Jane Mallory Birkin znana wszystkim jako Jane Birkin.
Jane Mallory Birkin (ur. 14 grudnia 1946 w Londynie, zm. 16 lipca 2023 w Paryżu) – brytyjska aktorka i piosenkarka. Od końca lat 60. mieszkała we Francji i tworzyła głównie w języku francuskim.
Urodziła się w Marylebone w środkowym Londynie jako córka angielskiej aktorki Judy Campbell (1916–2004) i Davida Birkina (1914-1991), komandora podporucznika Królewskiej Marynarki Wojennej i szpiega podczas II wojny światowej. Jej starszy brat Andrew Birkin (ur. 1945) został scenarzystą i reżyserem. Uczęszczała do Upper Chine School na wyspie Wight. Uczyła się aktorstwa w londyńskiej Kensington Academy.
17 września 1964 roku, jako 18-latka zadebiutowała na scenie Haymarket Theatre w spektaklu Grahama Greene’a Carving a Statue z Ralphem Richardsonem. Rok później została zaproszona do Passion Flower Hotel w Prince of Wales Theatre, gdzie poznała angielskiego kompozytora Johna Barry’ego, jej późniejszego męża.
Karierę filmową rozpoczęła w latach 60. Pierwszą kinową rolą była dziewczyna na motorowerze w komedii Richarda Lestera Sposób na kobiety (Po The Knack…and How to Get It, 1965) z Michaelem Crawfordem. Przełomem okazał się występ w roli jednej z modelek fotografowanych przez głównego bohatera (David Hemmings) w kontrowersyjnym dramacie Michelangela Antonioniego Powiększenie (Blow-Up, 1966) u boku Sarah Miles i Vanessy Redgrave. W psychodelicznym filmie Wonderwall (1968) z Jackiem MacGowranem wystąpiła jako modelka Penny Lane.
W 1968 wyjechała do Francji, starając się o główną rolę w Sloganie, którą otrzymała, mimo iż nie znała języka francuskiego. Na planie satyrycznego melodramatu Slogan (L’amour et l’amour, 1968) poznała starszego od siebie o 18 lat francuskiego piosenkarza Serge’a Gainsbourga/ W 1969 zaśpiewali razem skandalizującą miłosną piosenkę „Je t’aime… moi non plus”. Utwór ten ze względu na swoje seksualne podteksty, został zakazany w wielu krajach, co przydało sławy obojgu artystom.
W 1973 pojawiła się ponownie na ekranach kin jako kochanka Brigitte Bardot w dramacie Rogera Vadima Gdyby Don Juan był kobietą. W 1975 zagrała główną rolę kelnerki Johnny w dramacie Kocha, nie kocha (Je t’aime… moi non plus) wyreżyserowanym przez Gainsbourga.
Zagrała w ponad 80 filmach, jednak jej role nie spotkały się z wielkim aplauzem krytyków. Była trzykrotnie nominowana do nagrody Cezara; w 1985 za główną rolę w La Pirate, w 1987 – za główną rolę w filmie Kobieta mego życia i w 1992 – za drugoplanową rolę w Pięknej złośnicy. Z większą przychylnością spotkała się jej twórczość muzyczna. Wydała 15 albumów, śpiewając charakterystycznym, nieco dziecięcym głosem, przypominającym szept, z ciągle wyraźnym angielskim akcentem.
Odznaczona została m.in. Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE) oraz francuskim Narodowym Orderem Zasługi (Ordre National du Mérite).
Jej nazwisko stało się popularne również z powodu przypadkowego spotkania z Jeanem-Louisem Dumasem jako prezesem francuskiego domu mody „Hermès” podczas wspólnego lotu samolotem. Z szafki bagażowej wypadła wtedy zawartość słomkowego koszyka aktorki, co zainicjowało między Birkin a Dumasem dyskusję na temat idealnej skórzanej torby na weekend. Owocem dyskusji był projekt damskiej torebki „Birkin”.
Przewodniczyła jury sekcji „Un Certain Regard” na 53. MFF w Cannes (2000).
16 października 1965 poślubiła brytyjskiego kompozytora Johna Barry’ego. Mieli córkę Kate Barry (ur. 8 kwietnia 1967 – zm. 11 grudnia 2013; wypadła z okna swojego apartamentu w Paryżu), która została fotografką i projektantką mody. Para rozwiodła się w 1968.
Przez 12 lat była związana z francuskim kompozytorem Sergem Gainsbourgiem, z którym miała córkę Charlotte Gainsbourg (ur. 21 lipca 1971). Para rozstała się w 1980 z powodu alkoholizmu i przemocy Gainsbourga. Gainsbourg zmarł w 1991 wskutek zawału serca.
W latach 1980–1992 była związana z francuskim reżyserem Jakiem Doillonem. 4 września 1982 z tego związku urodziła trzecią córkę Lou Doillon.
Spotykała się także z francuskim pisarzem Olivierem Rolinem.
W 2002 roku zdiagnozowano u niej białaczkę. 6 września 2021 poinformowano, iż Birkin przeszła udar mózgu.
Zmarła 16 lipca 2023 w swoim domu w Paryżu w wieku 76 lat.
Zasady stylu Jane Birkin:
1. Klasyka i prostota.
2. Proste włosy z prostą grzywką.
3. Delikatny makijaż.
4. Minimalistyczne stylizacje.
5. Mono kolorystyczne kreacje.
Źródła: Wikiepdia,
Zdjęcia: Wikipedia i Google,
Miłej lektury,
Anrika i szafa gra,
