Salto del Nervion to najwyższy wodospad w Hiszpanii. Jego wysokość to aż 222 metry. W rzeczywistości jednak niezbyt wiele wody można na nim zobaczyć. Byliśmy w listopadzie i dostaliśmy wiadomość, iż i tak sporo wody mieliśmy. W okresie letnim, gdy jest gorąco to podobno w ogóle wody nie ma. Jednak i tak sława największego wodospadu na całym Półwyspie Iberyjskim robi wrażenie. Zdecydowaliśmy się także tam pojechać i zobaczyć go na żywo. Przyjechaliśmy w niedzielę i w tym samym czasie na wycieczkę wybrało się sporo ludzi.
Parking
Parking znajduje się przy ruinach klasztoru Santiago de Lagrériz. Jest tam także Fontanna Santiago. Z drogi głównej trzeba zjechać w boczną i jechać przez kilka kilometrów po fatalnej nawierzchni. Gdy jest błoto, to potem cały samochód jest do mycia. Wszędzie są dziury i wiele osób decyduje się zostawić samochód na początku przy zjeździe z głównej. My dojechaliśmy do końca. Parking jest bezpłatny.
- Współrzędne naszego parkingu: 42,9428, 3,0009.
- Współrzędne parkingu na początku przy drodze głównej: 42.9392, 3.0340.
Jak dojść do wodospadu?
Z parkingu do wodospadu prowadzi wytyczony szlak. Znakowany jest kolorem żółtym i mierzy 2,2 km. Czas przejścia według mapy to 37 minut i tyle mniej więcej nam zajęło przejście. Trasa prowadziła cały czas po prostej drodze. Niektórzy maszerowali choćby z dziećmi w wózku. Droga prowadziła przez las i dopiero pod koniec wychodziło się na widoki. Przez połowę trasy mieliśmy chmury, a potem zrobiło się piękne słońce. Wystarczyło, iż przekroczyliśmy pewną granicę. Wtedy też zrobiło się o wiele cieplej. Szlakiem maszerowały dziesiątki osób. My byliśmy około południa.
Taras widokowy nad przepaścią
Przy samym wodospadzie przygotowano taras widokowy dla zwiedzających. Taras wychodzi prosto w przepaść i osoby z lękiem wysokości mogą mieć problemy, żeby tam stanąć. Nie trzeba jednak choćby na niego wchodzić. Wystarczy stanąć obok, ale lepiej nie zbliżać się do krawędzi. Aby zejść jeszcze bliżej wodospadu, to można wybrać się specjalną ścieżką. Prowadzi tam czerwony szlak i można dojść na drugą stronę i dalej w kierunku Izarry. Widzieliśmy osoby, które stały tuż nad spadkiem wody w dół. Przy okazji można zobaczyć tam kilka jaskiń.
