Moja pies nigdy wcześniej choćby nie szczekał na obcych, ale gdy zobaczył tego mężczyznę, rzucił się na niego: byłem w szoku, gdy poznałem powód

Mój pies nigdy wcześniej nie szczekał na obcych ludzi, ale gdy zobaczył tego mężczyznę, rzucił się na niego. Byłem w szoku, gdy poznałem powód.
Po śmierci żony mój pies został moim jedynym prawdziwym przyjacielem i sensem życia. Ufałem mu bardziej niż jakiemukolwiek człowiekowi. Zawsze był wzorem posłuszeństwa i spokoju nie szczekał bez powodu, nie atakował przechodniów, był życzliwy dla wszystkich.
Tego dnia szliśmy przez miasto, a ja, zmęczony upływem lat, przysiadłem na ławce przy chodniku. Moja wierna towarzyszka położyła się u moich stóp. Wszystko wydawało się zwyczajne ludzie spieszyli się, samochody mijały nas, a my odpoczywaliśmy, chłonąc chwilę spokoju.
Nagle zauważyłem zbliżającego się nieznajomego. Wyglądał zwyczajnie średniego wzrostu, zwykłe ubranie, nic podejrzanego. Ale w jego chodzie było coś nienaturalnego, nerwowego, a wzrok miał przeszywający, niemal przestraszony. Gdy podszedł bliżej, mój pies nagle zesztywniał sierść na karku zjeżyła się, a on, ku mojemu zdumieniu, warknął głęboko, czego nigdy wcześniej nie robił.
Zanim zdałem sobie sprawę, co się dzieje, pies gwałtownie skoczył do przodu, szczekając głośno i agresywnie, jakby bronił mnie przed niewidzialnym zagrożeniem. Ledwo utrzymałem smycz w dłoni, tak mocno szarpał. Nieznajomy zatrzymał się, wyraźnie zaskoczony, i jąkał się:
Hej, ja chciałem tylko zapytać, która godzina
Ale zachowanie psa było wciąż dziwne, aż w końcu zrozumiałem, dlaczego. W głosie mężczyzny słychać było fałsz, a jego oczy biegały niespokojnie, jakby układał w głowie kolejne kłamstwo. W żołądku ścisnęło mi się złym przeczuciem.
Odpowiedziałem krótko, udając, iż sprawdzam telefon, a on gwałtownie się oddalił, rzucając w naszą stronę mroczne spojrzenie.
Przez kilka minut nie mogłem dojść do siebie, głaszcząc psa i próbując go uspokoić. Wieczorem, już w domu, przypadkiem zobaczyłem w lokalnych wiadomościach zdjęcie tego samego mężczyzny. Okazało się, iż policja poszukuje go za serię drobnych kradzieży i napadów podchodził do ludzi pod byle pretekstem, by odwrócić uwagę i wyrwać portfel lub torebkę.
Wtedy zrozumiałem: mój mądry pies wyczuł niebezpieczeństwo, zanim ja to zrobiłem, i nie pozwolił mu się choćby zbliżyć. Może wyczuł jego złe intencje, a może zadziałały instynkty. Ale teraz już wiedziałem mogę ufać mojemu czworonożnemu przyjacielowi w każdej sytuacji.
Kto wie, co by się stało, gdyby go przy mnie nie było. Jeszcze raz przekonałem się, iż pies to nie tylko zwierzę to prawdziwy obrońca, przyjaciel i członek rodziny.