Rozczarowanie jest częścią twojego życia. Zaakceptuj to

ohme.pl 3 miesięcy temu

Często, gdy jesteśmy rozczarowani, wydaje nam się, iż złe rzeczy przytrafiają się tylko nam. Jednakże, jeżeli uznamy rozczarowanie za coś, co jest częścią naszego życia, znacznie łatwiej będzie nam racjonalnie spojrzeć na wszelkie niepowodzenia oraz na nieudane relacje z innymi. Naprawdę można poradzić sobie z najtrudniejszymi sytuacjami. Można zaakceptować, iż przyjaciel, współmałżonek, ukochany zawiódł cię, iż zapomniał o ważnej dla ciebie sprawie, dacie. Że nie wszystko ułożyło się tak, jakbyś tego pragnęła.

Rozczarowanie „dopada” czasem każdego z nas, nie tylko ciebie. Inni cię rozczarowują, a ty rozczarowujesz innych … to część naszego życia, gra. Dlaczego nie nauczymy się w nią grać?

Jeśli ktoś cię rozczarował, niesprawiedliwie cię osądził, okazał się inny niż myślałeś – porozmawiaj o tym, nie męcz się! Nie rób dobrej miny do zlej gry, ani nie odwracaj się. Zareaguj szczerością.

Wszyscy odczuwamy smutek, złość z powodu rozczarowań, ale dramatyzowanie nie jest żadnym rozwiązaniem, żadnym działaniem. Jak możemy pozbyć się tego złego nawyku?

Nie ciągnij w nieskończoność tego tematu. Powiedz tylko raz, dobitnie co cię boli, a potem nie zaprzątaj sobie tym głowy.

Poświęć czas na swoje hobby, przyjemności … odłóż na bok ten wewnętrzny monolog, tak dla ciebie szkodliwy.

Mów tylko po to, żeby sobie ulżyć, ale potem zapomnij tak szybko, jak to możliwe. Dobrze jest uwolnić się, powiedzieć komuś, kto cię rozumie, ale nie skupiać się na tym samym w nieskończoność.

Spójrz także na dobre rzeczy, które ci się przytrafiają. Czy nie zdajesz sobie sprawy, iż to ty sam aż lgniesz do swojego rozczarowania i nie dostrzegasz nic pozytywnego w swoim życiu? Pamiętaj, zawsze są wokół ciebie dobrzy ludzie. Pamiętaj, zawsze znajdą się ludzie, którzy zrozumieją, świat jest nie tylko negatywny.

Nie bądź tak dociekliwy, tak uparty, pamiętaj, iż i ty się mylisz. Nikt nie jest doskonały. Ani ty, ani inni. Więc naucz się wybaczać i wybacz samemu sobie.


Na podstawie: nospensees.fr

Idź do oryginalnego materiału