Ogród dla osób zapracowanych i zabieganych jest specyficzny: stawia się w nim głównie na rekreację, wypoczynek, a uprawia rośliny, które nie wymagają szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Z założenia ma zapewnić maksymalny efekt (tj. pięknie i funkcjonalnie) przy możliwie najmniejszym wysiłku. Jak zaplanować takie miejsce?
Rozbudowana strefa rekreacyjna w ogrodzie
Ogrody dla zabieganych z reguły są małe – często to ogródki miejskie, ROD czy zielone zakątki zbudowane przy domku letniskowym. Dlatego raczej stawia się na mniejszą liczbę roślin (które bądź co bądź wymagają systematyczności) na korzyść elementów trwałych. Przede wszystkim należy rozbudować strefę rekreacyjną, która służy do odpoczynku, spotkań z rodziną czy znajomymi. Altana jest jednym z najbardziej funkcjonalnych obiektów, jednocześnie pozytywnie wpływających na wygląd ogrodu. Z reguły montuje się ją względnie blisko domu. W pobliżu altany warto zbudować patio (nawet niewielkie), na którym ustawi się grilla, w końcu to „obowiązkowe” urządzenie w polskich ogrodach. Najczęściej wybiera się grille węglowe, jednakże w bardziej zaawansowanych obiektach (np. duże i przestronne altany, taras) warto postawić na bardziej wydajny grill gazowy. Przyrządzane w potrawy są smaczniejsze, a grillowanie łatwiejsze. Zawsze niezbędny jest zestaw mebli ogrodowych. Można dobrać je do stylu i kolorystyki ogrodu. Osoby lubiące wylegiwać się na działce powinny spróbować wypoczynku w hamaku.
Trawnik w ogrodzie – im mniej, tym lepiej
Trawnik ma swoje mocne strony: wygląda pięknie, kojąco działa na wzrok, zapewnia panoramiczny widok na ogród, umożliwia zabawę, grę w piłkę i wiele innych aktywności. Jednakże…jest to jeden z najbardziej wymagających „elementów” ogrodu. Potrzebuje regularnego koszenia, nawadniania, prac regeneracyjnych (wiosną), sporadycznie dodatkowych zabiegów, takich jak piaskowanie. Dlatego w ogrodzie dla zapracowanych lepiej nie stawiać na duże trawniki, a zastąpić je innymi nasadzeniami, np. łąką kwietną na stanowisku słonecznym lub roślinami okrywowymi cienia w miejscu zacienionym. W przypadku, gdy właściciel ogrodu decyduje się na duży trawnik, a chce ograniczyć czasochłonność pielęgnacji powinien postawić na technologie:
-
Automatyczny system nawadniania, za pomocą którego przy okazji oszczędza się wodę.
-
Automatyzację koszenia, np. robot koszący lub wydajny sprzęt do koszenia (traktorek ogrodowy).
Istotne jest zadbanie także o obrzeża ogrodu. Ma to znaczenie estetyczne i praktyczne: ogranicza przerastanie trawy poza wyznaczony obszar.
Formowany żywopłot na NIE
Żywopłot formowany wymaga czasu: składają się na to zabiegi cięcia (np. kilka w sezonie), ale także konieczność częstszego nawadniania (rośliny potrzebują sił do regeneracji po cięciu). W przypadku niektórych gatunków w dodatku trzeba prowadzić wzmożone działania ochronne. Przykładem jest bukszpan, który od lat jest niszczony przez inwazyjną ćmę bukszpanową. Dlatego do zasłaniania działki warto wybrać jedno z poniższych rozwiązań:
-
Wielogatunkowa, naturalna ściana żywopłotowa z różnych gatunków krzewów i drzew. Z powodzeniem można łączyć głóg, dziką różę, ognik, forsycję, jaśminowiec, krzewuszkę, bez czarny i wiele innych gatunków. Zalety: duża bioróżnorodność gatunkowa, zmienność wyglądu – faktycznie w każdym tygodniu żywopłot wygląda inaczej, malowniczy widok w ogrodzie, ostoja dla przyrody – zwłaszcza dla ptaków. Wady: zajmuje więcej miejsca na szerokość.
-
Drzewa iglaste w rzędzie, np. żywotniki, świerki czy jodły. Zajmują dużo miejsca (najmniej żywotniki), ale tworzą zwartą, jednolitą ścianę. To dobre tło dla innych, niższych roślin. Minus – wymagają okresowego podlewania. Zabieg sporadycznie wykonuje się również zimą, przeciwdziałając „suszy fizjologicznej”.
Kratownice z pnączami – to dobry sposób na atrakcyjne osłonięcie działki i oszczędność miejsca. Na kratownicach najlepiej sadzić wieloletnie, mało wymagające pnącza, np. wiciokrzewy czy winobluszcze. Kratownice raz na kilka lat powinno się zaimpregnować.
Dużo drzew i krzewów zimotrwałych
Drzewa i krzewy iglaste, a także liściaste zimotrwałe mają zasadniczą zaletę: nie gubią liści, przez co ogranicza się zaśmiecenie działki. Nie trzeba spędzać czasu w grabieniu trawnika czy czyszczeniu ścieżek i podjazdu. Rośliny podlewa się sporadycznie zimą, np. 2-3 razy w razie potrzeby. To zabieg, który ogranicza brązowienie igieł i łusek. Krzewy iglaste rzadziej wymagają cięcia w porównaniu z liściastymi.
Stosowanie agrowłókniny i ściółki
Agrowłóknina zastosowana pod rośliny, np. na rabacie, a dodatkowo przysypana ściółką (korą sosnową) ogranicza wzrost chwastów. Pod koroną drzew i krzewów zaleca się posadzić rośliny okrywowe cienia, np. barwinek czy dąbrówkę. Rośliny po kilku latach tworzą zwarte dywany i podobnie jak ściółka – nie dopuszczają do bujnego wzrostu chwastów.
Uprawa roślin odpornych na suszę
W miejscach silnie nasłonecznionych warto uprawiać gatunki, które znoszą choćby długotrwały niedobór wody. Niektóre z nich są prawie bezobsługowe: nie wymagają nawożenia, nawadnianie wykonuje się sporadycznie, a dość skutecznie ograniczają zachwaszczenie. Do tej grupy zaliczają się różne gatunki rozchodników, rojników, a także słonecznice. Dobra odporność na susze charakteryzuje również czyściec wełnisty, perowskię, przetacznik i liatrę.
fot. pixabay.com
#landing-content-2#
#product-filter-12-8#
