Masz poczucie humoru, chodzisz późno spać i masz kota. A oprócz tego przeklinasz i często się zamartwiasz. jeżeli się z tym zgodziłaś, właśnie potwierdziłaś, iż jesteś inteligentna. Bo wszystkie te cechy zostały uznane, jako charakteryzujące osoby o wyższym ilorazie inteligencji.
Pokora, czyli umiejętność przyznania się do błędu
Do grupy cech została dołączona jedna bardzo ważna. To pokora intelektualna.
Została ona zdefiniowana jako przeciwieństwo intelektualnej arogancji i jest związana ze świadomością własnych ograniczeń i akceptacją tego, iż możemy się mylić. Osoby posiadające tę cechę mają otwarty umysł i potrafią przyznać się do błędu. W przeciwieństwie do arogantów, którzy są przekonani o swojej nieomylności.
Takie wnioski zostały wysnute na podstawie badań przeprowadzonych przez liczny zespół psychologów, którym kierowali wykładowcy z Duke University i Harvardu. Miały one na celu sprawdzenie, jak pokora wpływa na sposób radzenia sobie m.in. z oceną siły argumentów.
Jak można oceniać szczerość człowieka?
Naukowcy przeprowadzili dwa badania.
W pierwszym eksperymencie ochotnicy czytali esej napisany na temat religijno-światopoglądowy. Mieli ocenić autora i jego podejście. Okazało się, iż ci, którzy zajęli wysokie miejsca na skali intelektualnej arogancji i nie zgadzali się z tezami tekstu, określili go jako osobę głupią, niemoralną i nieszczerą.
Zupełnie inaczej zachowały się osoby, które charakteryzowały się intelektualną pokorą. Odmówili oni oceny kompetencji i szczerości autora eseju. Nie chcieli oceniać szczerości człowieka po jednym napisanym przez niego tekście.
W drugim badaniu chciano pokazać, jak ocena własnych ograniczeń wpływa na ocenę faktów. Wnioski? Osoby odznaczające się pokorą intelektualną świetnie potrafią rozróżnić argumenty oparte na faktach od tych, których jednym oparciem jest przekonanie mówiącego. W przeciwieństwie do osób odznaczających się intelektualną arogancją.
Co ciekawsze, poziom pokory nie był zależny od poglądów.
Gdybyśmy byli pokorni, żyłoby nam się łatwiej…
Szef badań, dr Mark Leary, uznał, iż warto promować pokorę intelektualną. Umiejętność przyznania się do błędu i świadomość własnej omylności jest cenną wartością, która znacznie ułatwia kontakty międzyludzkie. – Wszystkim nam byłoby lepiej i bylibyśmy mniej sfrustrowani sobą nawzajem – dodaje.
Chyba każda z nas spotkała w swoim życiu osobę odznaczającą się arogancją intelektualną, która była przekonana o swojej nieomylności i nie widziała u siebie błędów. Co o niej pomyślałyście?