Gbur to ktoś, kto nie lubi siebie i przy okazji ciebie

Pytasz go. Milczy. Dlatego mówi się o nim, iż jest mrukiem. Nie odpowiada choćby na zwykłe dzień dobry. Patrzy spod byka. Masz wrażenie, iż zawsze jest nie w sosie i za każdym razem jest nieodpowiedni czas. Gdy w końcu zdecyduje się powiedzieć słowo, to w taki sposób, iż ledwo dosłyszysz. Często nie jesteś pewna, czy dobrze zrozumiałaś. Ale nie licz, iż powtórzy kolejny raz. Najprawdopodobniej spiorunuje cię spojrzeniem. Oto, drodzy Państwo, gbur. Po czym poznać gbura?

Kim jest gbur?

Gbur to człowiek nieokrzesany. Zachowujący się niegrzecznie. Mający zasady dobrego zachowania na nic. Inaczej cham i prostak.

Gbur może się maskować, ale…

I tak pokaże swoją prawdziwą twarz. To jednostka uważająca się za ważniejszą od innych. Dlatego jest przekonana, iż powinna mieć większe prawa, a zasady, które obowiązują wszystkich, jej nie dotyczą. Ma prawo udawać, iż ich nie ma lub z wielką satysfakcją je łamać.

W pewnym sensie gbur to jednostka skrzywdzona, karmiona poczuciem wyjątkowości, z ciągłym podkreślaniem, iż ogólne zasady jej nie dotyczą. Dzisiejszy świat jest pełen mruków, nieumiejących się przywitać, mających ogromny problem, żeby wypowiedzieć proste zdanie. Sądzących, iż w życiu trzeba się rozpychać, deptać innym po piętach i wykorzystywać każdy błąd drugiej osoby, żeby jej dowalić i potwierdzić, jak mało jest warta.

Jak zachowuje się gbur?

Gbur to słowo zaczerpnięte z języka niemieckiego. Weszło do języka polskiego, bo widocznie nie wystarczyło nam określenie takie, jak prostak i cham. Chcieliśmy kolejnego, dosadnego, dającego szansę na wyrażenie swojej frustracji i niezadowolenia. Bo gbur to osoba, która nie szanuje innych. Potrafi doprowadzać grzeczne i kulturalne osoby do szewskiej pasji. Wszystko przez jej sposób zachowania:

• brak kultury,
• nieużywanie słów: dzień dobry, do widzenia, przepraszam, dziękuję i proszę,
• krytykowanie,
• pesymizm,
• brak uśmiechu,
• zacięta twarz,
• nieumiejętność prowadzenia rozmów,
• wyznawanie płytkich idei,
• wredne nastawienie,
• ustawiczne narzekanie,
• brak taktu,
• chamstwo,
• ordynarne komentarze,
• gesty takie, jak wystawianie środkowego palca,
• skłonność do kłótni,
• gotowość do bijatyk,
• niegrzeczne zachowania,
• brak otwartości na innych,
• niski poziom empatii.

Gbur to typ uważający się za ważniejszego od Ciebie. Jego mina i postawa ciała mówi wszystko – nikt mi nie podskoczy, dlatego lepiej trzymaj się z daleka.

Brak wiedzy

Gbura wyróżnia ignorancja, czyli brak wiedzy. Gbur zachowuje się tak, jakby zjadł wszelkie rozumy, choć tak naprawdę jego wiedza o świecie jest mocno fragmentaryczna i ograniczona. Gdzieś był, coś widział i uważa, iż to wystarczy, żeby mówić o wszystkim. Tymczasem tak naprawdę wie całkiem niewiele. Wypowiada się na pewne tematy, ale nie ma o nich zbyt wielkiego pojęcia. Co gorsza nie chce się uczyć, ani słuchać innych.

Uważa, iż jego zdanie jest najważniejsze, iż on sam się liczy najbardziej. I wszyscy mają robić tak, jak on tego chce.

Czy gbura można zmienić?

Gbur jest niepewny siebie, choć gdy patrzymy na niego, sprawia inne wrażenie. To jego mechanizm obronny, zakładając zbroję obojętności na uczucia innych stara się stylizować na kogoś, kim w gruncie rzeczy nie jest. Brakuje mu otwartości na ludzi, umiejętności prowadzenia small talk. Nie umie odnaleźć się w nieznajomym towarzystwie. Poza tym ma ogromne braki wychowawcze, a także w zakresie wiedzy.

O ile z nieśmiałości i braku otwartości można się „wyleczyć”, szkoląc swoje kompetencje społeczne, o tyle braki wiedzy i ogłady są trudne do odrobienia. Jest to możliwe, ale trzeba mieć świadomość, iż w okresie stresu, gdy coś idzie nie po naszej myśli, pojawia się pośpiech, wtedy każdy pokazuje swoją prawdziwą twarz. A z gbura wychodzi gbur.