Góra Świętej Doroty - Zagłębiowska Jasna Góra

Góra Świętej Doroty (382 m n.p.m.) to popularna Góra Dorotka w Będzinie. To charakterystyczne wzniesienie widoczne z daleka mieści się na terenie dzielnicy Grodziec. To miejsce kultu idealnie nadaje się na interesujące spacery. U podnóża, przy parkingu znajduje się punkt widokowy, ale ze szczytu wzniesienia widoków nie uświadczysz ze względu na duże zadrzewienie.

Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórze Doroty

Ta bajkowa zieleń jesienią wybarwia się dodatkowo na złoto, stąd może inna nazwa wzgórza - Złota Góra. Teren ten tworzy Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórze Doroty. Spotkasz tu stare, piękne drzewa - dęby, buki, klony czy brzozy brodawkowate. A choćby robinie akacjowe i jesiony.

Kościół Św. Doroty

Na niewielkiej polanie na tym wzgórzu stoi murowany kościół Św. Doroty z 1635 roku. Kiedy powstawał, góra nosiła jeszcze miano Przemienienia Pańskiego. Świątynię zbudowano z cegły i łamanego kamienia, na planie prostokąta z półkolistą absydą od wschodu. Po przeciwnej, zachodniej stronie wznosi się kwadratowa wieża, pełniąca rolę dzwonnicy. Ma wysokość 20 metrów. Nigdy nie udało nam się wejść do wnętrza kościoła Św. Doroty. Wiemy jednak, iż można tu podziwiać 3 ołtarze. Główny Św. Doroty oraz dwa boczne - Przemienienia Pańskiego oraz koronacji NMP.

Przez cały rok, 6 dnia każdego miesiąca, realizowane są w tym kościółku Msze Święte o godzinie 15. Poprzedza je Koronka do Miłosierdzia Bożego.

Grodzisko na Dorotce

Powiesz, a to nie taka stara i zacna ta świątynia. Ale od razu Cię zaciekawię bardziej, bo za czasów epoki żelaza, w kulturze łużyckiej, istniała tu na wzgórzu osada. Było to około IV-III wieku p.n.e. Według legend choćby nie tylko osada, a całe grodzisko. Potwierdzają to dokonane na wzgórzu wykopaliska archeologiczne z 1805 roku. Wówczas wykopano tu ceramikę, wyroby z brązu i inne cenne znaleziska z tego okresu. Stąd nazwa Zagłębiowski Olimp.

Objawienia na Dorotce

Góra Św. Doroty stała się sławna w okolicy od 1865 roku. A stało się to za sprawą objawienia się Matki Boskiej mieszkańcowi niedalekiego Kamienia - dziś dzielnicy Piekar Śląskich. Nazywał się on Marcin Kotuła. W podzięce za cudowne uzdrowienie syna, zawiesił on w tutejszej kaplicy obraz Matki Bożej. W latach 60. XX wieku obraz skradziono, ale do dziś widnieje tu jego kopia. Dlatego dziś to miejsce nazywane bywa też Zagłębiowską Jasną Górą. Biegnie tędy Szlak Św. Jakuba, czyli via Regia, oznaczony charakterystyczną tabliczką z muszlą.

Jak dostać się na Wzgórze Św. Doroty?

Góra wznosi się w Będzinie, w dzielnicy Grodziec. Dojedziesz tu ulicą Chopina aż na sam parking (bezpłatny), przy którym powstał punkt widokowy. Nie jest jakiś może oszałamiający, ale można z niego podziwiać okolicę. Stąd możesz udać się ścieżką z wytyczonym, znakowanym szlakiem na szczyt, co zajmuje dosłownie 5 minut. Z góry widoków nie ma z powodu dużej ilości rosłych drzew.

Legenda o Górze Dorotka

Kiedy dawniej budowano kościółek na Dorotce, działy się tu dziwne rzeczy. Co dzień murarze stawiali mur świątyni, nocą zaś ktoś go burzył. Było tak raz, drugi trzeci. Wreszcie postawiono straż nocną, by pilnować muru i sprawdzić, kto go burzy. W ciemnej nocy nikt nic nie widział, tylko hałas straszny było słychać, więc chłopi pouciekali. Rano znów muru nie było. Tylko na porozrzucanych kamieniach odkryto ślady wielkich pazurów. Chyba tylko diabeł mógł je zostawić. Ksiądz z procesją poświęcił więc ponownie górę i znów mur zaczęto stawiać. W nocy zjawił się znów diabeł, by swą robotę zrobić, a udaremnić pracę murarzy, ale oto pojawił się i anioł, który przegnał diabła i świątynię uratował. Od tego czasu już nic złego na Dorotce się nie działo.