„Rodzice chrzestni zwykle wręczą w kopercie 500 – 1000 złotych. Dziadkowie potrafią podarować ok. 700 zł, a dalsze ciocie – 100, 200, 300 złotych. o ile nie jesteśmy pewni, ile pieniędzy powinniśmy umieścić w kopercie, warto zorientować się, ile wynosi cena za tzw. talerzyk w miejscu, gdzie rodzice organizują dziecku komunijne przyjęcie, i postarać się, aby w kopercie znalazła się podobna kwota. Rodzice, którzy decydują się na zorganizowanie przyjęcia lub obiadu z okazji pierwszej komunii, porywają się na spory wydatek. Szacuje się, iż w 2025 roku za wspomniany talerzyk będzie trzeba zapłacić od 150 do 300 złotych. o ile zaproszonych zostanie 45 osób, koszt wynosi około 15 tys. złotych, a – jak wiadomo – nie jest to jedyny wydatek komunijny (…)”. Podczas gdy w Polsce pierwsza komunia często przypomina małe wesele, w Niemczech to wydarzenie, które nie wiąże się z wielkimi wydatkami ani luksusowymi przyjęciami.
Zamiast kosztownych prezentów, jak w Polsce, niemieccy goście często decydują się na symboliczne upominki lub niewielkie kwoty pieniędzy. Chrzestni wręczają dzieciom zwykle od 50 do 100 euro (210 – 420 zł), a pozostali członkowie rodziny od 20 do 50 euro (85 – 210 zł). Znajomi i dalsi krewni najczęściej ograniczają się do kwot w przedziale 5 – 10 euro (20 – 40 zł). Zamiast drogich upominków – jak modne w Polsce laptopy, telefony czy drony – popularne są symboliczne prezenty o duchowym lub pamiątkowym charakterze, takie jak: złote medaliki, zegarki, albumy, Biblia, książki religijne i inne pamiątki związane z wiarą. Wartość nie jest tu najważniejsza – liczy się znaczenie i trwałość prezentu. Tego rodzaju podarunki mają na celu podkreślić duchowy wymiar uroczystości. „W Polsce presja społeczna i oczekiwania finansowe związane z komunią są bardzo wysokie. Wysokie ceny za talerzyk w restauracjach, kosztowne dekoracje i modne atrakcje dla dzieci sprawiają, iż goście czują się zobowiązani do wręczania dużych sum pieniędzy. W Niemczech natomiast pierwsza komunia pozostaje skromnym, rodzinnym wydarzeniem, a nacisk kładzie się na symboliczne gesty i wspólne przeżywanie uroczystości (…)”.
