W fotografii dużo dzieje się w obszarze „poza realizmem”. Wielu twórców odrzuca jej dokumentalny charakter na rzecz eksperymentu i abstrakcji, a choćby więcej – pustki, czerni i nicości. W Fundacji Archeologia Fotografii prace Andrzeja Georgiewa, Mariusza Hermanowicza i Antoniego Zdebiaka (część z nich pokazywana publiczności po raz pierwszy) z lat 60., 70. i 80. zostały zestawione ze współczesnymi instalacjami Dominiki Sadowskiej, w których artystka bada fenomen ciemności i czerni, poszerzając pojęcie fotograficznego medium.
Mniej znane niż jego portrety, abstrakcje Andrzeja Georgiewa balansują na granicy malarstwa i fotografii, między innymi dzięki plastycznym gestom, wydrapywaniu emulsji czy rysowaniu po negatywach. Nietypowe kadrowanie czy wydobywanie cieni i samych obrysów form nadają zdjęciom nastoletniego Mariusza Hermanowicza odrealniony, niepokojący charakter. Są tu też prace Antoniego Zdebiaka z performatywnej akcji Ślad, która odbyła się w 1975 roku w lubelskiej Galerii Labirynt. Podłoga została wyłożona rolkami papieru fotograficznego, a światło zredukowane do czerwonego światła ciemniowego. Wchodzący na ekspozycję przechodzili przez wycieraczki nasączone wywoływaczem i zostawiali odciski butów na rozłożonym materiale światłoczułym. Gdy Zdebiak zapalił intensywniejsze światło na papierze pojawiły się odciski i smugi, tworząc abstrakcyjną kompozycję.
26.09-10.11.2024
Zabić biel.
Fotografia poza realizmem
Fundacja Archeologia Fotografii, Warszawa, ul. Chłodna 20
www.faf.org.pl
Dominika Sadowska, bez tytułu, 2016, instalacja, dzięki uprzejmości artystki
