Konstanty Ostrochulski był warszawskim złotnikiem działającym w II połowie XIX wieku. Odnośnie jego imienia (Konstanty) panuje niepewność w literaturze fachowej (Sławomir Bołdok oraz różne dane muzealne) i dwa imiona są podawane, tj. Karol lub Konstanty. Postaram się udowodnić, iż imię Konstanty należy uznać za prawdziwe.
Niewiele przedmiotów wykonanych przez tego złotnika zachowało się do naszych czasów i większość z nich znajduje się w muzeach jak np. w Muzem Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym: https://katalog.mnkd.pl/katalog/z%C5%82otnictwo/zlotnictwo.php?page=40&quick_filter=ostrochulski&quick_filter_operator=Contains, czy też w Muzeum Warszawy: https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/6033/, https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/6138/.
Cukiernica. którą przedstawiam znalazła się na aukcji w Szwecji w pażdzierniku 2024 i została tam opisana z błędem jako “JOSEF SOSNKOWSKI. Sugar bowl, Warsaw, 1884. Waga 422 g, wysokość 12 cm, długość 18 cm, złocone wnętrze”. Błąd polega na tym, iż Józef Sosnkowski (cyrylicą “O.C”) to imię i nazwisko probierza srebra a nie wykonawcy przedmiotu.
Zostało też podane zdjęcie punc (hallmarks) na spodzie cukiernicy:
Mamy zatem imienną puncę złotnika “OSTROCHULSKI” obramowaną prostokątem, po prawej stronie znak tego złotnika czyli głowa konia oraz punce probierza czyli O.C. (Józef Sosnkowski), poniżej data (1884), próba srebra (“84” czyli 84/96 lub inaczej 87.5%) a obok niej punca rosyjskiego orła dwugłowego. Cukiernica ma zatem pełne punce i jej wiarygodność wykonania nie budzi żadnych zastrzeżeń (o falsyfikatach polskich sreber pisałem niedawno ale nie spotkałem się z żadnym odzewem czy choćby zainteresowaniem policji krakowskiej czy jakiejkolwiek innej: https://polishartcorner.com/2024/02/18/falsyfikaty-sreber-cypriana-labeckiego-na-rynku-holenderskim/; https://polishartcorner.com/2024/06/12/raz-jeszcze-o-falszerstwach-polskich-sreber/). W sumie, cukiernica z rynku szwedzkiego jest bardzo rzadka jako wyrób wykonany przez Konstantego Ostrochulskiego, estetycznie atrakcyjna, oraz może być zaliczona do obiektów muzealnych.
Pozostaje do wyjaśnienia imię jubilera. W tym celu należało przeszukać książki i gazety z epoki. W kalendarzu adresowym Dzierżanowskiego, wydanym w 1871 roku znajduje sie takie oto ogłoszenie (dziękuję p. A.W. za ten wycinek):
Dowiadujemy się z niego adresu zakładu jubilerskiego (Krakowskie przedmieście , w pałacu hr. Krasińskich, Nr 410), jak też, iż firma egzystuje już od 14 lat, czyli od 1857 roku. Został podany jedynie inicjał imienia złotnika.
12 lat później, bo w roku 1883 znajdujemy w “Rafalskiego Warszawskim Roczniku Adresowym Firm Handlowych, Przemysłowych i Rękodzielniczych z Dołączeniem Adresów Znakomistrzych Firm Prowincji” adres firmy na stronie 54 jako “Konst. Ostrochulski,, Fabryka i magazyn wyrobów jubilerskich, Krakowskie Przedmieście 5“.
W Kurierze Warszawskim (nr 208 z 10 września 1870 roku znajduje się takia oto informacja:
Informacje o Konstantym Ostrochulskim dopełnia adnotacja z 1858 roku zamieszczona “Warszawskiej Policyjnej Policyjnej (nr 358, 12 grudnia)” o jego ślubie z Teresą Migasiewicz, (policja carska widać wiedziała o każdym ruchu obywateli):
Konstanty Ostrochulski zmarł 29 listopada 1896 roku (zakładając, iż nie są to przypadkowe dane innego warszawiaka):
Na podstawie wyszukanych danych, można domniemywać, iż Konstanty Ostrochulski urodził się ok 1830 (plus minus 10 lat, skoro ślub zawarł w 1858 roku) i zmarł w 1896 roku.
