Wracając, święta, święta i po świętach. Koniec zjazdów rodzinnych, rozmów na wszelkie tematy przy stole. Z racji tego iż była ładna pogoda postanowiłam oderwać młodą od telewizora i zabrać na spacer.
Zuzia aparatu się nie boi, na początku trochę spięta ale później sprawiało jej to taką frajdę, iż myślałam iż do domu nie wrócimy za godzinę tylko za cztery.
Pamiętacie Wasze dzieciństwo? Teraz się mówi "ooo jak ja bym chciał/a chodzić znowu do szkoły, bawić się na placu zabaw, nie przejmować się niczym" nie jest tak? Jest na pewno, chociaż czasami.
Miłego wieczoru, zostawiam Was ze zdjęciami ( następnym razem obiecuje więcej, jak wymyślę coś fajnego :) )
Wiecie co jest gwarancją dobrego dnia? Wstać z szerokim uśmiechem na twarzy i od razu jakoś poranek jest lepszy :)
