Mąż pozwolił matce rozkazywać, zmieniając żonę w służącą we własnym domu, ale po 3 miesiącach synowa dała bezczelnym krewnym nauczkę.

Mąż pozwalał swojej matce rządzić, zamieniając żonę w służącą we własnym domu, ale po trzech miesiącach synowa nauczyła zuchwałych krewnych rozumu.

Kinga stała przy oknie, wpatrując się w szare niebo. Trzy miesiące temu była szczęśliwą panną młodą, a dziś czuła się jak służąca we własnym mieszkaniu.

Kolejny poranek zaczynał się od znajomego pukania do drzwi sypialni.

Jak długo jeszcze będziesz się wylegiwać? rozległ się rozkazujący głos teściowej. Krzysiu, synku, czas do pracy!

Kinga westchnęła ciężko. Halina Januszewska, jak zwykle, ignorowała jej obecność, zwracając się tylko do syna. Krzysztof przeciągnął się leniwie i zaczął się ubierać.

Co mu zrobiłaś na obiad? teściowa już zarządzała kuchnią. Znowu te nowomodne sałatki? Mężczyzna potrzebuje porządnego żuru!

Ten, który zrobiłam wczoraj pomyślała Kinga, ale milczała. Przez trzy miesiące małżeństwa nauczyła się połykać obelgi jak gorzkie pigułki.

Mamo, nie zaczynaj mruknął Krzysztof, pośpiesznie wiążąc krawat.

Co znaczy «nie zaczynaj»? prychnęła Halina Januszewska. Martwię się o twoje zdrowie! A ona teściowa wykrzywiła usta z pogardą choćby gotować nie potrafi.

Kinga poczuła, jak w gardle zatyka się jej gul. Dziesięć lat pracy na uczelni, doktorat, a teraz stała się cichym cieniem we własnym domu.

Może już wystarczy? szepnęła, zaskoczona własną odwagą.

Co znaczy «wystarczy»? odwróciła się do niej teściowa, całą swoją posturą. Czy ty coś powiedziałaś, synowo?

Trucizna w tym słowie sprawiła, iż Kinga mimowolnie drgnęła. Krzysztof udawał, iż intensywnie szuka teczki.

Mówię, iż może już dość udawania, jakbym tu nie istniała? głos Kingi stawał się mocniejszy. To nasz dom, Krzysztofa i mój.

Twój? zaśmiała się teściowa. Kochanie, ja budowałam ten dom trzydzieści lat temu! Każda cegła tu jest moja! A ty jesteś tymczasowa. Przyszłaś i odejdziesz.

Te słowa uderzyły mocniej niż policzek. Kinga spojrzała na męża, oczekując wsparcia, ale Krzysztof już pędził do przedpokoju, pośpiesznie nakładając płaszcz.

Muszę lecieć, spóźnię się! krzyknął i zatrzasnął drzwi wejściowe.

W ciszy, która zapadła, Kinga wyraźnie usłyszała triumfalny chichot teściowej. Halina Januszewska zaczęła celowo myć już czyste naczynia, każdym ruchem okazując pogardę synowej.

A tak przy okazji ciągnęła dzisiaj przychodzą moje koleżanki. Żeby salon był porządnie posprzątany. Ostatnio na szafce był kurz, widziałam.

Kinga w milczeniu wyszła z kuchni. W sypialni, jedynym miejscu, gdzie władza teściowej jeszcze nie sięgała, wyjęła telefon i wybrała numer dawnej przyjaciółki, Asi.

Miałaś rację szepnęła do słuchawki. Nie wytrzymam już dłużej.

W końcu! wykrzyknęła Asia. Od trzech miesięcy patrzę, jak zmieniasz się w wycieraczkę. Pamiętasz, co mówiłam o tym mieszkaniu?

Pamiętam Kinga zniżyła głos do szeptu. Tamte kawalerki jeszcze są wolne?

Tak, zostawiłam ci jedną. Przyjdź dzisiaj, obejrzyj.

Cały dzień Kinga mechanicznie wykonywała polecenia teściowej, ale w jej głowie już rodził się plan.

Tego wieczoru, gdy Halina Januszewska rozkoszowała się uwagą koleżanek, Kinga cicho wysunęła się do przedpokoju.

Gdzie się wybierasz? zawołała teściowa.

Do sklepu spokojnie odparła Kinga. Po waszą kolację.

Nie marudź! to było ostatnie, co usłyszała, zanim zamknęła drzwi.

Mieszkanie było małe, ale przytulne. Jasne ściany, duże okno w kuchni, cisza.

Biorę je powiedziała stanowczo, podając agentce dowód osobisty. Kiedy mogę się wprowadzić?

Kiedy tylko chcesz uśmiechnęła się kobieta. Wystarczy wpłacić kaucję.

Gdy Kinga wróciła do domu, z salonu dobiegały głośne głosy. Koleżanki teściowej omawiały ją, nie szczędząc ostrych słów.

Ona nie jest tą, której potrzebował Krzysio mówiła Halina Januszewska. Nie umie gotować, nie radzi sobie w domu. Tylko te swoje mądre książki.

A nie mówiłam, Halinko wtrąciła się koleżanka, Bożena. Te współczesne kobiety wykształcone, ale do niczego. Za naszych czasów

Kinga zastygła w przedpokoju, ściskając torbę z zakupami. Każde słowo było jak igła wbijana w serce, ale teraz czuła dziwny spokój. Decyzja została podjęta.

Następnego ranka obudziła się wcześniej niż zwykle i przygotowała śniadanie, zanim teściowa zdążyła dotrzeć do kuchni. Krzysztof już siedział przy stole, wpatrzony w telefon.

Musimy porozmawiać powiedziała cicho.

Później, kochanie, spieszę się jak zwykle machnął ręką.

Nie później. Teraz.

Coś w jej głosie sprawiło, iż Krzysztof podniósł wzrok. Po raz pierwszy od dawna naprawdę spojrzał na żonę i zdumiał się, jak bardzo się zmieniła. Gdzie podziała się ta radosna Kinga?

Nie mogę już tak żyć powiedziała cicho, ale stanowczo. To nie jest rodzina, to jakiś absurdalny teatr, w którym gram rolę cichej służącej.

Kinga, co ty wygadujesz? Krzysztof próbował się uśmiechnąć. To tylko mama taka trochę

Taka trochę co? przerwała. Taka trochę tyranka? Taka trochę depcze moją godność? Czy taka trochę zmusza cię do wyboru między żoną a matką?

W tej chwili do kuchni wpłynęła Halina Januszewska w ulubionym szlafroku.

O czym wy tu szepczecie? zapytała podejrzliwie. Krzysiu, spóźnisz się do pracy przez te gadanie!

Kinga powoli odwróciła się do teściowej.

A ty, Halino Januszewska, wciąż nie możesz przestać wszystkim rządzić, co?

Jak śmiesz się tak do mnie od