Jednostronne teorie rozwoju społecznego
Poniższy materiał jest z odzysku, źródła przestały istnieć. Podejrzewam, iż ze wzorami w części dotyczącej Ekonomizmu jest coś nie tak.
Nauka porównawcza o cywilizacjach w ujęciu Feliksa Konecznego była pierwszą i do powstania socjocybernetyki jedyną próbą syntetycznego, nie jednostronnego ujęcia praw rządzących powstaniem i rozwojem społeczeństw. Feliks Koneczny tym się różnił od poprzedników filozofów-historiozofów, iż tworzył swą koncepcję w oparciu o empirię a nie o spekulacje teoretyczne.
Jednostronne teorie rozwoju społecznego charakteryzują się one tym, iż wyolbrzymiają rolę jakiegoś jednego czynnika i stoją na stanowisku, iż ten właśnie czynnik w ostatecznej instancji decyduje o rozwoju społecznym.
Trzy najważniejsze grupy teorii jednostronnych to:
1. biologizm
2. ekonomizm
3. ideologizm
Teorie jednostronne – Biologizm
Ad. 1. Biologizm w XIX wieku podzielił się na trzy gałęzie:
A) Organicyzm, głównymi jego przedstawicielami byli Herbert Spencer 1820-1903.Zwolennicy tego kierunku przeprowadzali analogię między funkcjonowaniem organizmu a społeczeństwie.
„Herbert Spencer był przedstawicielem organicyzmu oraz ewolucjonizmu w naukach społecznych. W drugiej połowie XIX wieku bardzo popularny, na początku XX coraz bardziej zapominany. Sporą popularność zyskał na kontynencie amerykańskim. Wprowadził do socjologii takie terminy jak funkcja, system, instytucja,spopularyzował inne terminy jak: społeczeństwo przemysłowe, struktura społeczna, organizacja.
Spencer sformułował jeszcze przed Darwinem filozoficzną teorię ewolucji. Choć uznał, iż odkrycia Karola Darwina w pełni potwierdzają jego koncepcje, nie zdecydował się na przejęcie sformułowań brytyjskiego biologa. Sam Darwin uznawał Spencera za najwybitniejszego filozofa angielskiego tej epoki. Jego zdaniem ewolucja przebiega na wszystkich poziomach rzeczywistości: nieorganicznym, organicznym i nad organicznym (społeczeństwo),oraz wytworów życia nad organicznego (kultura), przy czym zakładał, iż zjawisk jednego poziomu nie da się zredukować do poziomu niższego, chociaż prawa w każdym z wymienionych rodzajów ewolucji są takie same. Uważał, iż prawo ewolucji rządzi nie tylko w świecie przyrody żywej, ale jest prawem powszechnym: wyjaśnia kształtowanie się planet, umysłów, społeczeństw:
– Rzeczywistość społeczna wywodzi się z przyrodniczej – nie ma między nimi jakościowej różnicy.
– Instytucje społeczne są tym, dzięki czemu dokonuje się przystosowanie niespołecznego z natury człowieka do naturalnego stanu współpracy ze społeczeństwem. Ewolucja według Spencera polega na trzech zachodzących równocześnie procesach: integracji, dyferencjacji i wzrostu określoności.Przebiega ona w rozmaitych kierunkach, dopiero walka między różnymi jej rezultatami prowadzi do wyselekcjonowania typów najsprawniejszych. Sama ewolucja następuje naprzemiennie z dysolucją.
Wyróżnił 3 rodzaje prawa: powszechne, ogólne,szczegółowe. Uważał, iż wojna to agresja, obrona i rozkazy. Podstawą prawa natury było prawo równej wolności, ustrój liberalny, bo to on wyzwalał pełnię aktywności jednostki. Państwo to organizacja stabilna,państwo w przyszłości ma być przemysłowe, wolne i sprawiedliwe. Zakładał, iż każde społeczeństwo i społeczeństwo globalne będzie ewoluować od militaryzmu do industrializmu. Ewolucja zdaniem Spencera polega na stopniowym, postępowym różnicowaniu się części. Spencer wywodził ewolucjonistyczną etykę z teorii”walki o byt”: dobre jest to, co służy przystosowaniu i rozwojowi.Należy w tym celu wspierać silnych, a nie słabych i upośledzonych przez naturę.
Spencer także zajął się badaniami nad rozwojem religii. Podobnie jak Edward Tylor uznawał jej stadialny rozwój. Uważał za pierwotną formę religii manizm, czyli wiarę w dusze przodków. Poszukiwał źródeł religii u ludzi pierwotnych. Wg niego człowiek pierwotny zauważając dualizm wielu zjawisk występujących w naturze (np. wschody, zachody słońca, księżyca itp.) przeniósł ów dualizm na swoje życie (sen, marzenia senne). W ten sposób wg Spencera wykształciła się wiara w istnienie ponadnaturalnej sfery, rządzonej siłami.Jest to nawiązanie do animizmu i animatyzmu Tylora. Spencer jest też nowożytnym odnowicielem euhemeryzmu, zgodnie z którym bogowie powstali w rezultacie apoteozy wybitnych jednostek, która zwykle rozpoczynała się jeszcze za ich życia, a nasilała się po śmierci.
Ewolucjonizm Herberta Spencera miał istotny wpływ na poglądy filozofów medycyny,utożsamianych ze „starszą” polską szkołą filozofii medycyny.[1]”
August Comte (1798-1857) twórca nowoczesnej socjologii. Zwolennicy tego kierunku przeprowadzali analogię między funkcjonowaniem organizmu żywego, a funkcjonowaniem społeczeństwa.
„Comte nakreślił podstawy filozofii pozytywistycznej (był twórcą pojęcia pozytywizm). Filozofia jego jest pozytywna gdyż:
– zajmuje się ona wyłącznie przedmiotami rzeczywistymi – bada rzeczy dostępne umysłowi;
– rozważa tylko tematy pożyteczne – gdyż chce służyć polepszeniu życia;
– ogranicza się do przedmiotów, o których można uzyskać wiedzę pewną;
– zajmuje się kwestiami ścisłymi;
– pracuje pozytywnie, nie ogranicza się do krytyki.
W ujęciu Comte’a filozofem pozytywnym jest ten, kto zrozumiał, iż nauki przyrodnicze stworzyły doskonały wzór dochodzenia naukowego, posługuje się tylko badaniami czysto faktycznymi. Filozof pozytywny unika tworów abstrakcyjnych oraz „bezbłędnych” i zastępuje je przez konkretne oraz względne.
Comte inspiracje czerpał przede wszystkim oduczonych-przyrodników, którzy dokonywali refleksji metodologicznych oraz empiryzmu brytyjskiego, zwłaszcza Davida Hume’a. Pewne idee zawdzięczał także filozofowi francuskiego Oświecenia, d’Alembertowi. Plany reformy społecznej były w tym czasie szeroko rozpowszechnione; Comte przyjaźnił się przez pewien czas z przedstawicielem tzw. socjalizmu utopijnego – Claude-Henrim de Saint-Simonem, który być może przywłaszczył sobie wiele pomysłów młodego uczonego i filozofa.
Comte określił zakres filozofii pozytywnej,ograniczając ją do realnie istniejących przedmiotów, o których można uzyskać wiedzę pewną i ścisłą – czyli do faktów zewnętrznych dotyczących przedmiotów fizycznych. Dlatego metafizyka nie może być przedmiotem rzetelnej wiedzy. Filozofia miała być podstawą teoretyczną tak pomyślanej nauki, zestawiając i uogólniając gromadzoną przez badaczy wiedzę.Pozytywizm odrzucał dociekania co do istnienia materii albo Boga jako niepewne, znajdujące się poza rzetelnym doświadczeniem.
Comte zajmował się zagadnieniem ewolucji wiedzy i twierdził, iż faza naukowa („pozytywna”) stanowi najwyższe stadiumtej ewolucji przebiegającej według schematu:
– faza teologiczna – gdy w wyjaśnieniach zjawisk ludzie odwoływali się do sił nadprzyrodzonych, istot boskich lub bóstwa;
– faza metafizyczna – gdy ludzie wyjaśniają zjawiska poprzez abstrakcyjne pojęcia i rozumową spekulację (najczęściej oderwaną od rzeczywistości);
– faza pozytywna – gdy ludzie formułują twierdzenia oparte na faktach i zależnościach współistnienia lub następstwa między faktami.W tej fazie ludzie mogą ustalać i przewidywać nieznane dotąd fakty. Faza ta jest tożsama z fazą naukową.
Comte stworzył jedną z pierwszych teorii nauki.Rozróżnił nauki abstrakcyjne (zajmujące się prawami łączącymi fakty przyrody)oraz nauki konkretne (opisujące fakty, np. mineralogia). Za nauki abstrakcyjne uważał matematykę, astronomię, fizykę, chemię, biologię i socjologię. Comte ukuł (1838) nazwę socjologia dla odróżnienia od używanego przez jego rywali intelektualnych terminu „fizyka społeczna”. Nakreślił również jej program: badanie metodą przyrodniczą,empiryczną i historyczną ludzkich społeczeństw, panującego w nich porządku i warunków postępu.[2]”
B) Darwinizm społeczny, głównym przedstawicielem tego kierunku był niejaki Ludwik Gumplowicz (1838-1909), gdzie darwinizm społeczny przenosi do badań społecznych teorie walki o byt i teorie doboru naturalnego. Carles Robert Darwin (1809-1882) usiłujący dzięki teorii doboru naturalnego i doboru płciowego wytłumaczyć życie społeczne, jego przemiany i rozwój.
Darwinowska teoria doboru naturalnego i doboru płciowego (1859 i 1871), zakłada, iż osobniki posiadające cechy morfologiczne, fizjologiczne i behawioralne, które pozwala im efektywniej zdobywać pokarm, unikać drapieżników, ale także, dawać przewagę w konkurencji o partnera, pozostawiają więcej potomstwa dziedziczącego geny warunkujące lepszą adaptacje do środowiska tym samym przyczyniają się do zwiększenia sukcesu reprodukcyjnego.
„Z kolei Gumplowicz był przedstawicielem socjologizmu. Uwydatniał swoistość nauk społecznych i praw rządzących społeczeństwami. Uważał (w przeciwieństwie do Herberta Spencera), iż nie da się wyodrębnić praw społecznych z innych dziedzin nauki (np. na podstawie praw fizjologicznych). Dominujący w jego koncepcji był również naturalizm. Uważał, iż zadaniem socjologii jest wykrywanie przyrodniczych praw życia społecznego. Podstawą metodologii powinna być indukcja i przechodzenie od poszczególnych faktów do ogólników (stąd w jego socjologii podstawą jest przejście od faktu społecznego do skomplikowanych procesów zachodzących w społeczeństwach). Twierdził, iż podczas badań socjologicznych należy odrzucić abstrakcję zaś naukowo ujmować tylko to, co rzeczywiste.
Istnieje zasadnicza różnica pomiędzy filozofią historii a socjologią. Pierwsza z nauk próbuje ogarnąć dzieje ludzkie jako całość, druga skupia się na wybranym okresie,badając zachodzące wówczas zjawiska społeczne. Socjologia nie bada jednostek.Zadaniem socjologii jest poznawanie praw społecznych, czyli praw naturalnych działających w społeczeństwie.
Istotą praw społecznych jest ich powtarzalność bez względu na czas i miejsce.Istotą procesów społecznych jest wzajemne oddziaływanie grup poprzez wpływ społeczny. Wpływ społeczny to wpływ jednej grupy na drugą i przeciwdziałanie,czyli wprawianie w ruch stosunków pomiędzy grupami.
Podmiotem badań socjologii są żywioły społeczne (rasy, grupy). Jednostki podejmują działania tylko jako członkowie konkretnych grup społecznych – wynika to z tzw. egoizmu społecznego,czyli ze świadomego i podświadomego działania jednostki na rzecz całej grupy.Aby takie zjawisko zaistniało, jednostka musi się utożsamić z grupą (jak mówi Gumplowicz, jednostka musi umiłować grupę). Ma tutaj zastosowanie zasada zgodnie z którą im silniejsza jest więź emocjonalna jednostki z daną grupą, tym bardziej ta jednostka będzie odczuwać wrogość i ksenofobię wobec innych grup i jednostek do nich należących.
Gumplowicz za podstawowe błędy popełniane w socjologii uznał:
–błąd jedno plemienności czyli niezauważanie istnienia wielo-plemienności w świecie społecznym,
–przyjmowanie, iż nie ma siły napędowej społeczeństwa (grupy są bezwładne)
Zjawiska występujące w rzeczywistości dzielił na:
–zjawiska fizyczne (chemiczne, fizyczne, itp.)
–zjawiska psychiczne (duchowe, dotyczące wyłącznie jednostki i jej wnętrza)
–zjawiska społeczne (dotyczą grupy osób) to stosunki między ludźmi i grupami ludzkimi, które powstają w wyniku współdziałania grup i zbiorowości ludzkich”[3].
C) Rasizm, tutaj mamy dwóch głównych przedstawicieli: Artur de Gobineau (1816-1882) i Houston Stewart Chamberlain (1855-1927).
„–Rasa – (dzisiaj mówi się często – takson biologiczny),jest to zespół współwystępujących cech dziedzicznych ustalonych dla potrzeb systematyki (jest więc tworem abstrakcji naukowej). (…)
–Populacja – zespół ludnościowy wykrzyżowany w ciągu pokoleń w skutek historycznego współżycia, w którym drogom analizy naukowej możemy wyróżniać pewne składniki rasowe. (…)
–Nie ma więc np. rasy polskiej, słowiańskiej, żydowskiej ale są populacje o takich nazwach w których składzie wykrywamy różne składniki rasowe.”[1]
„Rasa (lub odmiana) – jest mniej lub bardziej izolowaną populacją osobników pewnego gatunku, różniącą się od innych populacji tego samego gatunku częstością występowanie pewnego genu lub większej ilości genów.”[2]
W różnych szkołach antropologicznych używane są różne definicje rasy (J.K.).
Arturde Gobineau uchodzi za twórcę międzynarodowego rasizmu.
„Twórca „chemii” ras i „geologii moralnej”. O wszystkim decyduje czystość rasowa – im czystsza rasa i więcej ludzi o pożądanych cechach, tym wartościowsza cywilizacja w danym państwie. Rozwój społeczeństwa zależy od czystości rasy i zdolności wrodzonych. Swoje poglądy na temat przyczyn rozwoju i zahamowań różnych narodów wysnuł podczas podróży z racji pełnionej funkcji dyplomaty. Odrzucił czynniki geograficzne jako kształtujące ludzi a skupił się na zagadnieniu antropologiczno-rasowym.
Podzielił hierarchicznie rasy:
– rasa biała – inaczej rasa aryjska cechować się miała cechami biologicznymi jak niebieskie oczy,włosy blond i wysokiego wzrostu. Psychicznie charakteryzować miała tę rasę wysoka inteligencja, mała zmysłowość, zdolność dobrej organizacji otoczenia(urodzeni władcy) jak i swojego wnętrza, energiczność, wiara w honor, poczucie bezinteresowności, męstwo, wojowniczość, zmysł ładu i harmonii, ambiwalentność oraz racjonalizm;
– rasa żółta – jako rasa męska fizycznie prezentowała się jako ludzie średniego wzrostu o ciemnych włosach i oczach. Psychika wiąże się z wytrwałością, praktyczne podejście,utylitaryzm, pozbawienie skłonności do fantazji i idealistycznych oraz średni poziom inteligencji. Gobineau określił ją więc jako rasę kupców;
– rasa czarna – określona rasą kobiecą z uwagi na uczuciowość, duża pobudliwość, zmysłowość, poświęcenie uwagi estetyce, fantazję, uzdolnienia artystyczne. Jako władcy nie mieliby się sprawdzać z powodu słabej woli oraz niezdolności do samodzielnej organizacji własnego życia i otoczenia.
Za głównych przedstawicieli najszlachetniejszej według niego rasy aryjskiej uważał nie Niemców a Skandynawów. W jego ojczyźnie zaś aryjskość najlepiej mieli reprezentować francuscy arystokraci pochodzenia ario-germańskiego.” [3]
Drugim uczonym z tego nurtu był: Houston Stewart Chamberlain (1855-1927).
„W swojej filozofii głosił poglądy rasistowskie, czerpiąc z prac de Gobineau. Uznawał nierówności ras ludzkich, termin rasa miał jednakże dla niego znaczenie bardziej kulturowe niż biologiczne. W wyniku tego podzielił cywilizację na cztery formacje:
– Greków – od nich wywodziła się poezja, sztuka i filozofia;
– Rzymian – byli prekursorami w prawie, organizacji państwa,idei obywatelskiej, ładzie społecznym oraz nadrzędności świętości rodziny i własności;
– Żydów – zwani rasą judejską stworzyli judaizm (z którego pośrednio wywodzi się chrześcijaństwo) zdolni, ale działający destrukcyjnie w opinii Chamberlaina;
– Teutonów – do których zaliczał Germanów, Celtów oraz Słowian zachodnich.
Za najlepszą z ras uważał rasę teutońską, miała ona być zbiorowiskiem najbardziej wartościowych rasowo elementów i kontynuatorką tradycji starożytnych Grecji i Rzymu. Głosił potrzebę zachowania jej czystością mieszanie się z przedstawicielami uważał za destrukcyjne, bo osłabiające ducha i strukturę somatyczną rasy wartościowszej. Głosił zdecydowany antysemityzm – wierzył w walkę rasy teutońskiej z żydowską, która miała być największym wrogiem tej pierwszej. Jego poglądy miały wpływ na rodzący się nazizm (którego był admiratorem w latach 20. XX wieku). Twierdził bowiem, iż najczystsza tkanka rasy teutońskiej znajdowała się w Niemczech. Miałaby ona nadawać ton rozwojowi kultury europejskiej, co usprawiedliwiać miało doktrynę podboju innych ras przez Germanów.”[4]
Jeden z twórców polskiej szkoły antropologicznej Jan Czekanowski (1882-1965) został on powołany na Katedrę Antropologii we Lwowie. Uczony ten zasłynął w świecie badaniami antropologicznymi w Afryce, badaniami na etnogenezą Słowian, rozwojem metod matematycznych, a zwłaszcza stworzeniem szkoły naukowej, tzw. lwowskiej szkoły antropologicznej. Czekanowski jest autorem pierwszego podręcznika statystyki pt. „Zarys metod statystycznych do antropologii” (1913), oraz wielu dzieł do antropologicznych np. „Wstęp do historii Słowian” (1927, 1948), „Zarys antropologii Polski” (1930), „Człowiek w czasie i przestrzeni” (1934, 1937, 1967) i „Polska i słowiańszczyzna” (1945).[5]
Ryc.2. Schemat metody pomiaru wskaźnika głównego czaszki (a/b x 100).
Parametry głowowe podstawowych typów ras:
Nordyk – 76cm
Armenoid – 88cm
Śródziemnomorska – 68,5cm
Laponoid – 88cm
– dolichocefal – poniżej<75;
– brachycefal – powyżej >80;
– 75 <pośredni< 80;
„Wystąpienie J. Czekanowskiego z nowym programem badań zróżnicowania wewnątrzgatunkowego człowieka było w latach dwudziestych przełomową chwila dla antropologii. Atrakcyjność jego sposobu podejścia do tego zagadnienia polegała przede wszystkim na tym, iż stworzył on podstawy matematycznych metod analizy zmienności cech. Nowością było także pojmowanie przez Czekanowskiego populacji jako całości niejednolitej rasowo. Twierdził, iż grupy ludzkie mają charakter wykrzyżowujących się populacji biologicznych,pozostających w stanie równowagi, a więc żadna populacja etniczna Nie posiada jednolitej struktury antropologicznej, ale stanowi mieszaninę elementów antropologicznych. To ostatnie stwierdzenie było bardzo ważnym punktem wyjścia do rozważań nad etnogenezą ludów europejskich, u których zakresy zmienności wielu cech, ważnych dla analiz typologicznych, pokrywały się w znacznym stopniu. Przyjęto, iż istota różnic rasowych miedzy dwiema grupami etnicznymi nie sprowadza się do różnic w obu grupach przeciętnych wartości cech fizycznych, ale polega na tym, iż elementy rasowe występują w obu grupach w rozmaitych stosunkach procentowych. Opis grupy ludzkiej ze względu na jej skład rasowy można było sprowadzać do wyrażenia procentowego udziału poszczególnych składników rasowych.”[6]
Próby wprowadzania w życie jednostronnych teorii rasistowskich, które podjął ruch hitlerowski doprowadziły do nieszczęść i masowych zbrodni gdyż życie społeczne do tych doktryn niepasowało, trzeba było je zatem siłą naginać do ideologii rasistowskiej. (J.K.)
Biologizm odżył w drugiej połowie XX wieku w formie tzw. Socjobiologii, jej twórcą był E. O. Wilson ur. w 1929 r. wyjaśniał on zachowanie gatunków w tym człowieka poprzez działanie sił doboru naturalnego rozpatrywanego jako mechanizm działający na poziomie mechanizmów genetycznych (egoizm genetyczny).
[1] Bystroń,(1947). Socjologia, s. 35-53. (treść definicji jest niezmieniona od międzywojnia).
[2] Wykład z antropologii na UŁ z dnia 11.12.2010.
[3] źródło: Wikipedia.
[4] źródło: Wikipedia.
[5] Malinowski A. (1985). PWN Warszawa, s. 19-20.
[6] Malinowski A. (1985). PWN Warszawa,s. 287-288.
Źródło: http://nai.blog.onet.pl/2012/01/09/teorie-jednostronne-biologizm-cz1/
http://nai.blog.onet.pl/2012/01/15/teorie-jednostronne-biologizm-cz2/
Ekonomizm, jako jedna z teorii jednostronnych
Jak wspomniałem w poprzednim wpisie na temat biologizmu powtórzę to i przy ekonomizmie, iż jako teoria nie uwzględnia całości życia społecznego, ujmując je w sposób tendencyjnie jednostronny. Dopiero Nauka porównawcza o cywilizacjach stworzona przez wybitnego historyka Feliksa Konecznego ujmuje życie społeczne holistycznie.
Ekonomizm w tej chwili jest teorią powszechnie panującą wżyciu społecznym. Ekonomizm ma dwie mutacje:
1. Liberalizm– dający początek ideologii wolnomularskiej (wolnomularstwo jest nadbudową liberalnego kapitalizmu).
Założycielem liberalizmu jest Adam Smith (1723-1790). Podstawowym jego dziełem było „Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów”. U podstaw jego koncepcji leży Homo ekonomicus – człowiek ekonomiczny. Jest on twórcą teorii „niewidzialnej ręki rynku”.
Według koncepcji liberalnych Smitha państwo powinno się ograniczać do minimum czyli:bezpieczeństwo, polityka międzynarodowa, obrona państwa, a nie powinno się mieszać do zagadnień gospodarki.
Zajmował się też filozofią moralną i uważał, iż ludzie bez odpowiedniego poziomu moralności nie powinni się zajmować ekonomią.Publikował prace z filozofii moralnej. Zajmował się też rozwojem przemysłu handlu międzynarodowego.
Jego uczeń David Ricardo (1772-1823) rozwiną koncepcję Smitha i napisał pracę pt.„Ekonomia Polityczna”? Był on ekonomistą z zawodu. Wszystkie jego prace składały się na podwaliny ekonomii politycznej.
2. Marksizm -jako druga mutacja ekonomizmu (ta nowsza).
– Karol Marks(1818-1883), był on uczniem Davida Ricardo. Pierwszym dziełem Marksa był„Manifest komunistyczny”.
– Fryderyk Engels (1820-1895).
Marks z Engelsem to swoisty tandem – razem współtworzyli drugi z członów ekonomizmu.
Źródła marksizmu i engelsizmu:
1. „Ekonomia liberalna” angielska (Smith i Ricardo).
2. „Filozofia niemiecka” [(Hegel „Dialektyka” – teza -> antyteza -> synteza),(Feresbach – materializm), (w pewnym stopniu również Kant, który mówił, iż rzeczy w sobie są dla nas niepoznawalne)].
3. Socjalizm utopijny (Hrabia Saintsimon, Furie,Owen).
Te trzy ww. źródła tworzą tzw. socjalizm naukowy.
Według Jana Kucharzewskiego głównym pionierem marksizmu był Jerzy Plechanow. „Nie był to umysł twórczy, nie szukał własnych dróg, jak Pestel, Hercen, Bakunin, choćby Tkaczow. Wzmógł on doktrynalną lenność socjalizmu rosyjskiego, uwierzył w teorię Marksa jak w objawienie, bronił jej założeń z dużą sprawnością dialektyczną, ze znacznym nakładem sofistyki, z zaciętością i dogmatyzmem i założył bojującą cerkiew marksizmu rosyjskiego.”[1]
(…)”Marksizm miał przede wszystkim zadanie obalenia caratu, potem dopiero zniesienia własności prywatnej, walną dźwignią jego był bunt przeciwko niewoli politycznej, brał on tu sukcesję po dekabrystach i po terrorystach, przygotowywał konstytucję, marzył o gilotynie na placu Kazańskim. (…) Marksizm rosyjski,powstający w 1883 roku bezpośrednio po okresie pogromów żydowskich, w początkach ostrego kursu antysemickiego rządowego, zasilany jest potężnie przez wychodźców getta, pragnącego świadomie czy pomsty za ciosy, spadające na żydostwo rosyjskie. (…)
Tę siłę,tę skłonność do własności prywatnej, do posiadania osobistego komuniści tłumaczą złym wychowaniem pokoleń, wyrosłym w ustroju burżuazyjnym. ale skąd wziął się sam ten ustrój? Wszak według koncepcji marksistów, którą Engels wziął od Morgana, a którą już dawniej głosił J.J. Rousseau, pierwotnie już w ludzkości panował komunizm, w życiu majątkowym i rodzinnym. (…)
Dla komunistów środkiem odniesienia czasowego chodźmy zwycięstwa jest pociągnięcie mas biednych przez wywłaszczenie klas posiadających. ale wywłaszczyciel jest gorliwym komunistą do chwili wywłaszczania, potem w duszy wywłaszczyciela działa instynkt władania i zachowania, budzi się w nim drobnomieszczanin czy burgeois.”[2]
Dalej czytamy, powołując się na Kucharzewskiego. „Na zjeździe socjalistów rosyjskich w Londynie w 1907 roku Plechanow w jednej ze swoich mów wygłosił taką zasadę:
Hegel mówi w swej „Filozofii dziejów”, iż naród , który nosi w sobie wielka ideę historyczną,może traktować wszystkie inne narody jako narzędzi do ziszczenia swego wielkiego celu; może deptać je nogami i może używać ich jako środków. Stoimy nie na narodowym, ale na klasowym punkcie widzenia. ale i my sądzimy, iż proletariat, który nosi w sobie wielką ideę, może deptać nogami wszystko, co się przeżyło, i posiłkować się wszystkim, co istnieje, dla swego wielkiego celu…”[3]
„Uważa Trocki, iż jakkolwiek proletariat rośnie wraz z rozwojem kapitalizmu, to jednak może się on znaleźć u władzy w kraju ekonomicznie zacofanym wcześniej niż w kraju o rozwiniętym kapitalizmie. (…)
Jaki gospodarz, taki robotnik – pisał Marks i twierdził, iż ruch klasy robotniczej nie przybiera charakteru wyłącznie proletariackiego, dopóki klasa średnia,zwłaszcza przemysłowcy, nie zdobędzie władzy politycznej i nie przetworzy państwa zgodnie ze swoimi potrzebami.
Trocki,nie atakując wprost tej tezy Marksa, praktycznie zrywa z nią i utrzymuje, iż miedzy siłą polityczną proletariatu, a poziomem rozwoju kapitalizmu nie ma bezpośredniej zależności.”[4]
– Filozofia marksistowska (materializm dialektyczny), jest oparty na nieporozumieniu semantycznym.
– Ekonomia polityczna (teoria wartości dodatkowej), którą odkrył Marks.
– Materializm historyczny – socjologia marksistowska (społeczność pierwotna-> niewolnictwo -> feudalizm -> kapitalizm -> socjalizm -> komunizm czyli „raj na ziemi”), formacja azjatycka (azjatycka forma feudalizmu) – Engels uważał, iż podstawą formacji azjatyckiej jest państwowa własność środków produkcji.
Marksizm od liberalizmu różni się szerszym ujęciem życia społecznego. Marks wniósł do ekonomizmu teorię wartości dodatkowej:
P> T > P+p
P – pieniądz; T – towar; P – Praca
W świetle tego w całym ZSRR był to kapitalizm państwowy lub kolejna mutacja tzw. formacji azjatyckiej (zresztą sam Engels później uznał, iż to do Azji nie pasuje), czyli była tam państwowa własność środków produkcji. Istota socjalizmu miało być uspołecznienie własności państwowych środków produkcji.
Marks uważał, iż „stosunki społeczne są ściśle związane z siłami wytwórczymi.Zdobywając nowe siły wytwórcze ludzie zmieniają swój sposób produkcji, a zmieniając swój sposób produkcji, sposób zarabiania na życie, zmieniają swoje wszystkie stosunki społeczne”[5]
Celem pracy robotnika było: T> P > T
Z kolei teraz kapitalizm funkcjonuje następująco:
P > P+p’ > P+p’’
Tutaj widzimy, iż nie ma żadnego towaru. Obracamy pieniądzem pustym – czyli bez pokrycia w realnej rzeczywistości. Do opisu tego zjawiska bardzo dobrze nadaje się opis naukowy serwowany przez Naukę porównawcza o cywilizacjach, która demaskuje ten stan określając powyższe działania finansowe charakterystyczne dla cywilizacji bizantyńskiej
[1] Kucharzewski J. (1990). Od białego do czerwonego caratu. Wydawnictwo GRAF, Wydanie oparte na edycji wydania londyńskiego z 1989 roku. Gdańsk, s.467.
[2] Kucharzewski J. (1990). Od białego do czerwonego caratu. Wydawnictwo GRAF, Wydanie oparte na edycji wydania londyńskiego z 1989 roku. Gdańsk, s.482-484.
[3] Kucharzewski J. (1990). Od białego do…, s. 491. Za: „My i oni”. Mowy Plechanowa na zjeździe londyńskim. 1907 rok, s. 20.
[4] Tamże, s. 494-495.
[5] Kossecki J. (1981). Cybernetyka społeczna. PWN, Warszawa, s.215. Przyp. za: Marks K. (1962). Nędza filozofii, [w:] Marks K., Engels F. Dzieła t.4. Warszawa, s. 141.
Źródło: http://nai.blog.onet.pl/2012/01/24/ekonomizm-jako-jedna-z-teorii-jednostronnych/
Teorie jednostronne: ekonomizm – doc. Józef Kossecki
Maltuzjanizm a rozwój gospodarczy – doc. Józef Kossecki
https://rumble.com/v436w2z-maltuzjanizm-a-rozwj-gospodarczy-doc.-jzef-kossecki.html
—————-
Ideologizm.
Ideologizm jako trzecia z głównych teorii jednostronnie ujmujących życie społeczne w tej chwili nie jest dominującą teorią. Zdecydowanie jest swoistą dekoracją i uzupełnieniem na rzecz ekonumizmu. W dzisiejszych czasach choćby partie polityczne, które zdawało by się powinny mieć w swoim programie jakąś ideę, myśl przewodnią ku której mogły by dążyć są zupełnie jej pozbawione. Są to swego rodzaju wydmuszki polityczne i kiedy przestają być na topie (Liga Polskich Rodzin; Samoobrona…) po prostu przestają istnieć, rozumnie się samo przez się, iż kiedy PiS, PO, itp. przestaną na chwilę istnieć na arenie medialnej, to spotka ich ten sam los. A dla czego tak się dzieje? Właśnie dla tego, iż są kompletnie bez ideowe i nie myślą o przyszłości, zadowalając się czteroletnią perspektywą na nasze nieszczęście! Koniec polityki, zapraszam do treści wykładu:
Chrześcijaństwo > Upadek Niewolnictwa> Feudalizm
Engels zauważył, iż „chrześcijaństwo jest najbardziej postępowym ruchem”. W tym czasie powstał system zwany feudalnym i w tym okresie powstają również wielkie herezje, które w konsekwencji doprowadzają do wojen religijnych (np. największa z nich Wojna trzydziestoletnia).
Wielkie Herezje > Wojny Religijne
W średniowiecznym okresie funkcję ideologiczną spełniało Chrześcijaństwo, ono spełniało swoistą nadbudowę ideologiczną tego okresu. Zaczęło się to od czasów Konstantyna. Jak się rozdzieliło cesarstwo na część wschodnią i zachodnią, to i chrześcijaństwo dotkną ten podział na Kościół Wschodni ( silnie zależny od państwa) i Zachodnio Rzymski (niezależny od państwa). Chrześcijaństwo nie było związane z żadnym z ustrojów społecznych. Wielkie herezje pełniły funkcje dywersji ideologicznej w systemie feudalnym, a policja polityczna (inkwizycja) starała się je zwalczać, stosując różne formy nacisku (przeważnie energetycznego) ale Kościół się tymi sprawami nie zajmował,Kościół zabezpieczał tylko stronę informacyjną (dowodową).
W XVIII w powstaje ideologia liberalno – wolnomularska (masońska). Ideologia Wolnomularska jest nadbudową ideologiczną liberalnego kapitalizmu. Na tym opiera się dzisiaj ideologia UE.
Ideologia Wolnomularska[1]> Wielka Rewolucja Francuska
Wielka Rewolucja Francuska była jednym z koronnych przykładów mieszania się spraw ideologicznych do życia społecznego.
„Wolnomularstwo w szerokim sensie to duży i złożony ruch ideowy, w skład którego wchodzą obok tworzących jego trzon zrzeszeń ścisłego wolnomularstwa różnego rodzaju stowarzyszenia nazywane niekiedy para wolnomularskimi. Wspólnym mianownikiem są najogólniejsze ideały humanitaryzmu i ponadnarodowej jedności ludzi.”[2]
Jak twierdzi Ludwik Hass: „Zaostrzająca się w imperialistycznym stadium rozwoju kapitalizmu walka klasowa w skali międzynarodowej i poszczególnych państw pociągnęła za sobą zarówno wyraźniejsze ujawnienie się burżuazyjnego oblicza liberalizmu, jak i stopniowe wyodrębnienie się lewicy i prawicy socjalistycznej oraz rozchodzenie się ich dróg. Te sprzężone ze sobą procesy legły u podstaw nowego zjawiska: po 1905 r. kolejno w poszczególnych krajach dokonuje się rozbrat pomiędzy rewolucyjnym skrzydłem ruchu robotniczego a wolnomularstwem. Z działaczy robotniczych pozostali w lożach tylko zwolennicy reformizmu, atakowani zresztą za tą przynależność przez swoich politycznych antagonistów z lewej strony, zarówno socjalistów jak i syndykalistów.”[3]
Później pojawił się tzw.:
Naukowy Socjalizm – Marksizm > Rewolucja Bolszewicka[4]
Marksizm/Leninizm był ideologią państw tzw. realnego socjalizmu, który zupełnie nie pasował do socjalizmu, gdyż w gruncie rzeczy był to kapitalizm państwowy (formacja azjatycka), co w PRL niektórzy zdążyli to zauważyć. Głównym błędem teorii Marksa było nieuwzględnienie problemów narodowych.
Warto tutaj przytoczyć jedno zdanie za Marksem współtwórcy ideologii naukowego socjalizmu: „Teoria staje się siłą materialną z chwilą, gdy opanowuje masy.”[5]
„Lenin pisał: Bez rewolucyjnej teorii niemożliwy jest również ruch rewolucyjny […]. Rolę przodującego bojownika może wykonać jedynie partia kierowana przez przodującą teorię.”[6]
„Jeżeli teoria ma doprowadzić do zmian struktury społecznej niezależnie od władzy czy też wbrew niej, dyfuzja teorii musi iść w parze z rozbudową organizacji społeczno – politycznej. Na konieczność sprzężenia procesu dyfuzji poglądów z rozbudową organizacji wskazywał Lenin.Podkreślał on, iż budowanie partii politycznej klasy robotniczej rozpocząć należy od zorganizowania ogólno rosyjskiego pisma politycznego, które prowadziło by propagandę poglądów rewolucyjnych. W artykule Od czego zacząć pisał: Naszym zdaniem,punktem wyjścia działalności, pierwszym krokiem praktycznym ku utworzeniu porządnej organizacji, wreszcie nicią przewodnią, trzymając się której moglibyśmy nieugięcie rozwijać, pogłębiać i rozszerzać tę organizację – powinno być zorganizowanie ogólnorosyjskiego pisma politycznego […]. Bez niego niemożliwe jest systematyczne uprawianie konsekwentnej pod względem zasad oraz wszechstronnej propagandy i agitacji, która stanowi stałe i główne zadanie socjaldemokracji w ogóle, a szczególności palące zadanie chwili obecnej, gdy zainteresowanie polityką i sprawami socjalizmu zbudziło się w najszerszych warstwach ludności.
Lenin uważał, iż takie pismo będzie nie tylko środkiem ideowego zespolenia partii, ale również środkiem organizacyjnego zjednoczenia organizacji terenowych w partię. Sieć agentów i korespondentów takiego pisma,będących przedstawicielami terenowych organizacji, stanie się ośrodkiem krystalizacji partii.”[7]
Przytoczony obszerny cytat daje nam jakże rzeczowy i konkretny wskaźnik jak należy zabierać się do budowania organizacji, jak ważna w tej kwestii jest odpowiednia idea i środki, tory jakimi ona się ma przemieszczać (czyli szeroko zakrojona propaganda, a dziś Internet jako medium najlepiej do tego przystosowane i zużywające najmniejszą ilość energo materii).
Narody Proletariusze > Nacjokratyzm[8] > Rewolucja Narodowo Informacyjna
„Rewolucja NI” prowadzona jest wyłącznie metodami i bodźcami informacyjnymi („poznajcie prawdę a prawda was wyzwoli”). W tym momencie używanie energetycznych metod sterowania jest anachronizmem.
[1] Warto tutaj zaznajomić się z publikacjami znakomitego badacza historii masonerii (masoneria – anty kościół) prof.Ludwika Hassa w celu poszerzenia horyzontu o tę część historii ruchu, który ze swą ideologią po dziś dzień stara się wpływać na życie społeczne. Godnymi polecenia są również publikacje prof. Stanisława Krajskiego.
[2] Hass L. (1982). Wolnomularstwo w Europie Środkowo – Wschodniej w XVIII i XIX wieku.Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź, s. 13.
[3] Hass L. (1984). Ambicje, rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w EuropieŚrodkowo-Wschodniej 1905-1928. PWN, Warszawa, s. 9.
[4] Warto przeczytać „Moje życie” i„Zdradzoną rewolucję” Lew Trocki.
[5] Kossecki J. (1981). Cybernetyka społeczna. PWN, Warszawa, s.389. Przyp. za: Marks K. Engels F. (1962). Przyczynek do krytyki heglowskiej filozofii. Dzieła t.1. Warszawa, s. 466.
[6] Kossecki J. (1981). Cybernetyka społeczna. PWN, Warszawa, s.384. Przyp. za: Lenin I.W. (1951). Co robić?. Warszawa, s. 30-31.
[7] Kossecki J. (1981). Cybernetyka społeczna. PWN, Warszawa, s.387. Przyp. za: Lenin I.W. (1950). Od czego zacząć, [w:] Dzieła t. V.Warszawa, s. 17.
[8] Chodzi o równouprawnienie narodów i oto żeby żaden naród nie mieszał się do spraw innego narodu.
Źródło: http://nai.blog.onet.pl/2012/01/24/ideologizm/
Jednostronne teorie rozwoju społecznego. Ideologizm – doc. Józef Kossecki
Jednostronne teorie rozwoju społecznego – Ideologizm
Bruce Lipton mówi o Karolu Darwinie – napisy PL
Obecnie żyjemy w wersji świata stworzonej przez Darwina. Teorię ewolucji opracował Jean-Baptiste de Lamarck z Francji. Miało to miejsce 50 lat przed Darwinem. Teorię ewolucji zawdzięczamy Lamarckowi, bardziej naturalne zrozumienie procesów ewolucji opracował człowiek nazwiskiem Alfred Russel Wallace.
Jaka jest różnica pomiędzy darwinowską wersją teorii Wallace’a, a wersją samego Wallace’a?
Pomyśl o tym jak o życiu w jednym z dwóch światów.
Świat nr 1 to stała walka o przetrwanie, a jedynym sposobem, w jaki można przetrwać jest uczestnictwo w rywalizacji o dopasowanie. Są tu zwycięzcy i są przegrani. Musisz przetrwać każdy dzień, brać udział w wyścigu szczurów, w przeciwnym razie ktoś cię pokona i zginiesz. To świat nr 1. Świat nr 2 to świat Alfreda Russela Wallace’a. Świat ewolucji oparty jest na eliminacji najsłabszych. o ile żyjesz na tym świecie, to starasz się nie być najsłabszy. W takim przypadku nie musisz rywalizować z wieloma innymi jednostkami, ponieważ po prostu nie chcesz znaleźć się w niewielkiej grupce tych najsłabszych. To oznacza, iż musisz wspinać się po stosie, a nie koniecznie być na samym jego szczycie. Pytanie brzmi: według którego scenariusza chciałbyś żyć?
Darwin twierdził też, iż istnieje klasa wyższa i to jej przedstawiciele są prawdziwymi liderami ewolucji, podczas gdy wszyscy pozostali tworzą jedynie warstwę wyściełającą dno. Do czego prowadzi owa świadomość klasowa i wszystko, o czym mówiłem?
Odpowiedź brzmi: bierzesz teorię Darwina, robisz z niej naukową zasadę na podstawie tej teorii, potem wkładamy ją w działania polityczne i otrzymujesz nazistowskie Niemcy.
To właśnie daje nam teoria Darwina.
John Taylor Gatto o Karolu Darwinie – napisy PL
Rodzina Charlesa Darwina i ich syn Charles, dawniej uczony na anglikańskiego pastora, który w swojej drugiej ważnej publikacji „O pochodzeniu człowieka” mówi o tym, iż ewolucyjnie upośledzeni są śmiertelnie niebezpieczni dla fizycznej integralności rasy ludzkiej i rozwoju cywilizacji, ponieważ jeżeli kilka ewolucyjnie rozwiniętych, na przykład skandynawscy blondyni i angielscy blondyni skrzyżują się nie daj Boże z Irlandczykami albo Hiszpanami, ewolucja posunie się w tył na wzór mglistego wiru przeszłości i nic nie będzie w stanie tego zmienić! Może kilka milionów lat będzie mogło to zmienić, ale na pewno nie leży to w rękach obecnych pokoleń.
Tunnel do piekła – EUGENIKA & FRANCIS GALTON – John Taylor Gatto – napisy PL
W efekcie w okresie tuż po amerykańskiej I wojnie światowej pojawia się zjawisko dotyczące spraw wewnętrznych na skalę całego kraju o nazwie „Rywalizacja Lepszych Rodzin”. Ustalasz kryteria oceny i prezentujesz swoje córki niczym jałówki, za które chcesz dostać pieniądze, aby zostały ocenione przez ekspertów. Mamy więc szereg wzmocnień teorii Darwina, która tak naprawdę jest wzmocnieniem teologii anglikańskiej, teologii kalwińskiej, filozofii platońskiej czy też filozofii Fichte’a albo, jeżeli jesteś zwolennikiem liberalizmu, filozofii Spinozy.
