W Szwecji święta Bożego Narodzenia kończą się tak naprawdę 13 stycznia. To dzień św. Knuta (Kanuta) i dzień, w którym rozbiera się choinkę. Co ma św. Knut to rozbierania choinki? W dawnych czasach gildie kupieckie w dniu 13 stycznia organizowały wystawne uczty i na patrona obrały sobie św. Knuta. Rozbieranie choinki również wiąże się z ucztą. Kiedyś ozdobami choinkowymi były owoce, pierniki i słodycze. Szczególnie dzieci czekały na dzień, w którym będą mogły objadać się łakociami. W Szwecji takie rozbieranie choinki nazywa się julgransplundring, czyli plądrowanie choinki i upowszechniło się na początku XX wieku. Z dniem św. Knuta związany był również zwyczaj przebierania się za Knuta, który wyglądał jak stary dziad i chodzenia po domach, żeby wygonić święta. Za takie wygonienie świąt Knut dostawał słodycze albo drobne pieniądze. Julgransplundring to nie tylko ogałacanie choinki z przysmaków, ale też cała impreza. Rozbieranie choinki zaczyna się śpiewaniem i tańcami wokół drzewka. Piosenkami związanymi z julgrasplundring są: „Små grodorna”, „Vi äro musikanter”, „Så går vi runt om ett enerissnår” a na zakończenie śpiewa się piosenkę „Raska fötter” w której jest mowa o wyrzuceniu choinki i końcu świąt. Po tańcach ogałaca się choinkę, zjada piernikowe domki (trzeba je najpierw odkurzyć czystą ściereczką), które przygotowuje się przed świętami. o ile na choince jest mało słodyczy, to robi się loterię albo/i zabawę w łowienie „ryb w stawie”. Julgransplundring odbywa się zarówno w domu jak i w miejscach publicznych. Bardzo często plądrowanie choinki organizowane jest w przedszkolach, szkołach, domach spokojnej starości, domach kultury itd. Ze względów praktycznych plądrowanie choinki w tej chwili często odbywa w sobotę poprzedzającą dzień św. Knuta. Korzystałam z: https://www.ica.se/artikel/julgransplundring/
