Chodzenie po zaśnieżonych górach na nartach skiturowych nie przez przypadek jest coraz bardziej popularne. Jest to świetny sposób na aktywne spędzanie czasu w świeżym powietrzu oraz czerpanie przyjemności ze zjazdu w drodze powrotnej. Musisz wiedzieć, iż chodzenie na skiturach wymaga odpowiedniego sprzętu.
Dodatkowo potrzebne będzie przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa lawinowego. Dobrze również znać podstawowe zasady chodzenia na fokach, wszytkiego możesz nauczyć się na szkoleniach skiturowych prowadzonych przez doświadczonych przewodników tatrzańskich.
Wskazówki dotyczące chodzenia na skiturach
Pierwsza wycieczka na nartach skiturowych może być ciekawym i nowym sposobem na przemierzanie gór zimą. Niestety może być również denerwujące, zwłaszcza jeżeli masz problemy z ujeżdżającymi nartami lub masz zadyszkę. Poniższe wskazówki pomogą Ci sprawniej poruszać się w górach.
Przesuwaj swoje narty, nie podnoś ich: podnoszenie nart z każdym krokiem, choćby jeżeli tylko kilka centymetrów będą nad śniegiem, to niepotrzebna strata energii i szybki sposób na zmęczenie nóg.
O wiele lepszą techniką, jest ślizganie się nart po śniegu, dzięki temu będziesz chodzić bardziej efektywnie. Unikaj chodzenia na nartach tak jak podczas wędrówek na rakietach śnieżnych lub pieszych wędrówek. Pomyśl o przeciąganiu palców stóp, aby szorować nartami po powierzchni śniegu.
Ta technika sprawdza się szczególnie dobrze na przygotowanym szlaku lub dobrze ubitym śladzie po nartach. Poruszając się w głębokim śniegu, będziesz musiał trochę podnieść narty, aby pozostać na wierzchu śniegu.
Dociśnij pięty, aby poprawić przyczepność
Jest to subtelny ruch, który, dzięki maksymalizacji długości kroku i poprawie przyczepności na śniegu może sprawić, iż wędrówka będzie bardziej wydajna. Kiedy przesuwasz jedną nartę do przodu, pomyśl o dociśnięciu pięty do narty, gdy przesuwa się ona przed tobą. W ten sposób będziesz mógł podjechać na nartach o kilka dodatkowych centymetrów do przodu i docisnąć fokę do śniegu, zapewniając dobrą przyczepność.
Na stromych podejściach podnieś piętkę
Większość wiązań skiturowych ma podkładki, które można wykorzystać do podniesienia pięty butów. Podkładki pod piętę zaprojektowano tak, aby wchodzenie pod górę było mniej męczące.
Dzięki przekręceniu nie musisz przy każdym kroku dociskać pięt aż do nart, zmniejszy to obciążenie, szczególnie na łydkach i ścięgnach Achillesa. Z podkładek należy korzystać mądrze, ponieważ w niektórych sytuacjach mogą sprawić, iż wycieczka będzie mniej wydajna i bardziej męcząca.
Wiele wiązań ma kilka różnych wysokości podkładek pod piętę, które możesz przełączać podczas foczenia. Decyzja, na jakiej wysokości ustawić, polega na dopasowaniu wysokości podkładki pod piętę do stromości stoku: nisko w przypadku wzniesień o małym kącie nachylenia, a wysoko w przypadku wzniesień o dużym kącie nachylenia.
Nie wszyscy używają piętki dokładnie w ten sam sposób. Niektórzy będą się wspinać stromo bez przekręcenia podkładki pod piętę, podczas gdy inni gwałtownie ją podniosą, gdy tylko zaczną foczenie. Być może będziesz musiał trochę poeksperymentować, aby dowiedzieć się, co jest dla ciebie wygodne — zwróć uwagę na zmęczenie nóg i to, jak ciężko oddychasz, aby określić, która wysokość jest dobra dla Ciebie.
Gdy jest twardo, używaj specjalnych noży
Zdarza się, iż warunki nie pozwalają bądź utrudniają poruszanie się na samych fokach. W trakcie dużego nastromienie oraz zalodzonym terenie niezbędne będzie założenie i użycie specjalnych noży do wiązań. Tzw. harszle, pozwolą na podejście w stromych i zalodzonych miejscach.
Informacje o wysokościach podkładki pod piętę i kiedy je użyć
Pozycja bez podnoszenia
Wybranie opcji bez podnoszenia zapewnia stabilne poruszanie się. Pozwala na zmaksymalizowaną długość kroku, który zapewni wydajne przemieszczanie. Prawdopodobnie będziesz używać tej pozycji w miejscach z niewielkim nastromieniem lub na płaskim terenie.
Pozycja z niską piętką
Przejście do ustawienia z niską podkładką nieznacznie skróci długość kroku w porównaniu z brakiem podnoszenia. Natomiast przyniesie korzyści podczas podchodzenia po zboczach o umiarkowanym lub większym nachyleniu.
Pozycja z wysoką piętką
Takie ustawienie powinno być używane bardzo wybiórczo. Zbyt wysokie podniesienie podkładki może sprawić, iż Twoje narty będą niestabilne i podatne na przechyły. Może również zmusić Cię do pochylenia do przodu, co zmniejszy ciężar z tyłów nart i może negatywnie wpłynąć na przyczepność. Zachowaj tę pozycję, gdy podchodzisz naprawdę stromym zboczem.
Nie podchodzić na wprost zbyt stromym zboczem
Podejście prosto w górę stromym zboczem może wydawać się najszybszą drogą na szczyt, ale w wielu przypadkach łagodniejszą trasą można się tam dostać prawie tak samo gwałtownie i przy znacznie mniejszym wysiłku. Idąc trasę, która stopniowo prowadzi zakosami pod górę, sprawi, iż foki, łatwiej chwytają śnieg, a po wejściu na szczyt będziesz miał więcej siły.
To, jaką stromizną pójdziesz, zależy też od czynników osobistych, takich jak Twoja kondycja i to, co jest dla Ciebie wygodniejsze. o ile jednak dopiero zaczynasz przygodę ze skiturami, wybierz trasę z niewielkim nachyleniem. Będziesz mógł pracować nad swoją techniką bez stresu, iż się poślizgniesz lub zbytnio zmęczysz.
Dostosuj tempo do nastromienia
Wielu początkujących skiturowców popełnia dwa błędy - idą za gwałtownie i niezależnie od tego, jak strome jest podejście, starają się utrzymać cały czas takie tempo. Zbyt szybkie tempo niedostosowane do własnych możliwości może sprawić, iż będziesz zbyt wyczerpany na szczycie, aby cieszyć się z jego zdobycia.
Lepszym sposobem jest dostosowania tempa do nastromienia, najlepiej idąc szybciej na stokach o małym nachyleniu i wolniej na tych stromszych. Dzięki temu zdobywając szczyt, będziesz mógł się cieszyć z widoków i zjazdu. Pamiętaj, iż wycieczka na skiturach, to nie wyścig, więc wybierz tempo, które Ci odpowiada.
Idąc na skiturach staraj się stosować do tych zasad
Przepuść szybciej idącego narciarz: jeżeli ktoś zbliża się gwałtownie za tobą, zejdź z toru, by umożliwić mu przejście.Nie chodź bez nart po założonym śladzie: jeżeli z jakiegoś powodu musisz ściągnąć narty i iść w butach, przejdź na bok śladu i stwórz własną ścieżkę. Chodzenie w butach gwałtownie zniszczy założony ślad po nartach i twoją reputację.
Uważaj na ruch zjazdowy: foczenie na trasie zjazdowej oznacza, iż będą tu zjeżdżać narciarze, którzy na szczyt wyjechali wyciągiem. Ci narciarze mogą nie spodziewać się, iż natkną się na Ciebie, gdy idziesz pod górę — dlatego zachowaj szczególną ostrożność.
Po pierwsze, idąc pod górę, trzymaj się wyznaczonej trasy. Po drugie, trzymaj się z boku jakiegokolwiek otwartego stoku narciarskiego i unikaj przechodzenia na środek. Po trzecie, poddaj się ruchowi zjazdowemu — mają pierwszeństwo.
Bądź widoczny: Ubieraj się kolorowo, o ile chcesz, aby zjeżdżający narciarze Cię zobaczyli i nie zderzyli się z Tobą. Daj się zauważyć, ubierając kolorową odzież na skitury. jeżeli idziesz przed wschodem lub po zachodzie słońca miej ze sobą czołówkę.
Nie ubieraj za dużo rzeczy do podchodzenia: Noszenie zbyt wielu warstw odzieży to szybki sposób na przegrzanie się. Co więcej, gdy staniesz, ubranie mokre od potu może sprawić, iż poczujesz zimno. Kluczem do zachowania komfortu termicznego jest znalezienie odpowiedniej równowagi. To, co musisz nosić, zależy od takich czynników, jak temperatura na zewnątrz, jak gwałtownie idziesz i jaką masz termikę ciała. Testuj różną konfigurację, z czasem będziesz wiedział co ubrać.
Szanuj śnieg: o ile idziesz w większej grupie, idź gęsiego, czyli jeden za drugim.
Ustaw buty na tryb chodzenia: Kiedy idziesz na skiturach, twoje nogi będą znacznie szczęśliwsze, kiedy poluzujesz buty. Wszystkie buty skiturowe mają tryb chodzenia, pamiętaj, aby podczas wycieczki go przełączyć. Tryb chodzenia umożliwia swobodne przesuwanie cholewki w butach do przodu i do tyłu, dzięki temu możesz stawiać bardziej naturalny krok.
Jak dbać o foki?
Możesz mieć najlepszą technikę na świecie, ale z parą fok, źle przyklejonych będziesz mieć problemy. Oto kilka wskazówek, jak utrzymać dobre działanie fok.
Dobrze załóż: zakładanie fok jest dość proste. Ogólnie rzecz biorąc, zaczynasz od przymocowania czubka foki do czubka narty, a następnie naciągniesz fokę dzięki paska na tył i przyczepiasz (zwykle dzięki klipsa). Upewnij się, iż foka jest równo przyklejona i nie zakrywa żadnych metalowych krawędzi. Po naklejeniu dociśnij od czubka do tyłu narty.
Utrzymuj je w czystości: jeżeli strona z klejem twoich fok zabrudzi się, przestaną dobrze przylegać do twoich nart, to spowoduje słabą przyczepność podczas chodzenia. Szczególnie ważne jest, aby zachować ostrożność w obchodzeniu się z fokami. Trzymaj je z dala od brudu, igieł świerkowych, sierści zwierząt i innych zanieczyszczeń, które mogą zostać zebrane przez klej.
Utrzymuj je w cieple: w naprawdę zimne dni możesz zauważyć, iż klej na foce wydaje się tandetny i słabo się klei. Aby temu przeciwdziałać, utrzymuj fokę w cieple. Na stoku podczas zjazdu możesz schować je pod w kurtkę (ciepło twojego ciała pomoże utrzymać ciepło kleju). Kiedy wybierasz się w góry, trzymaj foki przy sobie w ogrzewanym pojeździe — nigdy nie trzymaj ich z tyłu w bagażniku.
Utrzymuj je w suchości: klej i włosy, które są mokre, mogą powodować słabą wydajność, dlatego postaraj się, aby były suche. Aby nie chłonęły wilgoci, możesz wcześniej pokryć stronę z włosem smarem do fok. jeżeli Twoja foka jest naprawdę mokra i źle działa, spróbuj ją wysuszyć. Pod koniec dnia powieś je, aby mogły całkowicie wyschnąć.
Jeśli pomimo wszelkich starań napotkasz problemy z brakiem trzymania fok do nart, możesz spróbować użyć taśmy klejącej lub paska do nart. Wielu narciarzy skiturowych trzyma w plecaku kilka metrów taśmy klejącej owiniętej wokół kijka narciarskiego lub butelki z wodą.
