Gdyby przestrzeń była czterowymiarowa, światło i
grawitacja przy oddalaniu się malałyby dużo szybciej, proporcjonalnie do
sześcianu odległości. Podwojenie odległości od źródła światła gwiazdy,
osłabiłoby zarówno to światło, jak i grawitację ośmiokrotnie.
Czy Układ
Słoneczny mógłby istnieć w takim czterowymiarowym świecie? Otóż nie mógłby!
A to dlatego, iż orbity planet byłyby wtedy niestabilne, co w efekcie
doprowadziłoby do upadku wszystkich planet na Słońce.
Więc ostatecznie ile jest tych wymiarów?
Jak dowiodła teoria
superstrun (Michio Kaku) są dwie możliwości: - jest ich 10, albo 26.
Tu ciekawostka z mitów i legend:
Zarówno mitologia szamanów syberyjskich i mongolskich,
a także mitologia starożytnych Chin
otacza szczególną czcią liczbę 9 lub 10.
„Za dziewięcioma górami i dziewięcioma rzekami, podróżował
9 dni, a dnia dziesiątego dotarł do celu.
O
liczbie 9 - 10 czczonej na Syberii
pisałem przy okazji „Diamentów syberyjskich”, natomiast z 9 – 10 w mitologii
starożytnych Chin spotykamy w
„Żywotach sławnych mnichów napisanych przez Huei-kiao” (ok. 519 n.e).
Jak się okazuje, język naukowy wcale nie musi być drętwy:
.jpg)
