Sara od dzieciństwa była córeczą tatusia. Tylko on ją rozumiał i wspierał we wszystkim. jeżeli chodzi o jej siostrę, Natalię, była ulubienicą mamy. jeżeli zdarzyło się coś złego, matka obwiniała Sarę za wszystko, a Natalię obdarowywała wszystkim najlepszym, najpiękniejszymi sukienkami. Ta sama wrogość przeniosła się w dorosłość. Sara miała dość znoszenia tego wszystkiego i wyprowadziła się z domu. Przeniosła się na północ i znalazła pracę w fabryce, gdzie czyściła ryby. Pracowała ciężko, a jej ręce były pokryte wrzodami, a kaszel był uciążliwy i przewlekły. Jednak zaczęła zarabiać dobrze. Sara wysyłała połowę swojej pensji rodzicom. Tak nadeszły urodziny matki, a ojciec wezwał córkę na te urodziny. Chociaż Sara nie chciała widzieć matki, przyjechała dla ojca.
Kupiła mamie złote kolczyki z diamentami, chciała ją zadowolić. Podczas urodzin Sara przypadkowo podsłuchała rozmowę matki i Natalii w kuchni:
– Kiedy tylko Sara wyjedzie, dam Ci te kolczyki.
– Mamo, one są z diamentami.
– To nic, jesteś tego warta. Teraz najważniejsze, żeby Rita nie dowiedziała się, iż jej ojciec i ja dajemy ci pieniądze.
Sara się wściekła. Ciężko pracowała, aby utrzymać rodzinę, a ostatecznie wszystko trafiało do jej siostry, która z powodzeniem wyszła za mąż i mieszkała w dużym, dobrze wyremontowanym mieszkaniu. Sara postanowiła, iż nie zostawi tego w ten sposób i podczas gdy wszyscy świętowali, pojechała do mieszkania Natalii. Siostra całkowicie zniszczyła mieszkanie: zerwała półki z pięknymi naczyniami, które spadły na podłogę, pomalowała ściany farbą, przecięła zasłony i ubrania.
Po chwili Sara, już uspokojona, pojechała do swojego nowego domu i kontynuowała pracę. Nadeszły jej urodziny. Skończyła 30 lat. Sara kupiła sobie małe mieszkanie i zaczęła się rozwijać. Wszyscy dzwonili i składali jej życzenia. Wtedy zadzwonił telefon od matki:
– Nie ma już taty…
– Jak? Dlaczego? Co się stało?
Mama powiedziała, iż w nocy u ojca zatrzymało się serce, a potem zażądała, aby Sara wysłała pieniądze na pogrzeb. Sara przekazała wujkowi dużą sumę przyjacielowi – tylko jemu mogła zaufać w organizacji pogrzebu, ponieważ matka mogła dać Natalii pół z tej sumy. Od tego momentu Sara całkowicie przestała komunikować się z matką i siostrą.
