Ale po kolei.

Od pomysłu do realizacji.

Rok temu siedzieliśmy sobie na ławeczce pod lipami na skwerku. Jedliśmy lody, podsumowywaliśmy działania związane z biblioteczką plenerową i… nagle padło zdanie: tylko ten przystanek szpeci krajobraz. Od razu zaczęłam snuć wizję kolorowego przystanku, takiego, którego nie ma nikt inny. Od razu na gorąco przedyskutowaliśmy temat z władzami gminy. Miny naszych włodarzy, gdy okazało się, iż my chcemy tylko ich zgody, a nie wyciągamy ręce po kasę- bezcenne.
Wczesnym latem przystanek został wyremontowany przez gierczyńską firmę ( no i gmina dała pieniądze na ten remont!), a potem zaprzyjaźniona artystka zaczęła malować pejzaż ( bo właśnie tak ustaliliśmy na zebraniu wiejskim)
Przez tydzień obserwowaliśmy, jak to bure miejsce zmienia się w barwne dzieło sztuki. A gdy Agnieszka złożyła swój podpis, wkroczyłam ja…

Kameralne otwarcie kolorowego przystanku w Gierczynie

Gdy na zebraniu opowiadałam o swoim pomyśle słyszałam, że chyba nikt nie będzie malował, bo obciach… zaproponowałam, iż dzieci namalują kwiatki, bo zależało mi, by ten przystanek to było nasze dzieło, byśmy czuli się dumni z niego i odpowiedzialni za jego wygląd. Należało więc wymyślić takie rozwiązanie, które spodoba się naszym mieszkańcom.
Wspólnie ustaliliśmy termin: czwartek późne popołudnie, by wszyscy zdążyli wrócić ze szkół i z pracy. Upiekłam ciasto, przygotowałam kawę, herbatę i lemoniady. Zapakowaliśmy do auta stoły i krzesła. O 16. 30 byłam gotowa do działania i pełna obaw o powodzenie mojego pomysłu… Przed 17 nadjechała Agnieszka, a potem zadziała się magia prawdziwa magia…
Z obu stron wsi zaczęli nadchodzić mieszkańcy i turyści. Sołtys przyniósł przenośny głośnik i zagrała muzyka. Marcin przyszedł z ciastem, pojawiły się dodatkowe napoje i słodycze dla dzieciaków. Dzieci dostały pędzle i farby. Marek, sołtys też dostał pędzel i zadanie pomalowania napisu GIERCZYN. Teraz malowali już także dorośli.