Owłosienie to naturalny element naszego ciała, ale jeżeli ciemne włosy zaczynają pojawiać się w miejscach, w których u kobiet zwykle są słabsze lub prawie niewidoczne, warto to skonsultować z lekarzem/ką.
CZYM JEST HIRSUTYZM?
Hirsutyzm to stan, który dotyczy kobiet oraz osób przypisanych do żeńskiej płci przy urodzeniu i wiąże się z nadmiernym owłosieniem. Włosy pojawiają się tam, gdzie zwykle rosną u mężczyzn – na przykład na twarzy, klatce piersiowej, plecach czy brzuchu.
Chociaż hirsutyzm może występować również u mężczyzn, trudniej go wtedy rozpoznać, bo nadmierne owłosienie może wyglądać jak typowe owłosienie męskie.
Charakterystyczne dla hirsutyzmu jest to, iż włosy są ciemne i grube – w przeciwieństwie do delikatnego, jasnego meszku, który naturalnie pokrywa całe ciało.
JAKIE SĄ OBJAWY HIRSUTYZMU?
Jeśli masz hirsutyzm, możesz zauważyć intensywniejszy wzrost włosów w takich miejscach jak:
- plecy
- twarz
- klatka piersiowa
- dolna część brzucha
- wewnętrzne strony ud.
CO MOŻE POWODOWAĆ HIRSUTYZM?
Hirsutyzm jest najczęściej związany z podwyższonym poziomem androgenów. Każde ciało – niezależnie od płci – produkuje androgeny, ale w wyższych stężeniach mogą one powodować nadmierny porost włosów, czy trądzik.
Czasem jednak poziom hormonów jest w normie, ale mieszki włosowe są na nie szczególnie wrażliwe – to tzw. nadwrażliwość mieszków włosowych.
Przyczyny hirsutyzmu mogą obejmować:
- Zespół policystycznych jajników (PCOS) – powoduje powstawanie torbieli na jajnikach.
- Zespół Cushinga – związany z długotrwale podwyższonym poziomem kortyzolu (hormonu stresu).
- Guzy nadnerczy lub jajników – mogą zwiększać produkcję androgenów.
- Niektóre leki – np. sterydy anaboliczne, minoksydyl (lek na porost włosów), danazol (stosowany przy endometriozie).
- Wysoki poziom insuliny – może pobudzać jajniki do produkcji androgenów.
- Wrodzony przerost nadnerczy – rzadsza, dziedziczna przyczyna nadmiernego poziomu androgenów.
- Menopauza – zmiany hormonalne mogą nasilać objawy.
Czasami hirsutyzm pojawia się bez wyraźnej przyczyny – mówimy wtedy o hirsutyzmie idiopatycznym.
HIRSUTYZM A PCOS
PCOS to najczęstsza przyczyna hirsutyzmu. Warto jednak wiedzieć, iż sam hirsutyzm nie oznacza jeszcze, iż masz PCOS. Hirsutyzm to tylko jeden z objawów tego zespołu – pojawia się u około 70% osób z PCOS. Inne typowe symptomy to:
- ciemniejsze plamy na skórze lub skórne wypustki
- nieregularne cykle miesiączkowe
- trądzik
- przybieranie na wadze
- przerzedzenie włosów na głowie.
CO WARTO ZBADAĆ, JEŚLI PODEJRZEWASZ U SIEBIE HIRSUTYZM?
* Poziom hormonów (testosteron, DHEA-S, LH, FSH, prolaktyna, 17-hydroksyprogesteron, poziom glikemii i insuliny)
* USG jajników
* Badania poziomu hormonów tarczycy i usg
* Konsultacja ginekologiczna lub endokrynologiczna.
KIEDY ZGŁOSIĆ SIĘ DO LEKARZA?
* jeżeli owłosienie zaczęło gwałtownie narastać
* jeżeli pojawia się w miejscach nietypowych dla kobiety
* jeżeli towarzyszą mu inne objawy (nieregularne miesiączki, trądzik, nagły przyrost masy ciała).
Do kogo się udać?
W przypadku podobnych niepokojących objawów pomogą ci ginekolog/żka, endokrynolog/żka, dermatolog/żka (przy problemach skórnych związanych z owłosieniem).
NAJCZĘSTSZE PYTANIA
Jak pozbyć się hirsutyzmu?
Nie istnieje jeden cudowny sposób. Często potrzebne jest łączenie metod – kosmetycznych i hormonalnych.
W jakim wieku zaczyna się hirsutyzm?
Najczęściej pojawia się w okresie dojrzewania, ale może wystąpić w każdym wieku.
Co nasila hirsutyzm?
Czynnikiem może być m.in. otyłość – zwiększa poziom androgenów.
Co się stanie, jeżeli hirsutyzm nie będzie leczony?
Może pogarszać samopoczucie i prowadzić do komplikacji zdrowotnych, jeżeli wynika z niezdiagnozowanej choroby.
Czy są naturalne sposoby na hirsutyzm?
Pomocne mogą być: zmiana diety (więcej antyoksydantów, mniej przetworzonego jedzenia), regularny ruch, sen i niektóre zioła – np. mięta zielona. Porozmawiaj o tym z lekarzem lub lekarką.
Hirsutyzm to nadmierny porost włosów, który może wpływać na komfort psychiczny, ale da się go leczyć. Istnieją różne sposoby ograniczania owłosienia – zarówno kosmetyczne, jak i medyczne. jeżeli czujesz, iż temat Cię dotyczy – nie jesteś z tym sama czy sam. Warto porozmawiać z lekarzem lub lekarką.
