Przypadek Żołnierkiewicza: linie światła, punkty, słowa i nie tylko

„Przypadek Żołnierkiewicza: linie światła, punkty, słowa i nie tylko”

Muzeum Ziemi Chełmskiej im. Wiktora Ambroziewicza w Chełmie, Galeria 72 organizuje pierwszą od ponad dekady wystawę indywidualną Tomasza Żołnierkiewicza (1935 – 2018) – wybitnego przedstawiciela sztuki nowoczesnej, znanej persony w warszawskich kręgach artystycznych oraz szanowanego wykładowcy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Wystawa „Przypadek Żołnierkiewicza: linie światła, punkty, słowa i nie tylko” ukazuje szerokie spektrum jego twórczości – od abstrakcyjnych płócien, przez kompozycje letrystyczne i konstruktywistyczne, po prace z obszaru taszyzmu.

Żołnierkiewicz był artystą wszechstronnym – tworzył malarstwo olejne, grafikę, rysunek, akwarele, gwasze oraz plakaty. Jego dorobek artystyczny to fascynująca opowieść o poszukiwaniu formy i znaczenia.

Geometryczne abstrakcje często odnosiły się do tematyki kosmicznej, ciał niebieskich i astrologii. Wiele dzieł inspirowanych było muzyką klasyczną – szczególnie twórczością Chopina i Bacha – co stanowiło próbę przełożenia języka dźwięku na język obrazu.

Wyjątkowe miejsce w jego twórczości zajmują tzw. obrazy pisane, gdzie artysta warstwowo nanosił teksty, tworząc nieczytelne palimpsesty – wizualne labirynty słów.

Tomasz Żołnierkiewicz (1935–2018) wywodził się z legendarnej pracowni Artura Nachta- Samborskiego, a następnie był asystentem Stefana Gierowskiego – dwóch ikon polskiego malarstwa nowoczesnego.

Przez ponad pół wieku związany był z Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie – Wydziałem Malarstwa, gdzie wykładał i stał się postacią kultową. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1999 – profesora zwyczajnego.

Na wystawie zaprezentowanych zostanie 49 prac – zarówno uznanych, jak i rzadko pokazywanych dzieł pochodzących z kolekcji prywatnych. Kuratorem ekspozycji jest Michel Gauthier z paryskiego Centre Pompidou – ceniony znawca sztuki nowoczesnej i nieustanny promotor sztuki Europy Wschodniej, a w szczególności polskiej awangardy XX w.

W ostatnich latach przygotował wystawy i opublikował teksty na temat powojennej sztuki polskiej, koncentrując się na twórczości Wojciecha Fangora, Stefana Gierowskiego i Józefa Hałasa. Jego wybór podkreśla różnorodność twórczości Żołnierkiewicza.

Wystawie towarzyszy pierwsza indywidualna publikacja poświęcona Tomaszowi Żołnierkiewiczowi – istotny krok w kierunku pełniejszego zrozumienia twórczości artysty i jego znaczenia w historii polskiej awangardy.