Park Narodowy Picos de Europa to najwyższe pasmo Gór Kantabryjskich. Zbudowane z wapieni szczyty sięgają ponad 2000 metrów, a najwyższy z nich – Torre de Cerredo mierzy 2648 m n.p.m.
Picos de Europa leżą zaledwie 25 km od Atlantyku. Według legendy nazwę tę – Szczyty Europy – nadali żeglarze Epoki Wielkich Odkryć Geograficznych powracający z dalekich wypraw do domu. Strzeliste, wysokie szczyty były tym co widzieli jako pierwsze po miesiącach spędzonych na morzu i co zwiastowało zbliżanie się do rodzinnych stron, do Europy.
Dębowe i bukowe lasy Parku są domem dla wielu gatunków zwierząt, w tym niedźwiedzia brunatnego i wilka iberyjskiego.
Pasmo to leży w trzech prowincjach: Asturii, Kantabrii i Kastylii i León. Można by tam oczywiście spędzić cały tydzień, albo i dłużej ale… nie mając tyle czasu wybraliśmy dwa miejsca – szlaki wokół Lagos de Covadonga i Ruta del Cares.
(maj 2025)
Lagos de Covadonga
Polodowcowe Jeziora Covadonga, czyli Ercina i Enol – położone są w samym sercu Parku Narodowego Picos de Europa, na wysokości ponad 1000 m n.p.m.
Opcji spacerów jest tu sporo, jedne łatwiejsze, inne bardziej przełajowe. Pomiędzy jeziorami znajduje się bardzo łatwo dostępny punkt widokowy Mirador de Entrelagos. Warto też wejść na teren kopalni Buferrera, będącej dowodem górniczej przeszłości okolicy. Tutaj szlak prowadzi cały czas kamienną ścieżką, więc nie trzeba martwić się o buty.
Niemniej jednak to co najpiękniejsze czeka nas dalej.
Najbliższa okolica pierwszych punktów widokowych od parkingu jest dość mocno obstawiana przez turystów, w tym wycieczki szkolne. Ale jak zwykle wystarczy odejść dosłownie kawałek dalej i już jest pusto. Cisza, spokój, tylko krowy pobrzękują dzwonkami i śpiewają ptaki. Nasze kółko z ogonkiem to 8km wśród dzikiej przyrody. Soczysta zieleń i wiosenne kwiaty wyglądały magicznie!
To tzw. szlak okrężny, oznakowany na żółto i wymaga już zdecydowanie dobrych, górskich butów. Część szlaku prowadzi bowiem po skałkach oraz łąkami, teren jest podmokły i błotnisty, a miejscami bardzo błotnisty
(Kliknij w szlak aby przejść do aktywnej mapy (źródło: mapa.cz)
Dojazd i parking
Tuż przy samych jeziorach znajduje się duży, bezpłatny parking Buferrera. Aby się do niego dostać trzeba spod sanktuarium Covadonga jechać 15km wąską, bardzo krętą, pełną serpentyn drogą (ok. 30min).
UWAGA! W okresie największego natężenia ruchu turystycznego jest ona całkowicie zamknięta dla prywatnych samochodów. Aktualna informacja o dniach dostępnych i niedostępnych TUTAJ.
Spod sanktuarium do jezior kursują specjalne busy. Od 08:00 do 16:00 (zima) i 17:45 (lato). Szczegóły TUTAJ
Bilety można kupić online (TUTAJ), przez aplikację mobilną lub w kasie. Te online mają pierwszeństwo, a w kasie są sprzedawane w miarę dostępności. Bilety należy zakupić od razu w obie strony i niestety z góry trzeba zadeklarować godzinę powrotu.
Sanktuarium w Covadonga
Trudno go nie zauważyć już z daleka!
Covadonga to ważne miejsce w Hiszpanii z punktu widzenia i historycznego i religijnego. W 722 roku miała miejsce tu bitwa, którą dowodził Pelagiusz (Pelayo) – późniejszy pierwszy król Asturii. Pokonano wówczas panujących na półwyspie Maurów. W ten sposób Królestwo Asturii zostało jednym z pierwszych niepodległych chrześcijańskich królestw, które utworzyły się na Półwyspie Iberyjskim, krok po kroku odbierając panowanie nad nim siłom muzułmańskim. Zaczęła się rekonkwista.
Sercem maryjnego sanktuarium w Covadonga jest Święta Jaskinia. W znajdującej się pod wiszącą skałą kapliczce umieszczona jest figurka madonny – La Santina. Jest tam też grobowiec króla Pelayo i grobowiec króla Alfonsa I Katolickiego. Z groty wypływa wodospad.
XIX wieczną neorenesansową bazylikę wyróżniają fasady wykonane z różowego kamienia i marmurów pozyskanych w tutejszych górach.
Ruta del Cares
Najpiękniejszy szlak!
Szlak Ruta del Cares łączy dwie miejscowości: Poncebos (Asturia) i Cain (Kastylia i León). Jego długość to 11km w jedną stronę. Spacer między górami, które wznoszą się ponad 2000 metrów nad dnem wąwozu wyrzeźbionego przez rzekę Cares to nie tylko wędrówka, to przeżycie!
(Kliknij w szlak aby przejść do aktywnej mapy (źródło: mapa.cz)
Przeszliśmy całą Ruta del Cares tam i z powrotem. Dwa razy 11km po górach. Nie był to lekki spacerek, bo i odległość i przewyższenie spore, ale zdecydowanie było warto.
Wyszliśmy o 7:45 rano z Poncebos i całość zajęła nam 7h marszu (wliczając śniadanie na szlaku i niezliczoną ilość postoi fotograficznych ). Do tego około godzinki w Cain na wciągnięcie bocadillos – bo przed 13:00 o obiedzie w Hiszpanii trzeba zapomnieć.
Pogoda zdecydowanie nam sprzyjała – poranne mgły osnuwały szczyty, potem trochę słońca, trochę deszczu… Cały czas na trasie towarzyszyły nam udomowione i dzikie kozy. Było pięknie!
Idąc od strony Poncebos zaczynamy długim i ostrym podejściem. Potem trochę w dół i znów w górę. Dopiero po jakiś 4-5km szlak się wypłaszcza. Cały czas prowadzi wąską półką skalną – trzeba zachować ostrożność. Tuż przed Cain przebijamy się przez wnętrze góry w wydrążonych tunelach.
Historia trasy
Dziś jeden z bardziej znanych hiszpańskich szlaków górskich był oryginalnie… drogą techniczną służącą budowniczym kanału odprowadzającego wody rzeki Cares do hydroelektrowni w Poncebos. Prace inżynieryjne były prowadzone na początku XX wieku.
Dojazd i parking
Od strony Poncebos tuż przed rozpoczęciem szlaku jest niewielki parking, miejsce dosłownie na 10 aut, więc warto wstać wcześniej .
Gdzie spaliśmy
Hostal Poncebos
Żeby być na szlaku z samego rana zamówiliśmy sobie nocleg w oddalonym o ok. 1,5km Hostalu Poncebos. Lokalizacja genialna – wśród gór, nad rzeką! Pokoje nie za duże ale czyste i ciepłe. W restauracji można zjeść pyszną i niedrogą kolację (42 euro/ 3 dania i wino). W cenie pokoju jest śniadanie. Jest ono jednak wydawane od 08:30, niemniej jednak jak chcemy wcześniej wyjść na szlak to dostaniemy suchy prowiant.
Cena: 90 euro/noc (pokój trzyosobowy z prywatną łazienką i śniadaniem)
W Picos de Europa byliśmy podczas naszego tygodniowego objazdu północy Hiszpanii, o którym przeczytacie już niedługo TUTAJ
Wszystkie wpisy o Hiszpanii znajdziesz tutaj: HISZPANIA – ¡Hola Amigos!
Podobał Ci się wpis? Będzie mi bardzo miło, o ile podzielisz się nim ze znajomymi i zostaniesz moim stałym czytelnikiem na blogu, Facebooku i
