumaczyłeś?” – Bronisława Nowak załamała dłonie. – […]
