Magistrala Tatrzańska

Planując wycieczki w Tatrach, warto pod uwagę wziąć szlaki u naszych południowych sąsiadów. Rejon Tatr słowackich jest dużo większy od polskich, a co za tym idzie, znajdziemy tutaj również większa ilość szlaków. Ciekawą propozycją jest Magistrala Tatrzańska.

Szeroka wygodna turystyczna ścieżka biegnie powyżej górnej granicy lasu, w poprzek południowych zboczy Tatr Wysokich, od Podbańskiej do Kieżmarskiej Doliny, a z początku jeszcze dalej wschodnią częścią grani Tatr Bielskich aż do tatrzańskiej Kotliny. Z niektórych jej odcinków można podziwiać niemal całą panoramę Tatr. Z przeciwnej zaś strony roztacza się widok na rozległe doliny i malownicze osiedla podtatrzańskie.

Historai Magistrali Tatrzańskiej

Magistrala Tatrzańska projektowana w 1907 r. została wybudowana w latach 1931-37 później uzupełniana lub na niektórych odcinkach zmieniana. Do celów budowy Magistrali zostały wykorzystane różne poprzednio istniejące ścieżki i drogi. Na odcinku pomiędzy Szczyrbskim Jeziorem a Trzema Studniczkami prowadzi trasą starej ścieżki myśliwskiej, później na odcinku do Jamskiego Stawu zmieniona w drogę jezdną, która została nazwana Wyżnim Podkrywańskim Chodnikiem.

Poniekąd równolegle do tego odcinka, ale bardziej na południe ok. 200 m niżej, biegła inna myśliwska ścieżka Niżni Podkrywański Chodnik. Aktualnie to na zielono znakowany szlak turystyczny, będący dogodnym pieszym połączeniem Szczyrbskiego Jeziora i Trzema Studniczkami.

Przy sprzyjającej pogodzie szlak jest dostępny w lecie choćby dla turystów zaczynających swoją przygodę z górskimi wycieczkami. Widokowa Magistrala Tatrzańska jest bardzo długa, na odcinku od Podbańskiej do Białego Stawu ma ponad 46 km i jest najdłuższym szlakiem w całych Tatrach. Przejście całości można podzielić na wycieczkę kilkudniową, po drodze znajdują się schroniska, w których można przenocować.

Przebieg Magistrali Tatrzańskiej

Podbańska — niewielka turystyczno-rekreacyjna osada u samego podnóża Tatr, u wylotu dolin Cichej i Koprowej, na granicy Tatr Wysokich i Tatr Zachodnich. Osada powstała w XV w. jako osiedle górników pracujących w kopalniach złota w masywie Krywania.

Trzy Studniczki u stóp Krywania — Trzy Studnie to polana z niedużą osadą leżąca przy zakręcie Drogi Wolności. Krzyżują się w tym miejscu różne szlaki turystyczne na Krywań przez Gronik i szlak do Doliny Koprowej. Nazwa pochodzi od źródeł wybornej wody, wytryskującej nieopodal starej leśniczówki.

Jamski Staw — nieduży staw na południe od wylotu Doliny Ważeckiej. Od północy i zachodu okrąża go czerwono znakowany szlak Magistrali Tatrzańskiej. Staw nie ma widocznego na powierzchni odpływu.

Szczyrbskie Jezioro — to najwyżej położona miejscowość tatrzańska, leżąca w zachodniej części Tatr Wysokich nad pięknym jeziorem o tej samej nazwie. Jest ona wyjątkowo malowniczo położona, z jednej strony rozciąga się widok na wspaniałe szczyty Tatr, z drugiej na dalekie obszary liptowskie i nadpopradzkie oraz Niżnie Tatry. Oprócz znaczenia dla turystyki pieszej jest również ważnym ośrodkiem dla narciarzy. Znajduje się tutaj skocznia narciarska oraz wyciąga na Solisko, skąd wiodą różnorodne trasy zjazdowe, łatwe i trudne. Znajdujące się tutaj jezioro o tej samej nazwie co miejscowość jest jednym z największych jezior tatrzańskich.

Popradzki Staw — jednio z większych jezioro górskich leży w Mięguszowieckiej Dolinie, przy górnej granicy lasu. Popradzki Staw jest jednym z dwóch tatrzańskich jezioro naturalnym zarybionych. Jest także jednym z najpiękniej położonych i najtłumniej odwiedzanych jezior w Tatrach. Na jego brzegiem stoi duże schronisko turystyczne, przy którym znajduje się kilka szlaków.

Zboczami Tępej i Kończystej — Tępa to rozłożysty granitowy szczyt, który wznosi się między Stwolską Przełęczą a Przełęczą pod Osterwą. Kończysta jest najwyższym wzniesieniem bocznej grani, ciągnącej się na południe od Zmarzłego Szczytu.

W poprzek Doliny Batyżowieckiej, obok Batyżowieckiego Stawu — Dolina Batyżowiecka o długości 5 km ciągnie się z północy na południe od głównej grani Tatr aż po Drogę Wolności. Leżący w niej Batyżowiecki Staw jest największym jeziorem w dolinie u stóp Gierlachu i Kończystej.

Zboczami Kotła Gerlachowskiego — to obszerna, piarżysta kotlina, o dość płaskim dnie, znajdująca się pomiędzy ramionami Małego Gerlacha.

Śląski Dom w Wielickiej Dolinie — schronisko leżące w Wielickiej Dolinie nad brzegiem Wielickiego Stawu. Nazwa schroniska wywodzi się od Sekcji Śląska MKE która wzniosła pierwotną budowlę schroniska.

Zboczami Granatów Wielickich i Sławkowskiego Szczytu — Granaty Wielickie to poszarpana grań biegnąca od Staroleśnego Szczytu na pd. wch. oddzielająca Wielicką Dolinę od Sławkowskiej Doliny. Swoja nazwę wywodzą od minerałów występujących w skałach budujących te szczyty. Sławkowski Szczyt to wyniosły i rozłożysty wierzchołek leżący w słowackich Tatrach Wysokich.

Siodełko (Hrebieniok) — rodzaj tarasu na wschodnim ramieniu Sławkowskiego Szczytu, znajduje się tutaj niewielkie osiedle oraz górna stacja naziemnej kolei linowej ze Starego Smokowca.

Rajnerowa Chata — zabytkowy budynek stojący w Dolinie Zimnej Wody na Staroleśnej Polanie.

Zboczami Ramienia Łomnickiego do Stawu Łomnickiego — Łomnicka Dolina, jest niewielką, wysoko zawieszoną doliną we wschodniej części Tatr Wysokich. Na dolnym jej pietrze leży niewielki Staw Łomnicki.

Zboczami Huncowskiego Szczytu i przez Rakuski Przechód — Huncowski Szczytw wznosi się w bocznym grzbiecie odchodzącym od Kieżmarskiego Szczytu. Rakuski Przechód to trawiat-opiarżyste obniżenie grani Rakuskiej Czuby, blisko pod jej wierzchołkiem.

Zielony Staw w Kieżmarskiej Dolinie — pięknie położony staw u stóp Jastrzebiej Turni i Małego Kieżmarskiego Szczytu, wypływa z niego Zielony Potok. Nazwa stawu wywodzi się od jego zielonkawego zabarwienia.

Wielki Biały Staw — Największy w grupie Białych Stawów otoczony osadami morenowymi, tutaj kończy się szlak Magistrali Tatrzańskiej. Przy stawie w latach 1924-74 stało schronisko, które spłonęło.