Świat, w którym samotność nie przeraża

Poranek był martwio cichy. Klatka schodowa, jak zawsze, wypełniona była zatęchłym powietrzem – mieszanką kociej karmy, starego plastiku i czegoś słodkawo-lepkiego, co przypominało zbutwiałą skórkę pomarańczy albo tanie perfumy. Kinga przyłożyła czoło do chłodnej framugi drzwi i zastygła, nasłuchując, jak w sąsiednim mieszkaniu po raz kolejny zatrzasnęły się drzwi balkonowe. Już trzeci raz w tym […]