Calp (Calpe) to miasteczko w Hiszpanii, w którym naszym celem było wspięcie się na górę zatopioną w morzu. Zachęciła nas bardzo, bo faktycznie wygląda nietypowo. Jeszcze góry wystającej z morza nie widzieliśmy. Bardzo chcieliśmy być na jej szczycie. Ta niesamowita góra znajduje się Parc Natural del Penyal d’Ifac.
- Na jej szczyt możesz dostać się szlakiem, ale pamiętaj o rezerwacji darmowego biletu dla siebie.
- Zobacz wszystkie ciekawe miejsca, które zobaczyliśmy w Hiszpanii.
Parking na początku szlaku
Na początku wyznaczyliśmy sobie parking blisko wejścia do parku. Na miejscu okazało się, iż już jest niedostępny. choćby terenu parkingu nie mogliśmy zlokalizować. Wydawało nam się, iż chyba coś na nim wybudowano. Przez to zatrzymaliśmy się blisko szlabanu. Tuż za nami nadjechały 3 samochody. Niestety nie mieliśmy możliwości przejechania przez szlaban, ani już się cofnąć. Dobrze, iż z trzeciego samochodu wysiadł pracownik, otworzył nam szlaban i poinformował, iż możemy się nawrócić. Wskazał, iż parkingu trzeba szukać gdzieś w mieście. Ostatecznie zaparkowaliśmy samochód przy porcie.
- Współrzędne naszego parkingu: 38.6379, 0.0719.
- Parking był bezpłatny (białe linie oznaczają bezpłatne miejsce parkingowe).
Bilety do parku: gdzie kupić i jak?
Dzień wcześniej przeczytaliśmy, iż aby móc spacerować po parku należy mieć ze sobą bilet z rezerwacją. Są to bilety darmowe. Aby zarezerwować wejście, należy wypełnić formularz online.
Nie ma możliwości zgłoszenia rezerwacji na miejscu. Na jeden dzień przypada tylko 300 biletów z rezerwacją. Pobrane bilety mieliśmy zapisane w telefonie, ale okazało się, iż nikomu nie musieliśmy ich okazywać. Bramki były, ale przechodziło się przez nie tak po prostu. Były znaki informujące, iż kontrole biletów są sporadyczne. Za brak biletu jest kara 600 euro.
- Strona, na której możesz zarezerwować wizytę: https://parquesnaturales.gva.es/es/web/pn-penyal-d-ifac
Mapa trasy
Na poniższej mapie możesz zobaczyć przebieg trasy z parkingu na szczyt.
Parc Natural del Penyal d’Ifac: opis szlaku na szczyt
Jechaliśmy tam wcześnie rano. Udało nam się uchwycić Pe?ón de Ifach przed wschodem słońca. Wyglądała zjawiskowo na tle nieba.
Po akcji przy szlabanie do parku, gdzie okazało się, iż nie ma parkingu zaczęliśmy szukać alternatywy. Zaparkowaliśmy przy porcie i kierowaliśmy się piechotą w kierunku ronda. Później w prawo pod most, i obok budynku chodnikiem cały czas w kierunku wzniesienia. Po wejściu do parku idzie się szutrową drogą. Tędy mogą poruszać się samochodem osoby z niepełnosprawnością. Parking dla nich jest przy centrum informacyjnym. Można przy tym parkingu pójść sobie do punktów widokowych na obie strony.
Chodniki są dostosowane do przejazdów na wózkach inwalidzkich czy dla turystów z dziećmi w wózkach. Zauważyliśmy znak, iż szlak nie jest rekomendowany dla osób poniżej 18 roku. Troszkę zaczęliśmy się zastanawiać nad tym, bo jednak idziemy z 5-letnim dzieckiem. Na stronie internetowej widzieliśmy informację, iż nie ma zakazu wejścia, tylko są zalecenia.
Szlak przez tunel: wejście od 18 roku życia
Przeszliśmy przez obrotową bramkę. Nikt nie sprawdzał naszych biletów, więc szliśmy coraz wyżej, ale już zakosami. Otaczała nas piękna roślinność i słychać było mewy. Mijaliśmy co jakiś czas ludzi, którzy biegali o poranku. Doszliśmy do tunelu i okazało się, iż przez tunel mogą przechodzić tylko dorosłe osoby. Był całkowity zakaz wejścia dla osób poniżej 18 roku życia. Zdecydowaliśmy, iż na Pe?ón de Ifach wejdzie sam Mateusz. Tunel nie był długi. Po wejściu widać było światło wpadające do tunelu.
- Trasa z parkingu do tunelu jest piękna, więc choćby na nią warto się wybrać.
Liny, łańcuchy i wejście po skałach
Na początku było dość łagodnie. Do wsparcia była dłuższa lina. Później zaczęły się skały z łańcuchami. Nie było trudno. Łańcuchy były bardziej po to, żeby od czasu do czasu się wesprzeć. Dalej było rozejście się ścieżek i dojście na punkt widokowy (Mirador de Carabineros). Do tego momentu spokojnie można sobie poradzić.
Od rozejścia szlak na Penyal d’Ifac pnie się pod górę. Miejscami jest ostrzej i trzeba sobie pomóc rękami. Skały są wyślizgane i trzeba uważać na każdym krok. Dokoła wszędzie słychać mewy i inne ptaki. Mewy choćby zbytnio nie uciekają i dają się fotografować. Szlak nie jest zbyt dobrze oznaczony, jednak ścieżka jest dobrze wydeptana.
Szczyt Penyal d’Ifac 332 m n.p.m.
Widoki z samej góry zapierają dech w piersiach. Wejście z parkingu zajmuje ponad godzinę. Szlak mierzy 2,6 km. Pamiętaj o dobrych butach. Nie idź w klapkach i sandałach. Przy dobrej widoczności można zobaczyć Ibizę. Uwagę przykuwa szpiczasty szczyt Puig Campana 1406 m n.p.m. Zejść w dół trzeba tym samym szlakiem.
