Nie zdziwiło mnie, iż babcia na linii taty zostawiła mieszkanie swojej siostrze. Jednak to, co zrobiła moja babcia ze strony mojej matki, zdumiało mnie bardzo
Moja babcia, matka mojego ojca, za życia oddała mieszkanie mojej młodszej siostrze! Moja siostra jeszcze wtedy uczyła się w szkole podstawowej. Matka zastanawiała się, dlaczego teściowa tak spieszyła się z pisaniem testamentu i wręczaniem wnuczce tak drogiego prezentu. Dla mojej babci najbliższa była moja siostra. Była bardzo podobna do mojego ojca. Od dzieciństwa więcej czasu spędzała właśnie z nią. Usprawiedliwiając się tym, iż ja już jestem dorosła i nie jest mi to potrzebne. Między mną i moją siostrą jest 10 lat różnicy wieku.
Kiedy się urodziłam, moja babcia ze strony taty nie brała żadnego udziału w moim wychowaniu. Kategorycznie odmawiała pomocy moim rodzicom, choćby moralnie. Nie lubiła mojej matki, czyli swojej synowej. Rodzice mojej mamy kupili mi wózek, łóżeczko, babcia szyła mi pieluchy i wspierała młodych rodziców. Wraz z narodzinami mojej siostry wszystko się zmieniło. Mama mojego taty podarowała jej choćby diamentowe kolczyki na pierwsze urodziny. Zabrała ją nad morze, kupowała drogie lalki, których ja nie miałam.
Matka mojej mamy była jej całkowitym przeciwieństwem i zachowywała się jak normalna babcia. Starała się być uczciwa wobec nas obojga. Obdarowała nas prezentami po równo. Zapraszała do odwiedzenia. Zabierała nas obie na wakacje.
Po śmierci babci siostra przeprowadziła się do własnego mieszkania. Zdobyła wykształcenie, znalazła pracę i mieszka sama. Teraz ma dwadzieścia pięć lat. Rok temu kupiła samochód. Zbiera pieniądze na generalny remont mieszkania.
Jestem bardzo oburzona takim zachowaniem mojej babci. Ale taka była jej wola. Cóż, dobrze.
Moja babcia ze strony matki w testamencie zapisała swoje mieszkanie nam obojgu. Mnie i mojej siostrze w równym stopniu.
Powiedz mi, czy to sprawiedliwe?
