Autentyczne wnętrza i wyposażenie, maszyny a przede wszystkim przewodnicy-górnicy, którzy oprowadzając po Kopalni i opowiadają o własnych doświadczeniach, to bez cienia wątpliwości największy atut tego miejsca.
Historia Kopalni Węgla Kamiennego w Wałbrzychu
Wszystko rozpoczyna się w 1770 roku gdy w Wyższym Urzędzie Górniczym w Złotym Stoku zarejestrowano kopalnię węgla pod nazwą Fuchs (niem. Lis), która powstała z połączenia licznych niewielkich kopalń, istniejących na terenie gminy Biały Kamień od XVI wieku. Kopalnia pod tą nazwą funkcjonowała do 1945 roku.
Po zakończeniu II wojny światowej kopalnia Fuchs przeszła pod polski zarząd, a jej nazwa została zmieniona na kopalnia Julia. Krótko, bo od 1946 do 1949 r., nosiła nazwę - kopalnia Biały Kamień, następnie od 1950 do 1993 – Thorez (na cześć francuskiego komunisty Maurice’a Thoreza). W 1993 r. powrócono do nazwy Julia.
W kopalni eksploatowano pokłady węgla warstw wałbrzyskich, a roczne wydobycie wynosiło od 650 tys. do 800 tys. ton. Ze względu na nierentowność kopalnia została postawiona w stan likwidacji w 1990 r. Ostatni wózek z węglem wyjechał na powierzchnię 20 września 1996 r., a 17 września 1998 r. zakończono likwidację wyrobisk podziemnych.
Nocne Zwiedzanie Starej Kopalni w Wałbrzychu
Roboczy strój, lampa, hełm, rękawie i aparat ucieczkowy – to elementy ekwipunku, który otrzymuje się podczas Nocnego Zwiedzania Starej Kopalni w Wałbrzychu. Pod czujnym okiem przewodnika-górnika wyruszamy do podziemi, aby przekonać się jak wyglądają prawdziwe prace górnicze.
Zwiedzanie rozpoczynamy przed Sztygarówką, dawnym biurem sztygarów zamienionym w Centrum Obsługi Zwiedzających. Budynek wygląda inaczej niż pozostałe z kompleksu, gdyż jego ściany pokrywa futurystyczna elewacja tytanowo-cynkowa. Pomiędzy budynkami można chodzić na własną rękę, ale aby zwiedzić wnętrza oraz podziemia Muzeum Przemysłu i Techniki, do tego potrzebny jest przewodnik.
Oprowadzanie odbywa się po zabytkowych budynkach wzniesionych pomiędzy 1867 a 1924 rokiem. Są one wyremontowane, czyste, pełne wiekowych i dobrze zachowanych maszyn oraz urządzeń.
Zaczynamy od markowni, w której wydawano górnikom znaczki kontrolne tzw. marki. Miały one na celu ewidencję górników pracujących pod ziemią, ale służyły także do identyfikacji zwłok. Po odebraniu marki, górnicy szli do łaźni łańcuszkowej. Było to zaplecze socjalne z łaźnią oraz szatnią, w której na charakterystycznych łańcuchach zakończonych hakami zostawiali odzież oraz rzeczy osobiste.
Zwiedzanie kopalni byłoby niepełne bez wejścia do podziemi. Stare wyrobiska kopalni Julia zostały zasypane, pozostała jednak sztolnia szkolenia oraz tunel odstawy kamienia pełne narzędzi służących do wydobywania i ładowania węgla.
Podczas dwugodzinnej wycieczki mamy okazję zobaczyć jak wygląda górnicza szychta i spróbować swoich sił podczas prac górniczych takich jak ładowanie węgla do wózka czy ręczny transport drewna.
Inne miejsca warte odwiedzenia: MAPA
GPS: 50°46′21,173″N 16°15′40,871″E
