To nasze surowce!

Plądrowanie magazynów kolonii, rozrzuconych po lesistym terenie na północ od Wenus, zostało gwałtownie przerwane przez pojawienie się sił rozpoznawczych Enforcers. Ich przybycie od strony zabudowań, zaskoczyło rozrzucone po terenie magazynów Veer-myn. Jednak znający teren Veer-myn zareagowały błyskawicznie, formując swoje siły do obrony łupów.

Kluczowe z punktu widzenia interesów futrzaków, były dwa składowiska łupów, znajdujące się na prawej i lewej flance. Enforcers szybko zidentyfikowały zagrożenie...

Początek bitwy stał pod znakiem ruchów w kierunku punktowanych stref. Pierwsze dostały się tam szczury. Na lewej flance dwa Death Engines, na prawej dwie grupy Stalkers. Enforcers możliwe, iż z braku doświadczenia lub wystarczających danych wywiadowczych, zachowały dystans mimo, iż pierwsze surowce zostały przejęte przez wroga.

Na szczurzej lewej flance, oddział jetbikes i Operatives otworzyły ogień do dwóch tankietek, zadając kilka ran. W odpowiedzi zostały ostrzelana przez duży oddział Crawlers. Na prawej flance Forward observer razem ze snajperem, osłaniali natarcie assault enfeorcers, którzy korzystając z osłony jaką zapewniał las, ruszyli w kierunku składowiska.

Druga tura zaczęła się od pojawienia się na polu bitwy szczurzego Tangle Tunneller, który wykopał się blisko swoich linii tak, aby móc wydawać im rozkazy. Enforcers rzucili w wir walki bombowiec, który nie tylko uszkodził szczurzy pojazd ale zdziesiątkował oddział Creepers, planujących zaatakować i dezaktywować największy oddział nadludzi. Szarża udała się natomiast Stalkers na prawej flance. Ci wpadli w ludzkich specjalistów od walki wręcz i ... przegrali starcie a to, co pozostało z futrzaków, musiało się wycofać (3 z 13 modeli!). Jednak Enforcers zabrakło koordynacji i gdy drugi oddział Stalkers uderzył w zmęczonego walką wroga, rozbił go i przegonił z pola bitwy. Niestety dla ludzi, duże straty szczurów nie powstrzymały ich przed okupacją obu kluczowych punktów pola bitwy, zyskując znaczącą przewagę taktyczną. Brak koncentracji ognia w efekcie oznaczał, iż kilka oddziałów Veer-myn przez cały czas sprawnie operowało na polu walki, gdy tymczasem kluczowa z punktu widzenia kontroli terenu piechota ludzi, poniosła znaczne straty. Bez wsparcia sił naziemnych żadne pojazdy nie był w stanie powstrzymać szczurów przed przejęciem pozostałych zasobów. W związku z powyższym, dowództwo ludzi wydało rozkaz wycofania zmechanizowanych jednostek przegrupowanie na terenie umocnionego obozu kolonii karnej. Pierwsze starcie nie poszło po myśli korporacji i ich zbrojnego ramienia.

Wynik starcia 12:0 dla szczurów.