Tak wyglądało Okęcie 56 lat temu. Duży taras i zimowy ogród. "Dziś cieszyłby się zainteresowaniem"

Lotnisko Chopina w Warszawie otwarto w 1934 roku. W czasie II wojny światowej zostało poważnie uszkodzone. Gdy w stolicy zapanował spokój, zaczęto planować jego rozbudowę. Projekt terminala stał się prawdziwą perełką.
Lotnisko Chopina to największy port lotniczy w Polsce. Jest położone na osiedlu Okęcie (od którego pochodzi jego zwyczajowa nazwa) w dzielnicy Włochy. W 1962 roku podjęto decyzję o jego rozbudowie. Prace trwały do 1969. Zespół dworca został wybudowany na podstawie projektu Jana i Krystyny Dobrowolskich i Aleksandra Włodarza. Składał się z hali pasażerskiej oraz dwóch bloków: techniczno-administracyjnego i towarowo-pocztowego.


REKLAMA


Zobacz wideo Z wizytą w wieży kontroli lotów


Tak wyglądało Okęcie w latach 60. Widać było inspirację Zachodem
Projekt Dobrowolskich nawiązywał do nowoczesnych rozwiązań architektonicznych, popularnych na zachodnich lotniskach. W środku znajdowały się kręcone schody, ogród zimowy oraz palmy. Królowały boazerie i marmur, a taras widokowy miał aż 230 m. - Od strony płyty lotniska, na tle niezwykle wtedy nowoczesnej "pilastej" fasady, wiła się długa, 230-metrowa wstęga tarasu widokowego. W latach, kiedy podróże lotnicze nie były tak powszechne jak obecnie, stanowił on niemałą atrakcję, choć można sobie wyobrazić, iż także dziś cieszyłby się zainteresowaniem - mówił architekt Maciej Czarnecki cytowany przez portal architektura.muratorplus.pl.


Obiekt bez wątpienia robił wrażenie. - Był pierwszym w Polsce tak okazałym dworcem lotniczym, o czytelnym układzie funkcjonalnym, strukturalnej formie przekryć oraz efektownych rozwiązaniach wnętrzarskich - dodał architekt. Warto jednak wspomnieć, iż w tamtym czasie mało kto podróżował samolotami. Było za to sporo udogodnień, np. zniżki dla studentów. Na pokładzie można było palić papierosy i mieć ze sobą tyle bagażu, ile tylko się chce.


Okęcie ma już prawie 91 lat. Architektura bardzo się zmieniła
Otwarcie Międzynarodowego Dworca Lotniczego nastąpiło 29 kwietnia 1969 roku, w 35. rocznicę powstania Lotniska Chopina. Cechą charakterystyczną były płyty żelbetowe. - Mocowane ukośnie, tworzyły nie tylko oryginalny układ plastyczny, ale także umożliwiały doświetlenie głębokiego traktu - informował Czarnecki. W hali odpraw było elegancko i cicho. Dominowały ciepłe tonacje oraz rośliny w pojemnikach. W tamtym czasie przepustowość lotniska była szacowana na ok. 2 mln pasażerów rocznie. Dla porównania w 2024 roku port obsłużył ponad 21,2 mln podróżnych. Kolejna przebudowa lotniska ruszyła w 1990 roku i zakończyła się dwa lata później. - Postmodernistyczny dworzec z 1992 roku już po 10 latach całkowicie zdewaluował się estetycznie i jest w tej chwili przykładem dosyć ubogiego high-techu, gdy tymczasem architektura terminalu z lat 60. wciąż wydaje się nowoczesna - podsumował architekt.