REFLEKSY – RZEŹBY I PRACOWNIA RZEŹBY I OTOCZENIA – STUDYJNA
Galeria Aula, Al. Marcinkowskiego 29, Budynek A, I piętro
Wernisaż: 19.11.25, g. 18.00
20.11 – 3.12.2025
Udział biorą: Zuzanna Bielak / Agnieszka Ciszewska / Rafał Kotwis / Martyna Pająk / Konrad Smela / Beata Szczepaniak / Witold Walny
Pracownia jako idea – pracownia jako środowisko.
Założeniem cyklu wystaw Refleksy jest pokazanie pracowni rzeźby jako idei łączącej profesora i absolwentów nieograniczonej klauzulą czasu i formalnej przynależności. Do tak definiowanej pracowni należą artyści skupieni wokół założeń, metod, które przez lata kształtowały ich osobowość i zainicjowały drogę twórczą.
Pokazanie środowiska pracowni z perspektywy prowadzącego stanowi jedną z możliwych interpretacji jej założeń.
Profesor – kurator dokonując wyboru uczestników stawia ważne pytania dotyczące podstaw i perspektyw rozwoju pracowni rzeźby.
Tegoroczna edycja ma ambicje poszerzenia pola znaczeń tytułowego motywu – otwarcie go na indywidualne ścieżki i zainteresowania uczestników, niekoniecznie bezpośrednio związane z rzeźbą.
Rzeźba może być dla artysty całym światem: miejscem namysłu nad materią, formą, ciężarem i przestrzenią. Może być jednak także punktem odniesienia, echem, jednym z wielu kierunków, w które artysta spogląda.
W tym rozumieniu Refleksy nie poszukują więc jednego wspólnego języka, ale wielu odbić – wielu sposobów doświadczania, rozumienia i przetwarzania świata.
Dawać z siebie jak najwięcej, a zarażać sobą jak najmniej. Inspirować nie infekować.
Rafał Kotwis
Zuzanna Urszula Bielak
Urodzona w 1998 w Lublinie, w 2025 roku obroniła dyplom w I Pracowni Rzeźby i Otoczenia – Studyjnej na Wydziale Rzeźby Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, pod kierunkiem prof. Rafała Kotwisa.
W swojej praktyce artystycznej podejmuje temat kondycji człowieka we współczesnym świecie. Tworzy instalacje, asamblaże, rzeźby ceramiczne i tkaniny, a także realizacje z zakresu land artu i performance’u. Jej prace mają charakter zmienny i modułowy – są otwarte na różne ustawienia i interpretacje, nie posiadają jednej „właściwej” konfiguracji.
Zuzanna tworzy sytuacje niejednoznaczne, zagadki bez odpowiedzi, nierzadko pozbawione wyjścia, prowokujące do refleksji i osobistego zaangażowania odbiorcy.
Agnieszka Ciszewska
Rzeźbiarka specjalizująca się w ceramice artystycznej, użytkowej i dekoracyjnej. Absolwentka Wydziału Rzeźby i Działań Przestrzennych Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Laureatka wielu stypendiów i konkursów, m.in.: Grand Prix w Konkursie im. Marii Dokowicz na Najlepszy Dyplom UAP, Stypendium Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Aktywność Obywatelska”, a także uczestniczka wystaw indywidualnych i zbiorowych, np. „Mozaika Srebrnogórzan” – akcja/happening – Srebrna Góra, „Ceramiczny świat Ciszewskiej” – Muzeum Ziemi Kłodzkiej czy „Rzeźba – poszukiwania”, Dom Środowisk Twórczych w Kielcach. Autorka wielu projektów społecznych oraz warsztatów aktywizujących lokalne społeczności. Od 2012 roku prowadzi autorską Pracownię Ceramiki i Rzeźby, najpierw w Srebrnej Górze, w tej chwili w Gorzanowie na Dolnym Śląsku. W 2018 roku założyła firmę lokalną o charakterze artystycznym „ac.ceramika” i pod własną marką realizuje swoje projekty. W autorskich pracach największą inspiracją stały się procesy zachodzące w naturze i eksperymenty z materią ceramiki. Projekty realizuje dzięki tradycyjnych technik pracy z ceramiką, w tym toczenia na kole garncarskim, interesuje się eksperymentalnymi wypałami ceramiki, budową pieców do wypałów alternatywnych, plenerowych.
Rafał Kotwis
Urodzony w 1978 roku w Złotowie, W latach 1994 – 1999 r. uczęszczał do Technikum Elektronicznego we Wronkach. Od 2000 do 2005 roku studiował na Akademii Sztuk Pięknych/ Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W latach 2002 – 2005 studiował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza na Wydziale Nauk Społecznych, kierunek Filozofia. W 2005 roku obronił dyplom z wyróżnieniem w zakresie rzeźby u prof. Józefa Petruka. W 2012 roku obronił tytuł doktora sztuk plastycznych. W 2020 uzyskał stopień doktora habilitowanego, w tej chwili pracuje na stanowisku profesora UAP. Kierownik I Pracowni Rzeźby i Otoczenia – Studyjnej Wydziału Rzeźby Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu oraz wykładowca przedmiotu Techniki komputerowe w rzeźbie.
Zajmuje się szeroko rozumianą rzeźbą. Brał udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą (Niemcy, Belgia, Słowacja, Czechy, Ukraina, Litwa, Tajlandia).
Obecnie pracuję nad serią grafi-obiektów Made by Kotwis, w których łączy estetykę z funkcjonalnością. Inspiruje go wszechobecna dehumanizacja wynikająca z zawłaszczania świata przez elektronikę, która zastępuje nam świat codzienny bądź staje się filtrem, przez który go doświadczamy. Interesują go również nowe technologie związane z grafiką i drukiem 3D. Bada nowe medium, testując możliwości jakie daje współczesnemu rzeźbiarzowi.
Martyna Pająk
Urodzona w 1991 roku. Ukończyła Liceum Plastyczne w Lublinie na specjalizacji snycerstwo. Odbyła studia licencjackie i magisterskie na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu w latach 2011-2016.
W 2024 roku uzyskała tytuł doktora sztuki. Adiunkta na macierzystym Wydziale Rzeźby Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.
Uczestniczka wielu wystaw w kraju i za granicą (m.in. Niemcy, Słowenia, Włochy, Czechy, Japonia). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Miasta Poznań. Odbyła rezydencję artystyczną w Japonii.
W swojej twórczości zajmuje się formą organiczną. Inspiruje ją to, co cielesne, powiązane z naturą. Poszukuje języka rzeźby, który może wyrażać zjawiska efemeryczne i zmienne.
Konrad Smela
Urodzony w 1996 w Poznaniu. Absolwent Liceum Plastycznego w Poznaniu. W 2022 roku ukończył Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu na kierunku Rzeźba. Jego praktyczna praca magisterska została nominowana do Konkursu im. Marii Dokowicz na najlepszy dyplom UAP oraz do ogólnopolskiego konkursu Najlepsze Dyplomy ASP 2022 w Gdańsku. Od 2022 pracuje na macierzystej uczelni jako asystent w III Pracowni Rzeźby i Otoczenia – Studyjnej.
Interesuje się szeroko pojętymi technikami rzeźbiarskimi oraz rysunkowymi – od klasycznych po nowe technologie. Formalnie posługuje się zarówno figuracją, jak i abstrakcją. Nie do końca wierzy we wzajemne wykluczanie się tych pojęć, woli je traktować jako dwa przeciwległe bieguny w spektrum.
Jego ostatnie działania ukierunkowane są na eksplorację potencjału nowych technologii w rzeźbie takich jak digital sculpting, skanowanie i druk 3d. Inspiracje czerpie z doświadczanych emocji (zwykle tych negatywnych), (pop)kulturowych wątków i rozważań egzystencjalnych.
Beata Szczepaniak
Urodzona w 1988, rzeźbiarka, projektantka. Jest absolwentką Wydziału Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2014), laureatką nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, uczestniczką programów rezydencyjnych w Szanghaju, Osace i Monachium oraz uczestniczką wielu wystaw m.in. w Muzeum Narodowym w Poznaniu, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku czy Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu. Jej prace znajdują się w wielu publikacjach np. książkowym wydaniu Label Magazine „Siła Rzemiosła” czy publikacji „Rzeźba dzisiaj” wydanej przez Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Od 2024 roku jest członkinią Stowarzyszenia Nów Nowe Rzemiosło. Przez kilka lat tworzyła markę biżuterii Zoża.
Obecnie, obok pracy twórczej i projektowej, dzieli się swoja wiedzą prowadząc pracownię ceramiki w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Zduńskiej Woli.
Największą uwagę kieruje ku formie i jej uwikłaniu w przestrzeni. W swoich pracach uwielbia bawić się formą, układem kompozycyjnym w przestrzeni, relacją kształtów i kolorów, łączeniem ze sobą kontrastowych materii. Bardzo ważne w jej twórczości jest oddziaływanie na odbiorcę poprzez zmysły i uczucia. Niewyczerpaną inspiracją są dla artystki wszelkie procesy zachodzące w naturze oraz emocje i relacje międzyludzkie. Próba przełożenia tych zjawisk na język form jest dla niej dużym wyzwaniem.
Jej prace oscylują na granicy pomiędzy sztuką a designem. Pracuje przede wszystkim w materiałach ceramicznych, ale nieobcy jest jej metal i tworzywa sztuczne.
Witold Walny
Urodzony w 1994 roku w Sokółce. Ukończył studia na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu (2019). Od czasów studenckich interesuje się rolą dźwięku w tworzeniu przestrzeni. Szumy, hałasy, odgłosy oraz ich oddziaływanie na odbiór przestrzeni są głównymi tematami działań Walnego.
Po ukończeniu studiów tworzył elementy scenografii, rekwizyty oraz komponował muzykę i udźwiękowienia do Spektakli Teatralnych (Makbet, Pasja Według Judasza, Burza, Rozmowy Mistrza Polikarpa ze Śmiercią) i Animacji (Waterloo, Terra, Zone).
