Staraj się żyć tak jakby czas między wschodem a zachodem słońca był ostatnim w twoim życiu.
Z reguły nie zastanawiamy się nad chwilą, która właśnie się kończy. Nie zdajemy sobie sprawy z faktu, iż minęła ona bezpowrotnie. No doceniamy także każdej następnej żyjąc tak, jakby na niczym nam nie zależało. Każdy dzień wydaje się taki sam. Nie brakuje w nim monotonii, na którą nieustannie narzekamy. Bo trzeba wstać, bo trzeba iść do szkoły\pracy, bo trzeba coś ugotować, posprzątać, a potem spać i koniec dnia. W tych wszystkich codziennych czynnościach nie widzimy niczego niezwykłego. I czasem potrzeba ogromnej tragedii żeby to zmienić. Kiedy dowiadujemy się o chorobie własnej, czy naszych bliskich. O ciężkiej chorobie, która może doprowadzić choćby do śmierci wtedy otwierają nam się oczy. Wtedy widzimy naszą przeszłość, która mogła przecież wyglądać inaczej i przyszłość, której być może pozostało niewiele. I wtedy właśnie powinniśmy postawić sobie za motto cytat dzisiejszego posta. Aby doceniać każdą minutę, każdą sekundę życia, by móc uczynić ją wyjątkową, choćby jeżeli wypełnia ją czynność dnia codziennego.
Dziś zupełnie inaczej niż ostatnio. Trochę wahałam się czy dodać te zdjęcia na bloga, ale w końcu się zdecydowałam ;)
Bluzeczka - z szafy mamy
Spódniczka - C&A
Buty - prezent
Łańcuch - www.katherine.pl
