W niebieskiej mundurze i z twarzą, którą od razu rozpoznałem, stał nasz pieszopolicyjny Stefan Kowalski, posterunkowy z naszego bloku w Pradze. Nie był sam: obok niego stał ochroniarz sklepu oraz kierowniczka, kobieta z krótko ściętymi, przystrzyżonymi włosami i spokojnym, ale zdecydowanym spojrzeniem. Panie, proszę się zatrzymać! rzekł Stefan równym, ale stanowczym głosem. Otrzymaliśmy dwa zgłoszenia […]
