Miód lawendowy – skład i adekwatności prozdrowotne

go4taste.pl 1 dzień temu

Miód lawendowy to jeden z tych produktów, które łączą w sobie smak, aromat i naturalną moc roślin. Pachnie latem, relaksem i prowansalskimi polami w pełnym rozkwicie. Ale ten wyjątkowy miód to nie tylko przyjemność dla podniebienia – to także wsparcie dla odporności, układu pokarmowego i skóry. Skąd pochodzi, co zawiera, jak działa na organizm i jak najlepiej go wykorzystać w codziennej diecie?

Z czego powstaje miód lawendowy?

Miód lawendowy, często określany też mianem miodu lawendowo-lawandynowego, jest jednym z tak zwanych miodów odmianowych. A to oznacza, iż w jego składzie dominuje nektar z pyłków jednej odmiany kwiatów – w tym przypadku są to kwiaty lawendy.
Miód lawendowy wytwarzany jest najczęściej z nektaru kwiatów lawendy (Lavandula stoechas), ale źródłem tego miodu mogą być również inne odmiany tej rośliny, jak Lavandula angustifolia czy hybryda Lavandula angustifolia × latifolia.

Miód lawendowy – pochodzenie

Pomimo tego, iż pola lawendowe coraz częściej pojawiają się jako element polskiego krajobrazu (szczególnie efektownie prezentują się na zdjęciach), sam miód lawendowy nie jest produktem charakterystycznym dla naszego kraju.
Palmę pierwszeństwa w jego produkcji dzierżą inne kraje europejskie, zwłaszcza te położone w basenie Morza Śródziemnego. Szczególną popularnością cieszy się miód lawendowy z Prowansji we Francji, a także z Włoch, Hiszpanii czy Chorwacji. Co ciekawe, znaczącym producentem miodu lawendowego są również Niemcy.

Miód lawendowy – smak

Jeżeli raz spróbujesz miodu lawendowego, prawdopodobnie jego smaku nigdy nie pomylisz ze smakiem żadnego innego miodu. To miód szczególnie pożądany spośród wszystkich odmian kwiatowych – właśnie ze względu na swój unikalny smak i aromatyczne adekwatności.
Miód ten, oprócz delikatnej słodyczy, oferuje także kwiatowy smak, w którym wyczuwalne są nuty ziół przypominające zapach kwiatów lawendy. Charakteryzuje się bardzo łagodnym, gładkim i zbalansowanym smakiem – nie jest ani zbyt ostry, ani przesadnie słodki.
Na podniebieniu pozostawia przyjemny, lekki posmak świeżości. W niektórych przypadkach – w zależności od rodzaju pożytku – mogą być wyczuwalne także delikatne, lekko kwaśne nuty, jednak nigdy nie dominują one nad charakterystycznym aromatem miodu lawendowego.

Miód lawendowy – kolor

Kolor miodu lawendowego różni się w zależności od jego pochodzenia, ponieważ na barwę wpływa także konkretna odmiana lawendy (np. Lavandula latifolia lub Lavandula stoechas).
Z tego powodu kolor miodu z lawendy może się wahać od bladego, złocisto-żółtego czy słomkowego, przez jasny bursztyn, aż po intensywny złoty odcień.

Cechą charakterystyczną miodu lawendowego jest jego gładka, kremowa konsystencja. Warto również wspomnieć, iż zawiera on mniej wody niż inne miody (np. malinowy), co wpływa na jego większą gęstość – często jest znacznie bardziej zwarty niż miody pochodzące z innych nektarów kwiatowych.
Ponadto wykazuje silną tendencję do krystalizacji – co absolutnie nie jest wadą. Charakterystyczne dla skrystalizowanego miodu lawendowego są drobne, delikatne granulki tworzące się w jego strukturze.

Co zawiera miód lawendowy?

Miód lawendowy, choć w pierwszym kontakcie zachwyca przede wszystkim smakiem i aromatem, kryje w sobie znacznie więcej niż tylko walory smakowe. Podobnie jak inne miody pszczele, jest on naturalną substancją słodzącą, ale przy tym także prawdziwą skarbnicą substancji odżywczych i leczniczych. Jego skład to ponad 300 różnych komponentów – od olejków eterycznych, przez witaminy i enzymy, po związki fenolowe oraz liczne mikro- i makroelementy.

To właśnie dzięki tym składnikom miód lawendowy zawdzięcza swoje wyjątkowe adekwatności prozdrowotne. Na jego bogaty profil wpływa nie tylko sama lawenda, ale też konkretna odmiana tej rośliny oraz region, z którego pochodzi nektar. Miód ten zawiera między innymi naturalnie występujące cukry – głównie fruktozę i glukozę – które są gwałtownie przyswajane przez organizm, stanowiąc źródło energii. Co ciekawe, dopuszczalne jest w nim nieco wyższe stężenie sacharozy niż w innych miodach kwiatowych.

Wśród substancji wpływających na smak i zapach wyróżniają się związki lotne, takie jak 1,8-cyneol czy fenyloetanal, oraz brak niektórych aldehydów (np. n-nonanalu), co odróżnia go od innych miodów. Miód lawendowy zawiera też cenne polifenole, w tym kwas p-kumarowy, chryzynę i pinocembrynę, a także flawonoidy – składniki o silnym działaniu antyoksydacyjnym. Dodatkowo cechuje się niską zawartością wody i enzymów, a jego profil pyłkowy bywa zróżnicowany, w zależności od regionu zbioru.

Nie bez znaczenia są też inne adekwatności fizykochemiczne, takie jak kwasowość, przewodność elektryczna czy zawartość proliny – wszystkie one mieszczą się w normach i potwierdzają wysoką jakość tego miodu. Miód lawendowy to zatem nie tylko kulinarna przyjemność, ale również wartościowy składnik zdrowej diety.

Właściwości prozdrowotne miodu lawendowego

Choć miód lawendowy słynie przede wszystkim z urzekającego aromatu i delikatnego smaku, jego największą wartość kryje się w działaniu prozdrowotnym. Ten wyjątkowy produkt pszczeli jest nie tylko pysznym dodatkiem do codziennej diety, ale też naturalnym wsparciem dla organizmu – i to na wielu płaszczyznach.

Naturalna ochrona przed grzybami

Na pierwszy plan wysuwają się jego właściwości przeciwgrzybicze. Badania prowadzone w warunkach laboratoryjnych wykazały, iż miód lawendowy skutecznie hamuje rozwój patogennych drożdży, takich jak Candida albicans czy Cryptococcus neoformans. Co więcej, działał lepiej niż syntetyczne roztwory cukrów, co potwierdza, iż za jego siłę nie odpowiada tylko słodycz, ale cały bogaty skład. Szczególnie wrażliwa na jego działanie okazała się Candida krusei – szczep coraz bardziej oporny na konwencjonalne leki.

Silny przeciwutleniacz – tarcza dla organizmu

Miód lawendowy należy do grona miodów o wysokim potencjale przeciwutleniającym. Dzięki obecności polifenoli i flawonoidów, takich jak kwas galusowy, apigenina czy pinocembryna, pomaga neutralizować wolne rodniki, wzmacnia odporność i może wspierać walkę z chorobami cywilizacyjnymi, w tym cukrzycą czy chorobami serca. Związki te regulują poziom glukozy i cholesterolu, a przy tym działają przeciwzapalnie i wspomagają regenerację komórek.

Wsparcie dla skóry, stawów i tkanek

Ciekawą, choć mniej znaną cechą miodu lawendowego, jest jego działanie antyhialuronidazowe. Chroniąc kwas hialuronowy przed rozkładem, może przyczyniać się do poprawy nawilżenia skóry, wspierać zdrowie stawów i przyspieszać gojenie drobnych ran. Coraz częściej wspomina się też o jego możliwym korzystnym wpływie na kondycję błon śluzowych układu pokarmowego.

Naturalny sposób na relaks i spokojny sen

Nie sposób pominąć również jego uspokajających adekwatności, które mogą wynikać z obecności związków znanych z lawendy. Miód lawendowy bywa wykorzystywany jako naturalny sposób na wieczorny relaks, a dodany do herbaty przed snem – potrafi zdziałać cuda.

Tradycyjne zastosowania i korzyści dla zdrowia

Tradycyjnie używany jest także jako środek antybakteryjny, przeciwzapalny i łagodzący niestrawność, a obecne w nim kwasy fenolowe mają dodatkowo działanie żółciopędne, antyseptyczne i chroniące skórę przed uszkodzeniami oksydacyjnymi. Nic dziwnego, iż miód lawendowy coraz częściej pojawia się również w kosmetykach naturalnych – ceniony za swoje działanie odżywcze i regenerujące.

Miód lawendowy – jak spożywać?

Miód lawendowy to doskonały wybór ze względu na swoje unikalne adekwatności. Podobnie jak każdy miód odmianowy czy wielokwiatowy, może być stosowany profilaktycznie – dla wzmocnienia organizmu, wsparcia układu odpornościowego, a także przy różnych schorzeniach, przeziębieniach i w okresach osłabienia. To również świetny element diety dla wszystkich, którzy borykają się z różnymi chorobami cywilizacyjnymi.

Jak stosować miód lawendowy w kuchni?

Miód lawendowy najlepiej spożywać podobnie jak inne miody – od jednej do trzech łyżeczek dziennie. Można dodawać go do ciepłych (ale nie gorących) napojów, takich jak herbata z dodatkami, lub spożywać na czczo – na przykład przed śniadaniem. Świetnie sprawdzi się też jako dodatek do porannej owsianki, jogurtu czy koktajlu.

Miód lawendowy to coś więcej niż tylko naturalny słodzik – to składnik, który potrafi wznieść smak potraw i napojów na zupełnie nowy poziom. Dzięki swojemu łagodnemu, kwiatowemu aromatowi i subtelnej słodyczy z nutą lawendy, doskonale odnajduje się w kuchni – zarówno tej codziennej, jak i bardziej wyrafinowanej.

Do napojów – na dobry początek i relaksujący wieczór
Miód lawendowy świetnie sprawdza się jako dodatek do napojów. Wystarczy jedna łyżeczka, by wieczorna herbata zyskała kojący aromat i delikatną słodycz. Można go również dodać do letniej lemoniady czy porannej kawy – zwłaszcza jeżeli zależy Ci na subtelnej, kwiatowej nucie.

W deserach i wypiekach – dla smaku i aromatu
To także idealny składnik do deserów o łagodnym smaku. Doskonale komponuje się z ciastami, bułeczkami, babeczkami czy kruchymi wypiekami, w których może pełnić zarówno rolę słodzika, jak i aromatyzującego dodatku. Dodany do pieczonych produktów nadaje im niepowtarzalny, elegancki charakter.

Z serami, owocami i śniadaniami
Jego delikatność sprawia, iż znakomicie łączy się z lekkimi serami – na przykład kozim czy ricottą – tworząc interesujące kontrasty smakowe. Świetnie sprawdza się również jako smarowidło na tosty czy krakersy, a także do świeżych plasterków owoców – fig, jabłek czy gruszek. Łyżeczka miodu lawendowego dodana do jogurtu lub owsianki potrafi zamienić zwykłe śniadanie w coś naprawdę wyjątkowego.

Do dań wytrawnych – słodko-pikantna nuta
Miód lawendowy znajduje też zastosowanie w daniach głównych. Można z niego przygotować smakowitą glazurę do pieczonych warzyw, drobiu lub łososia – wystarczy połączyć go z odrobiną musztardy. Równie dobrze sprawdza się jako składnik marynaty do mięsa lub ryb, nadając im delikatnie słodko-pikantny akcent.

Kiedy warto zachować ostrożność – przeciwwskazania

Choć miód lawendowy to produkt naturalny i pełen cennych adekwatności, nie każdy powinien po niego sięgać. Przede wszystkim należy unikać jego spożycia w przypadku alergii na produkty pszczele – może bowiem wywołać reakcje uczuleniowe, takie jak wysypka, obrzęk, a w skrajnych przypadkach choćby reakcję anafilaktyczną. Osoby z nietolerancją fruktozy również powinny zachować ostrożność, ponieważ naturalne cukry zawarte w miodzie (zwłaszcza fruktoza) mogą powodować u nich dolegliwości trawienne.

Kolejnym ważnym przeciwwskazaniem jest wiek – miód, także lawendowy, nie powinien być podawany dzieciom poniżej 1. roku życia. Wynika to z ryzyka wystąpienia botulizmu niemowlęcego( potocznie zatrucie jaden kiełbasinym) – rzadkiej, ale poważnej choroby wywoływanej przez bakterie Clostridium botulinum.

W przypadku chorób przewlekłych, przyjmowania leków lub planowanego stosowania miodu w celach terapeutycznych, warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. choćby najbardziej naturalne produkty mogą wchodzić w interakcje z lekami lub nie być wskazane przy określonych schorzeniach.

Idź do oryginalnego materiału