Myślenie w Systemie 1 i Systemie 2
Podstawowa idea
Kiedy dojeżdżasz do pracy, zawsze wiesz, którą trasę wybrać, bez konieczności świadomego zastanawiania się nad tym. Automatycznie idziesz do stacji metra, zwykle wysiadasz na tym samym przystanku i idziesz do biura, podczas gdy twój umysł gdzieś tam błądzi. To nie wymaga wysiłku. Dziś jednak linia metra jest nieczynna.
Podczas gdy Twoja trasa do stacji metra była intuicyjna, teraz spędzasz trochę czasu analizując alternatywne trasy do pracy, aby wybrać najszybszą. Czy autobusy jeżdżą? Czy na zewnątrz jest zbyt zimno, by iść pieszo? Ile kosztuje przejazd z przesiadką?
Nasze reakcje na te dwa scenariusze pokazują różnice między naszym wolniejszym procesem myślenia a tym natychmiastowym. Myślenie w systemie 1 jest procesem niemal natychmiastowym; odbywa się automatycznie, intuicyjnie i przy niewielkim wysiłku. Kieruje nim instynkt i nasze doświadczenia. Myślenie w systemie 2 jest wolniejsze i wymaga więcej wysiłku. Jest świadome i logiczne.
Jednak choćby jeżeli wydaje nam się, iż podejmujemy racjonalne decyzje, nasze przekonania i uprzedzenia w Systemie 1 przez cały czas wpływają na wiele naszych wyborów. Zrozumienie wzajemnego oddziaływania tych dwóch systemów w naszym codziennym życiu może pomóc nam stać się bardziej świadomymi uprzedzeń w naszych decyzjach – i tego, jak możemy ich uniknąć.
„Automatyczne operacje w ramach Systemu 1 generują zaskakująco złożone wzorce pomysłów, ale tylko wolniejszy System 2 może konstruować myśli w uporządkowanej serii kroków.” – Daniel Kahneman w książce Thinking, Fast and Slow
Kluczowe terminy
Myślenie w systemie 1: Szybka, automatyczna, nieświadoma i emocjonalna reakcja naszego mózgu na sytuacje i bodźce. Może to przybrać formę nieuważnego czytania tekstu na billboardzie, umiejętności wiązania sznurowadeł bez zastanowienia lub instynktownego przeskakiwania przez kałużę na chodniku.
Myślenie w systemie 2: Powolny, wymagający wysiłku i logiczny tryb, w którym nasz mózg działa podczas rozwiązywania bardziej skomplikowanych problemów. Na przykład, System 2 myślenia jest używany podczas szukania przyjaciela w tłumie, parkowania pojazdu w ciasnym miejscu lub określania stosunku jakości do wartości jedzenia na wynos.
Myślenie automatyczne: Nieświadomy i instynktowny proces ludzkiego myślenia. Termin ten może być używany zamiennie z myśleniem Systemu 1.
Rozumowanie: Świadome wykorzystanie istniejących informacji w celu logicznego podjęcia decyzji lub wyciągnięcia wniosków.
Model podwójnego procesu: Teoria w psychologii, która rozróżnia dwa procesy myślowe u ludzi, opisując je odpowiednio jako nieświadome i świadome.
Historia
Przez wiele stuleci filozofowie i psychologowie byli w stanie odróżnić instynktowne myślenie od świadomego rozumowania, począwszy od XVII wieku z dualizmem umysł-ciało Kartezjusza.
William James, amerykański psycholog, stał u podstaw tej idei pod koniec XIX wieku. W swojej książce Principles of Psychology James uważał, iż rozumowanie asocjacyjne i prawdziwe tworzą dwa sposoby myślenia.1,2 Wiedza asocjacyjna pochodziła wyłącznie z przeszłych doświadczeń, w przeciwieństwie do prawdziwego rozumowania wykorzystywanego w nowych, nieznanych scenariuszach, których dana osoba nie zna. Pomysły Jamesa położyły podwaliny pod myślenie w ramach Systemu 1 i Systemu 2.
W 1975 roku psychologowie Michael Posner i Charles Snyder opracowali dwuprocesowy model umysłu w swojej książce Attention and Cognitive Control [Uwaga i Kontrola Poznawcza]. Model dwuprocesowy był bardziej dopracowaną wersją pomysłów Jamesa, rozróżniając dwa sposoby myślenia, opisując je odpowiednio jako automatyczne i kontrolowane.3
W miarę rozwoju teorii, procesy automatyczne charakteryzowały się czterema warunkami:
— Są one wywoływane w sposób niezamierzony;
— Wymagają niewielkiej ilości zasobów poznawczych;
— Nie można ich dobrowolnie zatrzymać; oraz
— Zachodzą nieświadomie.
Podobnie, procesy kontrolowane charakteryzowały się czterema warunkami:
— Są wywoływane celowo;
— Wymagają znacznej ilości zasobów poznawczych;
— Mogą być zatrzymane dobrowolnie; oraz
— Zachodzą świadomie.
Jednak w 1992 roku John Bargh zakwestionował te sztywne cechy i zasugerował, iż jest praktycznie niemożliwe, aby jakikolwiek proces spełniał wszystkie cztery cechy.4
W 2011 roku Daniel Kahneman opublikował bestsellerową książkę Thinking, Fast and Slow, w której spopularyzował rozróżnienie między automatycznymi i świadomymi procesami myślowymi.5 W książce tej Kahneman włączył terminy System 1 i System 2 do opisania tych dwóch procesów, po raz pierwszy ukute przez psychologów Keitha Stanovicha i Richarda Westa w 2000 roku.6
Ludzie
Daniel Kahneman
Znany psycholog w dziedzinie ekonomii behawioralnej, który miał wpływ na tematy takie jak osąd i podejmowanie decyzji. Książka Kahnemana z 2011 roku, Thinking, Fast and Slow, spopularyzowała koncepcje Systemu 1 i Systemu 2.
William James
Amerykański psycholog, filozof i historyk, któremu przypisuje się położenie podwalin pod dwa różne rodzaje myślenia pod koniec XIX wieku. Jego praca wpłynęła na formalną literaturę na temat modelu podwójnego procesu pod koniec XX wieku. Na Uniwersytecie Harvarda James był jednym z pierwszych nauczycieli, którzy oferowali kurs psychologii w Stanach Zjednoczonych.7
Michael Posner
Amerykański psycholog, który wraz z Charlesem Snyderem jako jeden z pierwszych formalnie wprowadził model podwójnego procesu. Książka Posnera i Snydera, Attention and Cognitive Control, opisuje dwie formy myślenia, odpowiednio jako automatyczne i kontrolowane.
Konsekwencje
Przypadek 1: Marketing
Koncepcje Systemu 1 i Systemu 2 stały się bardzo wpływowe w świecie marketingu. W świecie, w którym konsumenci mają więcej opcji niż kiedykolwiek, marki często polegają na automatycznych, opartych na uczuciach procesach Systemu 1, aby sprzedawać swoje produkty. Reklama ma na celu nie tylko przekazanie informacji o produkcie, ale także ustanowienie wokół niego pewnych emocjonalnych skojarzeń, które utkwią w głowach klientów i skłonią ich do zakupu bez dodatkowego zastanowienia.
Siła myślenia Systemu 1 oznacza, iż odnowione i odświeżone kampanie marketingowe mogą nie być tak skuteczne, jak początkowo sądzono. Ponieważ konkurencja w dziedzinie marketingu wciąż rośnie, wiele marek próbuje odważnych, radykalnie nowych kampanii. Odświeżone kampanie mogą jednak pozbyć się cennych, charakterystycznych cech, które kształtują automatyczne postrzeganie wizerunku marki przez konsumentów.8
Wykorzystując charakterystyczny wizerunek marki w celu zwiększenia jej rezonansu w myśleniu Systemu 1 konsumentów, można uzyskać większy zwrot z inwestycji w perspektywie krótko- i długoterminowej.8
Nie oznacza to, iż System 2 nie odgrywa ważnej roli w decyzjach konsumenckich. W przypadku drogich zakupów konsumenci mają tendencję do podejmowania decyzji w oparciu o przekonania Systemu 1, oprócz bardziej ostrożnego i racjonalnego procesu myślowego napędzanego przez System 2.8 Marki mogą wykorzystać swoją wiedzę na temat Systemu 2, aby zapewnić potężne uzasadnienie, wzmacniając przekonania Systemu 1 konsumentów szczegółami, faktami lub statystykami.8
Przypadek 2: Planowanie finansowe
Rządy mogą również wykorzystać myślenie Systemowe do opracowania skutecznych interwencji behawioralnych. Rozpoznanie automatycznej preferencji Systemu 1 dla domyślnego myślenia doprowadziło do opracowania skutecznych interwencji, zajmujących się takimi kwestiami, jak niewystarczające oszczędności emerytalne.9
W Stanach Zjednoczonych ekonomiści behawioralni zauważyli, iż choćby gdy pracownicy otrzymywali podwyżkę, niewielu z nich podejmowało działania mające na celu zwiększenie stopy oszczędności. Doszli oni do wniosku, iż brak działań był oznaką nadmiernego polegania na myśleniu Systemu 1.
W tym przypadku domyślna opcja utrzymywała stopę oszczędności na tym samym poziomie, chyba iż pracownik podjął działania w celu jej zwiększenia. Aby rozwiązać ten problem, ekonomiści behawioralni zaprojektowali interwencję, która automatycznie zwiększała stopę oszczędności pracownika za każdym razem, gdy otrzymywał on podwyżkę. Automatyczny wzrost był w stanie wykorzystać myślenie Systemu 1 pracowników do zwiększenia stopy oszczędności w USA.9
Kontrowersje
Koncepcje myślenia Systemu 1 i Systemu 2 stały się powszechne w głównym nurcie myślenia. Przejście ze środowiska akademickiego do kultury popularnej spowodowało, iż oryginalna teoria straciła część swoich niuansów i głębi, zastąpiona uproszczeniami ludzkich procesów myślowych. Istnieją trzy powszechne błędne przekonania, które pojawiły się w kulturze popularnej.5
Pierwszym z nich jest pogląd, iż myślenie Systemu 1 i Systemu 2 dosłownie reprezentuje strukturę naszego mózgu. Jest to nieprawda, a Kahneman twierdzi nawet, iż “nie ma części mózgu, którą którykolwiek z systemów nazwałby domem “.10
Po drugie, istnieje pogląd, iż najpierw pojawia się myślenie Systemu 1, a następnie, w razie potrzeby, myślenie Systemu 2. Kahneman wyjaśnia, iż podejście dwusystemowe łączy obie formy rozumowania, ponieważ prawie wszystkie procesy są mieszanką [iloczynem] obu systemów. Chociaż trudne scenariusze mogą w większym stopniu opierać się na Systemie 2, oba systemy współpracują ze sobą. Emocje z naszych nieświadomych procesów Systemu 1 wpływają i uzupełniają nasze logiczne myślenie Systemu 2, a nasz mózg integruje je, aby umożliwić nam podejmowanie celowych decyzji.5
Wreszcie, kultura popularna ma tendencję do błędnego określania Systemu 1 jako źródła uprzedzeń, a Systemu 2 jako logicznej korekty tych uprzedzeń. W rzeczywistości oba systemy są podatne na uprzedzenia i błędy, takie jak błąd potwierdzenia.5 Na przykład, możemy zauważyć informacje, gdy wspierają one nasze istniejące przekonania Systemu 1, oprócz używania Systemu 2 do analizowania nowych informacji w celu uzasadnienia naszych istniejących przekonań w wyniku błędu potwierdzenia.5
Studium przypadku
W 1995 roku popularność M&M’s, wielokolorowych cukierków czekoladowych, spadała. BBDO, agencja reklamowa, została zatrudniona w celu ożywienia marki. Ówczesna dyrektor kreatywna, Susan Credle, miała do dyspozycji niewielki budżet w porównaniu z innymi kultowymi markami, takimi jak Pepsi czy Coke. Podejście Credle było jednak bardzo udane: uczyniła z każdego koloru cukierków M&M postać – “rzecznika”.11 BBDO wprowadziło czerwony (sarkastyczny), żółty (szczęśliwy), niebieski (fajny) i zielony (uwodzicielski).
To posunięcie doprowadziło do powstania sklepów detalicznych M&M i wielu rozszerzeń linii M&M.11 Postacie stały się tak popularne, iż aby zapobiec utracie zainteresowania konsumentów, BBDO eksperymentowało z okazjonalnym usuwaniem ich z reklam telewizyjnych. W odpowiedzi konsumenci pytali, gdzie zniknęły postacie.11 Postacie zostały ostatecznie ponownie zainstalowane i dziś są łatwo rozpoznawalne.
Tworząc zapadające w pamięć postacie, BBDO była w stanie skutecznie zakorzenić M&M w myśleniu konsumentów w Systemie 1. Zostało to osiągnięte na zrównoważoną, masową skalę poprzez stworzenie wyróżniających się zasobów marki. To nie tylko pogłębia rezonans M&M w myśleniu konsumentów w Systemie 1, ale także zapewnia większy zwrot z inwestycji w perspektywie krótko- i długoterminowej.11
Źródło: System 1 and System 2 Thinking
Zobacz na: Prawdziwi mężczyźni chcą pić Guinnessa, ale nie oczekuj, iż za nie zapłacą
Dlaczego oni to robią? | Paul Joseph Watson
Myślenie pojęciowe, a myślenie stereotypowe – Andrzej Wronka, Kazimierz Ajdukiewicz, Józef Kossecki
Objawy obsesyjno-kompulsywne leżą u podstaw obsesji ideologicznej i poparcia dla przemocy politycznej
Dynamika wewnątrzgrupowa/zewnątrzgrupowa w marketingu
