Oriana Fallaci „Uwielbiani. Miss Fallaci podbija Hollywood” – recenzja książki

italiapozaszlakiem.com 3 tygodni temu

Młodziutka włoska dziennikarka, Oriana Fallaci, stojąca u progu swojej kariery, publikowała w tygodniku L’Europeo w latach 1954-1959. Teraz, jej dotąd niepublikowany zbiór korespondencji z Hollywood, został wydany w formie książki „Uwielbiani. Miss Fallaci podbija Hollywood”.

W książce tej czytelnik spotyka się z galerią postaci, które fascynują i intrygują swoją złożonością. Znani i uwielbiani, opisani przez Fallaci tacy, jakimi są naprawdę: piękni, smutni, przewrotni, tajemniczy, fascynujący, inteligentni, zachłanni, sfrustrowani, w otchłani depresji. Mieszanka osobowości, stylów życia, pochodzenia – Hollywood lat 50. w pełnej krasie, ale bez upiększeń i mitologizacji.

Ten niepublikowany dotąd zbiór korespondencji Oriany Fallaci z Hollywood to nie tylko portret ówczesnych gwiazd, ale także przenikliwe spojrzenie na ludzkie pragnienia i dramaty, które kryły się za fasadą blasku i sławy.

Zapraszam do recenzji tej wyjątkowej książki, w której pozwalam sobie na coś więcej – na przypomnienie norm społecznych, jakie panowały w Hollywood lat 50., oraz na kilka słów o samej Fallaci, aby przy tej okazji lepiej poznać autorkę. Oriana Fallaci to postać nie tylko niezwykle utalentowana, ale także złożona i fascynująca. Jej życie i twórczość są doskonałym pretekstem do zastanowienia się nad tym, jak wiele zmieniło się od tamtych czasów, a jednocześnie jak wiele z tamtej epoki przez cały czas kształtuje nasze postrzeganie świata.

Gdzie można kupić książkę Oriany Fallaci

„Uwielbiani. Miss Fallaci podbija Hollywood” zamówisz na stronie Wydawnictwa Znak, w Empiku oraz w innych księgarniach online, jak Tania Książka. Książkę znajdziesz także w księgarniach w całej Polsce.

Tytuł oryginalny „Gli adorabili. Miss Fallaci alla conquista dell’America”.

Tłumaczenie Natalia Mętrak-Ruda i Anna Osmólska-Mętrak. Twarda okładka, 360 stron, Wydawnictwo Znak Koncept, Kraków 2024.

Jakie było Hollywood lat 50. XX wieku?

Hollywood lat 50. XX wieku było okresem wielkich gwiazd, przełomowych filmów i zmieniających się trendów.

W tym okresie na szczycie znajdowali się m.in. Marilyn Monroe, która stała się ikoną seksapilu i kultury pop, James Dean, symbol buntu młodzieży, oraz Marlon Brando, który rewolucjonizował aktorstwo swoją metodą.

Audrey Hepburn zdobyła serca publiczności dzięki swojej gracji i urokowi, a Elizabeth Taylor była uważana za jedną z najpiękniejszych kobiet na świecie.

W latach 50. zadebiutowało także wielu innych aktorów, którzy gwałtownie zdobyli popularność, takich jak Paul Newman i Grace Kelly. Hollywood tych lat było również świadkiem rozkwitu kariery Alfreda Hitchcocka, który reżyserował jedne z najważniejszych thrillerów, takich jak „Zawrót głowy” i „Psychoza”.

O części z nich dowiemy się z książki fascynujących historii.

Poniższe zdjęcia pochodzą z Wikipedii.

Joan Collins (ur. 1933)
Sophia Loren (ur. 1934 r.)
Brigitte Bardot (ur. 1934 r.)

Miss Fallaci podbija Hollywood

Oriana Fallaci, u progu swojej dziennikarskiej kariery, w czerwcu 1957 roku, pojawiła się w Hollywood, by w swoim stylu opisać świat „fabryki gwiazd”. Jej opisy Hollywood ukazywały to miejsce jako miasto odarte z prywatności.

Oto fragment opisu Hollywood:

„Hollywood było miejscem (…), gdzie próżne małolaty każą się wozić do szkoły cadillacami, gdzie dzieciaki rozwodników chwalą się czworgiem albo i sześciorgiem rodziców. W tym mieście nie sposób przeżyć za mniej niż dziesięć tysięcy dolarów rocznie, organizuje się w nim cocktail parties, na które Sonja Henie przyjeżdża na słoniu wynajętym za pięćset dolarów za godzinę.

Znajduje się tam najwięcej samochodów w całej Ameryce (sześćdziesiąt pięć tysięcy na trzydzieści tysięcy mieszkańców) i płaci się tam najwyższy procent podatków w całych Stanach.

W tym miejscu wznoszą się gigantyczne hotele takie jak Beverly Hilton, mogący pomieścić dwa i pół tysiąca osób, z sześcioma klubami nocnymi, dwoma sklepami sprzedającymi futra i dwoma jubilerami i dziewięcioma, restauracjami (…).”

W tej społeczności liczą się niemal wyłącznie sława, pieniądze, reklama i plotki: w Hollywood wystarczy dać się zauważyć na kieliszku z Humphreyem Bogartem czy Barbarą Stanwyck, by mieć zagwarantowany sukces na dwa tygodnie. Próżność jest życiową zasadą. Posiadanie basenu jest autentyczną oznaką sukcesu.

W książce pojawili się m.in.: Marylin Monroe, Marlon Brando, Frank Sinatra, James Dean, Audrey Hepburn, Brigitte Bardot, Joan Collins, Ingrid Bergman, Errol Flynn, Anna Magnani, Sophia Loren czy Yul Brynner.

Poniższe zdjęcia pochodzą z Wikipedii.

Anna Magnani (1908–1973)
Errol Flynn (1909–1959)
Frank Sinatra (1915–1998)

Uważaj, to wciąga! Fascynujący wgląd w nieznane życie dobrze znanych

Książkę czyta się niesamowicie dobrze. Historie wciągają tak bardzo, iż trudno się od nich oderwać. Choć możesz znać życiorys danej gwiazdy, tutaj odkryjesz zupełnie nowe aspekty. Pamiętaj, iż jest to niepublikowany dotąd zbiór korespondencji Oriany Fallaci z Hollywood.

Fallaci bezlitośnie demaskowała środowisko Hollywood. Opisywała największe gwiazdy, ukazując je, od strony której nikt wcześniej nie znał, demitologizując ich wizerunki i ukazując ich ludzkie, często tragiczne oblicza. Autorka przedstawia nie tylko życie prywatne i kariery tych postaci, ale także fascynującą atmosferę Hollywood, gdzie blichtr miesza się z dramatami osobistymi i politycznymi.

Tak, to jeszcze nie jest „ta” Fallaci, którą być może dobrze znasz z jej późniejszej twórczości, bardziej poważnej i zaangażowanej. Tym bardziej warto poznać początki jej wielkiej kariery jako pisarki, dziennikarki i korespondentki.

I jeszcze jedno, nie myśl, iż skoro cały rozdział jest poświęcony jednej gwieździe, to na kolejnych stronach nie dowiesz się o niej nic więcej. Opowieści o jednej z gwiazd przeplatają się z historiami o innych, jak w życiu.

Strona za stroną, historia za historią, książka wciąga cię tak bardzo, iż zapominasz o głodzie, spacerze z psem, a choćby o potrzebie snu. Wstrzymujesz oddech, gdy czytasz „To on powinien się zatrzymać”. I już wiesz, co za chwilę się wydarzy. Bo wydarzyło się naprawdę.

Kto powinien sięgnąć po książkę „Uwielbiani. Miss Fallaci podbija Hollywood”

Książkę „Uwielbiani. Miss Fallaci podbija Hollywood” powinien przeczytać… każdy.

To nie jest pozycja tylko dla miłośników złotych lat Hollywood, kulis życia największych gwiazd filmowych czy też atmosfery epoki, w której kino miało niezwykły wpływ na kulturę. Zaufaj mi, jeżeli jesteś w tej grupie, ta książka będzie dla Ciebie prawdziwą perełką.

Książka zainteresuje także osoby, które cenią przenikliwe spojrzenie na rzeczywistość, reportaże oraz korespondencje, które nie boją się odsłonić trudnych prawd. Oriana Fallaci, jako młoda, ale już wtedy niezwykle przenikliwa dziennikarka, z pewnością dostarczy Ci materiału do refleksji.

Ci, którzy uwielbiają zgłębiać biografie wielkich osobistości, znajdą tu fascynujące portrety gwiazd, ukazane z nieznanej dotąd perspektywy. Fallaci pokazuje ich w sposób autentyczny.

Książka będzie wartościowa także dla wszystkich tych, którzy chcą zrozumieć normy społeczne panujące w latach 50. XX wieku, szczególnie w kontekście Hollywood. To doskonała okazja, by przyjrzeć się temu, jak zmieniały się wartości, poglądy i życie codzienne od tamtych czasów.

Jeśli cenisz sobie literaturę autorstwa Fallaci, ta książka pozwoli Ci poznać początki jej kariery i sposób, w jaki rozwijała swój wyjątkowy styl pisarski. To niezwykła podróż do czasów, gdy Fallaci dopiero kształtowała swoje podejście do pisania i świata.

Poniższe zdjęcia pochodzą z Wikipedii.

Audrey Hepburn (1929–1993)
James Dean (1931–1955)

Normy społeczne lat 50. XX wieku to zupełnie inny świat

Pamiętaj, iż artykuły Fallaci powstawały w latach 50. XX wieku. W tamtych czasach istniały normy społeczne i obyczaje, które dzisiaj są uznawane za niepoprawne politycznie lub nieakceptowane społecznie. Pozwolę sobie nakreślić teraz kilka z nich.

Palenie papierosów było powszechne i akceptowane niemal wszędzie, zarówno w filmach, jak i w życiu codziennym. Papierosy były reklamowane jako stylowy dodatek, a palenie było uważane za coś zupełnie normalnego w towarzystwie, na planie filmowym, a choćby w miejscach publicznych, takich jak restauracje czy biura.

Słowa takie jak „Murzyn” lub „czarny” były powszechnie używane i akceptowane w odniesieniu do osób czarnoskórych, bez większego zastanowienia nad ich obraźliwym charakterem. Segregacja rasowa była wciąż normą w wielu częściach Stanów Zjednoczonych, a w Hollywood, choć gwiazdy czarnoskóre zaczynały zdobywać popularność, rasizm był przez cały czas głęboko zakorzeniony w przemyśle filmowym.

Normy dotyczące płci były znacznie bardziej restrykcyjne. Kobiety w Hollywood często były postrzegane głównie jako obiekty seksualne lub odgrywały role zgodne ze stereotypami płciowymi, które ograniczały ich możliwości zawodowe. Wiele aktorek było zmuszanych do utrzymywania określonego wyglądu i zachowań, aby spełniać oczekiwania producentów i widzów.

Homoseksualizm był w dużej mierze tematem tabu, a osoby LGBTQ+ często były dyskryminowane lub zmuszone do ukrywania swojej orientacji seksualnej. „Lavender Scare” (fioletowa panika) była okresem, w którym osoby podejrzewane o bycie homoseksualistami były usuwane z pracy w rządzie i przemysłach związanych z bezpieczeństwem narodowym, co miało wpływ także na Hollywood.

Spożywanie alkoholu było szeroko akceptowane i promowane, często w sposób, który dzisiaj byłby uznany za nieodpowiedzialny. W wielu filmach i w życiu towarzyskim Hollywood picie alkoholu było normą, a uzależnienie od alkoholu nie było postrzegane z takim zrozumieniem, jak ma to miejsce obecnie.

Wizerunki twardych, męskich bohaterów były dominujące, a przemoc była często romantyzowana i przedstawiana jako akceptowalny sposób rozwiązywania problemów. Normy dotyczące męskości były bardzo sztywne, a każdy przejaw słabości u mężczyzn był społecznie piętnowany.

Poniższe zdjęcia pochodzą z Wikipedii.

Yul Brynner (1920–1985)
Marlon Brando (1924–2004)
Marilyn Monroe (1926–1962)

Oriana Fallaci – dziennikarka

Jeśli nie znasz samej autorki, to idealny moment, aby dowiedzieć się, jak potoczyło się życie Oriany Fallaci.

Urodzona 29 czerwca 1929 roku we Florencji, była córką Edoarda Fallaci, aktywnego członka włoskiego ruchu oporu, i Toski Fallaci, która również była zaangażowana w walkę z faszyzmem. Już jako dziecko Oriana zetknęła się z dramatami wojny i heroizmem, co ukształtowało jej niezłomny charakter i odwagę, które później stały się znakiem rozpoznawczym jej dziennikarstwa. Wychowana w atmosferze patriotyzmu i silnych przekonań, Fallaci od najmłodszych lat marzyła o karierze pisarskiej.

W latach 50. XX wieku, jako młoda kobieta, rozpoczęła pracę jako dziennikarka we włoskim magazynie L’Europeo. Początkowo zajmowała się pisaniem o gwiazdach filmowych, zyskując uznanie za przenikliwe wywiady, w których potrafiła odsłonić ludzką stronę swoich rozmówców.

Jednak jej ambicje sięgały dalej. Fallaci stopniowo odchodziła od lekkich tematów, by skupić się na relacjonowaniu najważniejszych wydarzeń politycznych i społecznych swojej epoki. Była nie tylko obserwatorką, ale także uczestniczką historii, relacjonując między innymi wydarzenia takie jak wojna w Wietnamie czy protesty studenckie w Meksyku w 1968 roku. Jej książki, w tym „List do nienarodzonego dziecka” i „Wywiad z historią”, przyniosły jej międzynarodową sławę.

Fallaci była znana z ostrego pióra, bezkompromisowości i głębokiego zaangażowania w sprawy, o których pisała. Choć była postacią kontrowersyjną, jej prace pozostają istotnym świadectwem epoki i inspiracją dla pokoleń dziennikarzy.

Poniższe zdjęcie pochodzi z Wikipedii.

Autoportret, Oriana Fallaci, źródło Wikipedia

Oriana Fallaci – korespondentka wojenna

Oriana Fallaci zasłynęła jako jedna z najbardziej znanych i cenionych korespondentek wojennych XX wieku. Jej odwaga i determinacja zaprowadziły ją na pierwszą linię frontu w konfliktach na całym świecie, od wojny w Wietnamie po Bliski Wschód, Pakistan i Amerykę Łacińską.

Jej reportaże były nie tylko relacjami z pola walki, ale także głębokimi analizami politycznymi, które ukazywały ludzką stronę wojny. Fallaci była świadkiem wydarzeń, które zmieniały bieg historii, a jej przenikliwość i bezkompromisowość sprawiły, iż zdobyła reputację niezłomnej dziennikarki, która nie bała się stawiać trudnych pytań.

Poniższe zdjęcia pochodzą z Wikipedii.

Oriana Fallaci – mistrzyni wywiadów

Oprócz swojej pracy jako korespondentka wojenna, Oriana Fallaci przeprowadziła wywiady z niektórymi z najbardziej wpływowych postaci XX wieku. Jej rozmowy z politykami i liderami świata stały się legendarne dzięki jej unikalnemu stylowi i umiejętności wyciągania prawdy, choćby od najbardziej opornych rozmówców.

Wśród jej najsłynniejszych rozmówców znaleźli się m.in. Henry Kissinger, którego wywiad z Fallaci nazwał „najkatastrofalniejszym w swoim życiu”, Ajatollah Chomeini, z którym Fallaci odważnie dyskutowała na temat praw kobiet, oraz Muammar Kaddafi, którego potrafiła sprowokować do niekontrolowanych wypowiedzi.

Rozmawiała także z Lechem Wałęsą, Yasserem Arafatem, Indirą Gandhi, Goldą Meir i Deng Xiaopingiem. Każdy z tych wywiadów był nie tylko dziennikarskim osiągnięciem, ale także ważnym dokumentem epoki, który pozwalał zrozumieć motywacje i poglądy ludzi kształtujących historię. Fallaci dzięki swojej pracy stała się jednym z najważniejszych głosów, który opisywał i komentował wydarzenia polityczne i społeczne XX wieku.

Poniższe zdjęcie pochodzi z Wikipedii.

Oriana Fallaci, źródło Wikipedia

Oriana Fallaci – życie osobiste

Prywatnie Oriana Fallaci była osobą niezwykle skomplikowaną i pełną sprzeczności. Choć jej publiczne życie było pełne sukcesów, w życiu osobistym doświadczała wielu trudności i samotności. Nigdy nie wyszła za mąż i nie miała dzieci, co wynikało zarówno z jej niezależnej natury, jak i trudności w znalezieniu równowagi między intensywną karierą a życiem rodzinnym. Była związana z greckim politykiem Alexandrem Panagulisem, z którym łączyła ją głęboka i burzliwa relacja. Panagulis był dla niej nie tylko partnerem, ale także inspiracją do jednej z jej najbardziej poruszających książek, „Un Uomo” („Mężczyzna”).

Fallaci, choć niezwykle odważna i bezkompromisowa na polu zawodowym, w życiu prywatnym często zmagała się z samotnością i poczuciem wyobcowania. Jej przenikliwe pióro i niesłabnąca ciekawość świata były sposobem na zapełnienie tej pustki. Pomimo braku własnych dzieci, jednym z jej najważniejszych dzieł stał się „List do nienarodzonego dziecka”, w którym poruszyła temat macierzyństwa, życia i śmierci w sposób głęboko osobisty i refleksyjny.

Oriana Fallaci do końca życia pozostała wierna sobie, pozostawiając po sobie dziedzictwo nie tylko jako dziennikarka i pisarka, ale także jako kobieta, która z determinacją kroczyła własną, często trudną ścieżką.

Oriana Fallaci – głos pokolenia

Oriana Fallaci zmarła 15 września 2006 roku w rodzinnym mieście, Florencji, po długiej walce z rakiem płuc. Choroba została u niej zdiagnozowana w 1992 roku, ale przez wiele lat leczyła ją w tajemnicy, kontynuując pracę jako pisarka i publicystka.

Fallaci była znana ze swojej odwagi i determinacji, co odzwierciedlało się także w jej podejściu do choroby. choćby w obliczu śmiertelnej choroby nie zrezygnowała z pisania, pozostając aktywna intelektualnie do końca swoich dni.

Jej śmierć była końcem jednej z najważniejszych epok we współczesnym dziennikarstwie i literaturze. Fallaci pozostawiła po sobie trwałe dziedzictwo jako jedna z najbardziej przenikliwych i odważnych głosów swojego pokolenia.

Gorąco ci polecam zapoznać się głębiej z dorobkiem Oriany Fallaci.

Planując swoją podróż

Znajdź hotel lub apartament na wakacje dzięki booking.com.

Pamiętaj, aby zawsze mieć wykupione ubezpieczenie turystyczne. Ja korzystam z najlepszej na rynku porównywarki rankomat.pl.

Bilety lotnicze możesz znaleźć i zarezerwować na booking.com.

jeżeli potrzebujesz samochodu we Włoszech, skorzystaj z najlepszej porównywarki discovercars.com lub rentalcars.com.

Potrzebujesz biletów na prom? Znajdziesz je na Direct Ferries.

Gdy kupujesz coś za pośrednictwem moich linków, zarabiam niewielką kwotę. Ty przez cały czas płacisz tyle samo, ze mną dzieli się sprzedawca. Dziękuję za twoje znaczące wsparcie.

Nie masz teraz czasu w czytanie? Nie ma sprawy! Zapisz sobie poniższe zdjęcia na Pinterest, aby przeczytać później.

Włoska poczta

Dzielę się z Tobą moimi włoskimi podróżami, mając nadzieję, iż cię zainspirują do samodzielnego poznawania jednego z najpiękniejszych państw na świecie.

Dołącz do czytelników mojego newslettera, poste italiane. Dzięki temu nie przeoczysz niczego, co się pojawiło na blogu, a także otrzymasz mnóstwo dodatkowych informacji.

Jeśli potrzebujesz pomocy w znalezieniu praktycznych informacji o Italii, zapraszam Cię do mojej grupy na FB: Moje wielkie włoskie podróże, którą wyróżnił Magazyn Glamour, jako jedna z najciekawszych grup na FB.

Zapraszam cię także na mojego

, na którym znajdziesz całą masę włoskich inspiracji!

Italia poza szlakiem – Włochy, jakich nie znasz

Idź do oryginalnego materiału