Umieszczona sobie dnia tego i tego między rodzicami

ni stąd ni zowąd napomknięta na świadka bez dnia i godziny

o słuch wzrok dotyk

moje, moje to samo naoczne po tylu zmarszczkach: więc

jesteś duża, więc jesteś mała, dwie krople wody

w jadalni chłód tamtejszy, ja na furkocie bielizny bielinek

przysiadł a tu niżej i już biało

gdzieś mnie niosą ćwierkającą zaćwierkaną tu. tu, ja, ja

to nie pamięć, tylko dyszący motyl motor turkot walczy

o mnie — …