Marian Henel był wieloletnim pacjentem Szpitala dla Psychicznie i Nerwowo Chorych w Branicach, gdzie od 1968 roku uczęszczał na zajęcia arteterapii w Pracowni Ekspresji Sztuki Psychopatologicznej. Skuszony możliwością pracy w osobnym pomieszczeniu przy dużym pionowym krośnie, zainteresował się tkactwem. Z początku wykonywał głównie dywany na zamówienie, według dostarczonych wzorów i wskazówek. Z czasem jednak rozwinął swój własny wyjątkowy i niepowtarzalny język artystyczny. Jego bawełniane i lniane tkaniny wypełniają sceny nasycone erotyzmem, odbiegające od konwencjonalnych norm i przekraczające społeczne tabu. Henel przedstawiał na nich obnażone kobiety z nadwagą, wypięte w stronę widzów pośladki, obrazy ejakulacji, menstruacji i oddawania moczu, wreszcie czarownice, duchy i ludzko-zwierzęce hybrydy – a to tylko niewielki wycinek jego bogatego imaginarium. Na wystawie w Muzeum Etnograficznym we Wrocławiu można obejrzeć także ponad kilkadziesiąt autoportretowych i inscenizowanych fotografii, na których autor przybiera erotyczne pozy i kreuje swój wizerunek na wzór damsko-męskiej chimery – do tych sesji zakładał własnoręcznie skonstruowane biustonosze i rajstopy, przebierał się w kitle pielęgniarskie, zakładał peruki czy depilował ciało.
do 16.02.2025
Obłęd. Przypadek Mariana Henela – lubieżnika z Branic
Muzeum Etnograficzne, ul. R. Traugutta 111-113, Wrocław
Marian Henel, Kobieta wamp (fragment), 1972, 290×190 cm, Specjalistyczny Szpital im. Ks. Biskupa Józefa Nathana w Branicach, fot. A. Podstawka, MNWr
