Najpopularniejszy szlak na Szczeliniec Wielki (919 m n.p.m.) rozpoczyna się w miejscowości Karłów. Znajdziecie tam parkingi z którego bezpiecznie można skorzystać. Początek tego szlaku wyznaczają schody oznakowane jako Wejście. Tuż obok nich znajdują się drugie schody przeznaczone na powrót. W tym miejscu rozpoczyna się wędrówka w górę, w większości po wygodnych skalnych schodach. Podobno schodów jest 680, zostały wybudowane w na przełomie XVIII i XIX w.
My jednak wybraliśmy inny wariant, który załączam poniżej.
Po dotarciu na szczyt można odpocząć w schronisku na Szczelińcu Wielkim lub na kilku tarasach widokowych.
Pierwotnie Szczeliniec Wielki był rezerwatem przyrody, którego data powstania sięga 1957 roku. Powołano wtedy rezerwat o nazwie Wielki i Mały Spękany Wierch chroniący szczytowe partie Szczelińca i Skalniaka o powierzchni 26,92 ha. W roku 1968 nazwa została zmieniona na Szczeliniec Wielki a powierzchnie zwiększono do 50,26 ha. W momencie założenia parku narodowego, status góry zmienił się. Oficjalnie Szczeliniec wchodzi w skład obszaru ochrony czynnej w ramach Parku Narodowego Gór Stołowych. Nie stanowi wyodrębnionej jednostki jak to jest w przypadku rezerwatów przyrody czy użytków ekologicznych.
Tuż za schroniskiem znajduje się kasa i wejście na trasę krajoznawczą. Spacerując po szlaku napotkamy Małpoluda, Słonia czy Wielbłąda. Możemy też poczuć się jak siłacze i poruszyć skałę chybotkę o wiele mówiącej nazwie Kołyska. Wędrówka po szczycie Szczelińca Wielkiego to także zejście do Piekiełka, skalnej szczeliny o długości ok. 100 m i głębokości około 20 m. Panuje tu specyficzny mikroklimat o niskiej temperaturze i dużej wilgotności powietrza, co powoduje, iż śnieg może zalegać na dnie Piekiełka choćby do lipca.
Inne miejsca warte odwiedzenia: MAPA
GPS: 50°29′09″N 16°20′21″E
