Poznaj swój typ urody – podtypy, szybkie testy i stylizacje

bestyle.pl 6 dni temu

Chcesz wreszcie wiedzieć, w jakich kolorach wyglądasz świeżo i naturalnie? Sprawdź jak odróżnić wiosnę od lata, jesień od zimy i jak podtypy zmieniają paletę. Szybkie testy biżuterii i tkanin, wskazówki do garderoby i makijażu oraz moment, kiedy warto iść na analizę. Po tej lekturze zaczniesz pewniej wybierać odcienie, a lustro wreszcie to potwierdzi.

Cztery typy urody

Sezonowa analiza kolorystyczna dzieli urodę na cztery główne kategorie: wiosnę, lato, jesień i zimę. Każda z nich opisuje dominującą temperaturę (ciepło/chłód), jasność (jasne/ciemne) i nasycenie (czyste/zgaszone), które najlepiej współgrają z naturalnym kolorytem skóry, włosów i oczu. To język kolorów, za pomocą którego łatwiej zrozumieć, dlaczego w jednych barwach cera wygląda świeżo, a w innych traci blask.

W praktyce wiosna i jesień należą do typów ciepłych, a lato i zima do typów chłodnych. Wiosny zwykle „niosą” delikatność i złotawe tony, lata – stonowaną chłodną subtelność, jesienie – ciepłą, ziemistą paletę, a zimy – mocny kontrast i klarowny chłód. Ten podział nie zamyka w sztywnych ramach – wskazuje kierunek, który pomaga podejmować spójne decyzje kolorystyczne.

Czym charakteryzują się poszczególne typy?

Dobrze jest pamiętać, iż te opisy stanowią mapę, a nie sztywny wyrok. Wiele osób łączy cechy sąsiadujących „pór roku”Najtrafniej patrzeć na siebie przez pryzmat temperatury, jasności i nasycenia – i sprawdzać, które z nich dominują.

Wiosna bywa jasna i świetlista, z ciepłymi podtonami skóry, złotawymi refleksami we włosach i łagodną, „promienną” paletą
Lato to chłodne, przygaszone tonacje, często porcelanowa lub oliwkowa cera i popielate odcienie włosów.
Jesień ma ciepłe, „kasztanowo-rudawe” akcenty i lubi barwy natury.
Zima wyróżnia się chłodem i wyraźnym kontrastem między cerą a oprawą oczu i włosów.

Podtypy kolorystyczne w ramach każdego typu urody

Klasyczne cztery typy rozwijają się w 12 podtypów, które precyzyjniej opisują dominującą cechę.

Wiosna:

jasna —jasny, ciepły, niskokontrastowy wygląd i najlepiej wypada w rozbielonych, świetlistych ciepłych odcieniach, bo intensywne kolory ją przytłaczają.
ciepła — jeden z najcieplejszych typów: harmonijna (niższy kontrast), o wysokim nasyceniu ciepłych kolorów i złocistych tonach skóry, włosów i oczu.
czysta — jest jasna i ciepła, ale przede wszystkim czysta/kontrastowa; twarz lubi klarowne, żywe kolory i wyraźniejsze zestawienia.

Lato:

jasne — najdelikatniejszy, najjaśniejszy typ letni; najlepiej wygląda w chłodnych, rozbielonych pastelach i niskim kontraście.
chłodne — wyraźnie chłodne, preferuje średni kontrast i chłodne barwy z przewagą błękitów, unikając ciepłych żółci i pomarańczy.
zgaszone — niskie nasycenie i niski kontrast; najlepiej nosi przydymione, miękkie chłodne odcienie o średniej jasności.

Jesień:

ciepła — najcieplejszy jesienny typ: wyraźnie złociste podtony, często rude/kasztanowe włosy i świetna tolerancja bogatych ciepłych barw.
zgaszona — miękka i stonowana: niskie nasycenie, niski kontrast i preferencja średnio ciemnych odcieni zamiast skrajnie jasnych czy bardzo ciemnych.
głęboka — najciemniejszy wariant jesieni; najlepiej wygląda w ciepłych, nasyconych, ciemnych kolorach i zwykle ma wyrazistą oprawę.

Zima:

czysta —ma najwyższy kontrast wśród zim i wygląda najlepiej w bardzo czystych, intensywnych, chłodnych kolorach zestawianych wysoko kontrastowo (np. czerń z bielą).
chłodna — skrajnie chłodna, ale preferuje średni lub niższy kontrast niż Czysta Zima; jej barwy są czyste i jednoznacznie chłodne.
głęboka — ma najciemniejszą oprawę i korzysta z bardzo ciemnych, chłodnych kolorów o dużej intensywności.

Dlaczego warto doprecyzować podtyp? Bo drobny zwrot w stronę „jaśniej”, „chłodniej” lub „mniej nasycone” potrafi diametralnie zmienić efekt na twarzy, zwłaszcza przy makijażu ust, okularach czy kolorze włosów.

Dlaczego określenie typu urody jest przydatne?

Znajomość swojego typu to krótsza droga do udanych wyborów: łatwiej dobrać ubrania, odcienie pomadek, cieni czy farby do włosów. Dobrze dobrane kolory sprawiają, iż cera wygląda młodziej, świeżej i bardziej wypoczęcie, a „trudniejsze” miejsca (zaczerwienienia, zasinienia) mniej rzucają się w oczy.

W codzienności to także oszczędność czasu i pieniędzy. Spójna paleta buduje szafę kapsułową, a makijaż wymaga mniej „maskowania”, bo kolor robi dużą część pracy.

Jak samodzielnie określić swój typ urody?

Na start warto ocenić trzy osie:

Temperatura skóry (ciepła vs chłodna) – obserwacja, czy lepiej „niesie” ją złoto czy srebro.
Jasność – czy naturalny kontrast jest niewielki (jaśniej) czy wyraźny (ciemniej).
Nasycenie – czy twarz lubi barwy czyste i klarowne, czy zgaszone i „mgiełkowe”.

Pomagają proste testy domowe:

Biżuteria – przyłożenie do twarzy złota i srebra i porównanie, w czym skóra wygląda zdrowiej.
Próba z tkaninami – chłodne szarości vs ciepłe beże; czysta biel vs kość słoniowa.
Lustro w świetle dziennym – obserwacja, jak zmienia się koloryt cery i oczu przy różnych barwach blisko twarzy.

Dla uważniejszych obserwatorów pomocne bywa zwrócenie uwagi na: delikatne podtony skóry (różowo-niebieskie vs żółto-brzoskwiniowe), naturalny odcień brwi i źrenic względem białka oka oraz to, czy mocno nasycone barwy „przykrywają” rysy, czy je porządkują.

Kiedy warto skorzystać z analizy kolorystycznej?

Domowe testy są świetnym punktem wyjścia, ale gdy wyniki „tańczą” między dwiema porami roku, dobrze sprawdza się profesjonalna analiza kolorystyczna. Stylista pracuje wtedy na zestawach chust, ocenia temperaturę, jasność i nasycenie na żywo i układa paletę, która realnie „rozświetla” twarz.

Warto rozważyć taką konsultację, gdy:

trudno zdecydować, czy dominuje ciepło czy chłód,
kolory włosów „nie trzymają” spójności z cerą,
w szafie są przytłaczające kontrasty lub zbyt czyste/jaskrawe odcienie, które gaszą rysy.

Typy urody a dobór stylizacji, wzorów i makijażu

Przekład na garderobę jest prosty: barwy blisko twarzy (topy, apaszki, marynarki, biżuteria) dobiera się z własnej palety. Typy chłodne (lato, zima) korzystają z chłodnych różów, błękitów, szarości, a ciepłe (wiosna, jesień) z złocistych beży, oliwek, ceglastych czerwieni. Zasada dotyczy także metali – srebro i białe złoto „służą” chłodnym, żółte złoto cieplejszym typom.

Przy wzorach sprawdzają się te, które powtarzają kontrast urody:

niskokontrastowe, miękkie printy dla lata;
wyraziste, graficzne kontrasty dla zimy;
„organiczne” motywy i faktury (tweed, melanż, desenie roślinne) dla jesieni;
świeże, jasne mikrowzory i drobne kwiaty dla wiosny.

W makijażu klucz to zgodność temperatury i intensywności: chłodne typy wybierają chłodne róże i śliwki, ciepłe – brzoskwinie, korale, ciepłe czerwienie.

Dodatkowe, praktyczne wskazówki:

jeśli oprawa oka jest jasna (często u lat), warto delikatnie wzmocnić brwi i rzęsy;
jesieniom służą bogatsze, „kremowe” tekstury i wzory zwierzęce;
zimy udźwigną czystą biel i czerń oraz błyszczące wykończenia;
wiosny najlepiej prezentują się w lekkich, świetlistych tkaninach.