„Mój leniwy 30-letni syn wciąż siedział mi na głowie. ...

„– Słuchaj, synu, koniec z moim dalszym utrzymywaniem ciebie. Masz miesiąc na znalezienie pracy, a potem zaczniesz dokładać się do rachunków i czynszu – oznajmiłam bez emocji. On tylko się uśmiechnął jak zawsze”.