Gorce to niewielkie pasmo górskie, położone pomiędzy Rabką Zdrój a Krościenkiem, o powierzchni około 550 km2. W 1981 roku na ich terenie został utworzony Gorczański Park Narodowy, by chronić niezwykłe walory przyrodnicze tego zakątka Polski. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu są gorczańskie polany, z których można podziwiać rozległe panoramy, a wiosną pokrywa je fioletowy dywan krokusów.
Lubię odwiedzać Gorce o różnych porach roku i chętnie wracam w te rejony przy każdej możliwej okazji. I tak pojawiam się końcem marca w Ochotnicy Górnej, gdzie w dzielnicy Jaszcze zostawiam samochód i ruszam na szlak. Moim celem są Magurki i biało-zielona ścieżka przyrodnicza nań prowadząca. Droga delikatnie pnie się w górę, prowadząc naprzemiennie lasem i odkrytym terenem. Już na pierwszych polanach mogę podziwiać unikalny krajobraz i panoramy, choć pył znad Sahary, który dotarł do Polski, znacznie ogranicza widoczność.
 |
| Początek ścieżki przyrodniczej |
 |
| Krajobraz jakby za mgłą |
Wędrówkę kontynuuję biało-zieloną ścieżką, zwaną szlakiem Wołoskim i choć jest piękna pogoda, to w okolicy nie ma żywej duszy. Za to uwielbiam Gorce, bo poza Turbaczem natężenie ruchu jest bardzo małe, zwłaszcza kiedy wędruje się rano. Droga prowadzi grzbietem Borsuczyn i na całej długości 3,5 km jest kompletnie niewymagająca. Mogę skupić się na świergocie ptaków, na przyrodzie budzącej się do życia, a przy lepszej przejrzystości powietrza przede wszystkim czarują tu fenomenalne panoramy.
 |
| Bacówka na szlaku Wołoskim i ... wanna 😄 |
 |
| Tatry schowane w afrykańskim pyle |
 |
| Jeszcze raz bacówka |
 |
| Widok na Gorc |
Po 1h 15 minutach docieram na rozległą halę, która jest zwieńczeniem szczytu Magurek. Polana jest oazą ciszy, a bacówka na jej skraju i miejsce na ognisko zachęcają do dłuższego pobytu. Dodatkowo wczesna wiosna pozwoliła zakwitnąć krokusom, które dodają uroku temu miejscu. Magurki są jednym z najlepszych punktów widokowych w Gorcach ze względu na bliskość Tatr, więc tym bardziej na niekorzyść wpływa dzisiejszy afrykański pył. Na wierzchołku w 2015 roku została udostępniona turystom wieża widokowa, a drewniana konstrukcja z górnym tarasem jest przyjazna choćby osobom z lękiem wysokości. Choć liczyłam na fenomenalne panoramy, to dzisiaj urzekła mnie tutaj totalna ciszy i kameralność. Na szczycie spotkaliśmy raptem 2 osoby!
 |
| Bacówka i wieża widokowa na polanie Magurki |
 |
| Z perspektywy krokusa 💜 |
 |
| Maluszki |
 |
| Szafran spiski |
 |
| Widok z wieży na polanę |
 |
| Na zachód Gorce |
Po odpoczynku we wspaniałych okolicznościach przyrody nie pozostaje nic innego, jak powrót do samochodu tym samym szlakiem. Warto jednak obrać trasę w formie pętli, o czym poczytać możecie >>
tutaj. Dzisiejszą wycieczkę zamykam po niecałych 8 kilometrach, pozytywnie naładowana gorczańskim, urokliwym klimatem.Powtórzę jeszcze raz, iż Gorce są bliskie memu sercu i uwielbiam tu wracać zarówno na krótkie spacery, jak i długie wędrówki. To pasmo ma w sobie coś niesamowitego, unikalnego, rustykalnego. Polecam zatracić się na tych ścieżkach i odkryć ich piękno.
30.03.2024
