W Wielką Sobotę w Kościele katolickim nie odprawia się mszy świętych aż do wieczornej liturgii Wigilii Paschalnej. To czas ciszy, modlitwy i czuwania przy Grobie Pańskim, ale też jeden z najbardziej rozpoznawalnych i kultywowanych obrzędów w Polsce – święcenie pokarmów. Od rana aż do godzin popołudniowych wierni przybywają do kościołów i kaplic z koszyczkami wypełnionymi symbolicznymi produktami. Tradycyjnie do wiklinowych koszyczków, przystrojonych gałązkami bukszpanu lub borowiny, wkłada się:
jajko – znak odradzającego się życia,
baranek – symbol pokory i zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią,
chleb – oznaczający ciało Chrystusa i zapewnienie dobrobytu,
kiełbasę i wędlinę – symbol zdrowia, siły i dostatku,
sól – niegdyś uznawaną za ochronę przed złem,
ciasto – jako wyraz kunsztu i doskonałości,
chrzan – przypominający o sile fizycznej.
Obowiązkowym elementem jest cukrowy baranek z czerwoną chorągiewką , symbol Zmartwychwstałego Chrystusa.
Pokarmy święci się z przeznaczeniem na uro