Mała dziewczynka poprosiła motocyklistę o pomoc w nakarmieniu głodnego brata
Bose dziecko podeszło do mojego motocykla o północy, trzymając plastikową torebkę pełną złotówek, i błagała, żebym kupił mleko dla jej braciszka.
Nie mogła mieć więcej niż sześć lat, stała w brudnej koszulce z Krainą Lodu, na stacji benzynowej otwartej całą noc, ściskając w dłoniach to, co wyglądało na lata oszczędności, podczas gdy łzy zmywały kurz z jej twarzy.
Zatrzymałem się, by zatankować po przejechaniu sześciuset kilometrów, zmęczony i pragnący wrócić do domu, ale ta maleńka dziewczynka drżała, podając mi tę torebkę z drobnymi, wybierając mnie groźnie wyglądającego motocyklistę zamiast dobrze ubranej pary tankującej kilka dystrybutorów dalej.
Proszę, panie szepnęła, nerwowo spoglądając w stronę rozklekotanej furgonetki zaparkowanej w cieniu. Mój braciszek nie jadł od wczoraj. Nie sprzedają dzieciom, ale pan wygląda na kogoś, kto zrozumie.
Spojrzałem na furgonetkę, potem na jej bose stopy na zimnym betonie, w końcu na sklep, gdzie sprzedawca obserwował nas z nieufnością. Coś tu było bardzo nie tak.
Gdzie są twoi rodzice? zapytałem cicho, przyklękając, choć kolano protestowało.
Jej wzrok wrócił do furgonetki. Śpią. Są zmęczeni. Od trzech dni są zmęczeni.
Trzy dni. Krew we mnie zamarzła. Wiedziałem, co to oznaczało w świecie, który opuściłem piętnaście lat temu.
Jak masz na imię, skarbie?
Ola. Proszę, to mleko. Jaś ciągle płacze, a ja nie wiem, co robić.
Powoli wstałem, zdecydowany. Ola, kupię to mleko. Ale musisz tu na mnie zaczekać, przy moim motocyklu. Dasz radę?
Skinęła rozpaczliwie, wpychając mi torebkę z monetami. Nie wziąłem jej.
Schowaj swoje pieniądze. Ja się tym zajmę.
W sklepie wziąłem mleko, butelki, wodę i tyle gotowego jedzenia, ile uniosłem. Sprzedawca, chłopak świeżo po liceum, patrzył na mnie niespokojnie.
Ta dziewczynka przychodziła wcześniej? spytałem półgłosem.
Ostatnie trzy dni przyznał. Co noc, inni ludzie prosili o mleko. Wczoraj próbowała je kupić sama, ale nie mogłem przepisy mówią, iż
Odmówiłeś mleka dziecku? zapytałem tonem, który nie pozostawiał wątpliwości.
Dzwoniłem na policję! Powiedzieli, iż bez adresu nie mogą nic
Zostawiłem pieniądze na ladzie i wyszedłem. Ola wciąż stała przy moim motocyklu, ale teraz kołysała się z wyczerpania.
Kiedy ostatnio jadłaś? zapytałem.
We wtorek? Albo w poniedziałek. Dałam Jasiowi ostatnie herbatniki.
Był czwartek wieczorem. Albo piątek nad ranem, ściśle rzecz biorąc.
Pod
